علمای قم چگونه با بهائیت مبارزه کردند؟ کلیسای متحد متدیست ممنوعیتهای رابطه با همجنس را برداشت ائتلاف رهبران یهودی و مسلمان سوئد علیه قرآنسوزی نمایندگان ادیان الهی در مجلس اهانت به قرآن در سوئد را محکوم کردند از توهم تا واقعیت؛ نقد و بررسی سریال حشاشین ابن سینا «جِنّ» را چگونه تفسیر میکند؟ شباهت جریان یمانی با فرقه های استعماری بهائیت و داعش چرا تمام ادیان برای آخرالزمان منتظرند؟ مصر و موساد پای منقل «حشاشین» موضع ادیان درباره افراد ترنس و هویت جنسیتی آنها ایران اسلامی و کنشهای شیعیان اسماعیلی/ پیدا و پنهان حشاشین ۴۴ درصد یهودیان فرانسوی دیگر کلاه نمیگذارند
بازشناسی روش علمای قم در مبارزه با بهائیت در یکصدسال اخیر
تشکیلات سازمانی بهائیت، اهداف و برنامههایش را به صورتی سازمانیافته و مدون به اعضای فرقه ابلاغ میکند. یکی از مهمترین و متداولترین راههای ارتباطی مرکز اصلی فرقه و بهائیان، صدور پیامها، نامهها و بیانیههای مختلف از این مرکز، واقع در فلسطین اشغالی است
بر خلاف ادعای تشکیلات بهائیت، کسی به صرف بهائی بودن در ایران به قتل نمی رسد. اما سخن آقای قرائتی که به آن استناد شده، ناظر به مرتد فطری است و شرایط سخت و خاص خود را دارد. ضمن اینکه بهائیتی که خود دستور به مرگ مخالفین و مجازات بدتر از مرگ برای مستبصرین بهائی را می دهد، دیگر چه جای انتقادش از اسلام باقی می ماند؟!
پیشوایان بهائیت به رغم آنکه برگزاری جشن های کریسمس را مخالف استقلال خود می دانستند، از اعلام مخالفت جدی و علنی با برگزاری این جشن ها به دلیل تقیه (تا زمان برپایی حکومت بهائی) خودداری کرده اند! اما همین دورویی رهبران بهائیت باعث شده که امروزه نه تنها بهائیان مسیحی الاصل، بلکه حتی بهائیان غیرمسیحی هم به برگزاری جشن کریسمس بپردازند.
بهائیان هر اتفاق و مناسبتی را از دریچه سود و زیان تشکیلاتی و مناسبات سازمانی مورد بررسی قرار میدهند
اگر برگزاری جشن کریسمس تا این حد موجب عصبانیت رهبران بهائی می شد، پس چرا تعارف را کنار نگذاشتند و حکم به ممنوعیت و حرمت آن نداده اند؟! آیا دلیلی غیر از دورویی دین سازان بهائی داشته است؟! دین سازانی که بر خلاف شعارهای خود، هم به دنبال استقلال بهائیت بودند و هم نمی خواستند طرفداران مسیحی خود را بخاطر اصرار بر استقلال از دست دهند!
تشکیلات بهائیت در حالی با تخریب اسلام، به تبلیغ دروغین جایگاه زن در قول عبدالبهاء می پردازد که این پیشوای بهائی مدام به تحقیر جنس زن می پرداخت و از حقوقش محروم می کرد. در این صورت یا در انتساب سخنانی در تکریم زن به پیشوایان بهائی باید تردید کرد و یا به دورویی و عوام فریبی شان ایمان آورد.
اعضای تشکلات بهائی مدعیاند که در بهائیت هیچ دستهبندی و دشمنی وجود ندارد و همگان را دوست خود میدانند، حتی دومین رهبر این تشکیلات «عباس افندی» در جایی چنین میگوید: «تمام ادیان مردم را به دو دسته دوست ودشمن دستهبندی کردند تا زمانی که بهاءا... آمد و مدعی شد دیگر در عالم دشمنی مفهوم ندارد همه نور است و وحدت.»(۱)