به گزارش پایگاه خبری مفاز، مهدی علمی دانشور، استادیار گروه ادیان شرق دانشگاه ادیان و مذاهب، در نشست علمی «نقد و بررسی سریال حشاشین» با بیان اینکه ما نقدها را از همان ابتدا یعنی ماه مبارک رمضان بر این سریال آغاز کردیم، گفت: پرسش بنده در این باره آن است که آیا پرداختن بیش از حد ما به این سریال باعث رواج آن نخواهد شد؟ برداشت بنده این است که اگر رسانه‌ها آن را بیشتر مورد توجه قرار دهند اشتیاق افراد برای دیدن آن بیشتر می‌شود.
وی افزود: من به این سریال به عنوان یک سریال تاریخی پر از خشونت که انسان تخمه بخورد و آن را با خانواده ببیند نمی‌نگرم بلکه باید آن را تلنگری به ما و داده‌های ما در حوزه تاریخی دانست تا جایگاه خود را بدانیم.
علمی دانشور تصریح کرد: این سریال از زاویه نگاه سه نفر به تاریخ می‌نگرد که هر سه نفر ایرانی هستند (خیام، خواجه نظام الملک و حسن صباح)؛ یکی از این افراد عمر خیام است؛ او در این سریال، فردی سرخوش و هوسران معرفی شده است که در حال شعر گفتن است ولی خیامی که در واقعیت وجود دارد فردی در کنار نیوتن و ارشمیدس است زیرا گاهشمار نجومی خدشه‌ناپذیر و آثاری در عرصه ریاضیات دارد.
وی ادامه داد: او یک کتاب رباعیات دارد که شامل ۱۷۸ رباعی و تقریبا ۲هزار کلمه است. رباعیات او از پرفروش‌ترین کتب در دنیای امروز است و همه مبانی فلسفی را در این کلمات بیان کرده است. رباعیت او تماما فلسفی و کمک به دیگران و هم‌نوع است ولی در ذهن ما هم چنین تصویری از خیام وجود ندارد.
استاد دانشگاه ادیان و مذاهب اظهار کرد: حسن صباحی که در تاریخ سراغ داریم فردی است که حدود ۴۰۰ سال بعد از مرگش زنان منطقه دیلمان وقتی می‌خواستند ریسندگی کنند با صلوات به روح او کار خود را شروع می‌کردند. آیا واقعا فردی اگر خونریز باشد چنین تاثیراتی دارد؟ او فردی عابد و زاهد و اهل کتاب نوشتن است و اگر از صلیبیون پول گرفت پولش را در اختیار محرومان قرار داد. حسن صباح آنقدر جاذبه داشت که بسیاری از افراد را جذب می‌کرد.
علمی دانشور اضافه کرد: حسن صباح برخلاف تصویری که سریال از او می‌سازد مخالف حکومت بنی عباس بود که نماد آنها رنگ سیاه است؛ او رنگ سفید را که ضد رنگ سیاه بود انتخاب کردند. قلعه الموت قلعه زیبا و سرسبز است ولی در این سریال آن را وحشت زده نشان می‌دهد.
این پژوهشگر فرق و ادیان شرق با بیان اینکه در سال ۲۰۲۰ قرقیزستان یک فیلمی را به نام آرتیمیوس ساخت، افزود: در این سریال آمده است که او کوروش را کشته است و کوروش هم در این سریال شخصیتی بسیار منفی معرفی شد؛ وقتی کارگردانش با بازتاب منفی روبرو شد گفت از من متنفر نباشید از هردوت متنفر باشید که کوروش را اینطور تعریف کرده است. دردآورتر از این ماجرا، آن است که برخی کتاب هردوت را در دست می‌گیرند و به مقبره کوروش رفته و آن را می‌خوانند و او را فردی سفاک و خونریز معرفی می‌کنند.
علمی دانشور با بیان اینکه ما نتوانسته‌ایم شخصیت‌های تاریخی خود را به خوبی معرفی کنیم، افزود: در فیلم مولانا این ضعف به شدت آشکار است. بنابراین نکته اصلی این سریال آن است که ما چه باید بکنیم تا از داده‌های تاریخی خود به خوبی محافظت کنیم؟ مدیران فرهنگی ما معمولا دیر متوجه برخی مسائل می‌شوند و از واکنش در زمان مناسب غافل هستند.
