اردوغان: هر کس از اسرائیل انتقاد میکند، متهم به یهودستیزی میشود «حشاشین»؛ تاریخ تخیلی، در برابر اسلام حقیقی/ هدف کوبیدن «اسلام سیاسی» است غوغای طوفان فلسطین در دانشگاههای آمریکا؛ چرا واشنگتن نگران حمایت از فلسطین هستند؟ خشم مسیحیان تبشیری از شکوه فرمانده کل قوای سپاه پاسداران و عملیات وعده صادق داستان همجنس بازی فرح پهلوی از زبان دوست صمیمیاش بر دامان سقوط؛ آغاز مسیحیت تبشیری در ایران زردشتیان: باورها و آداب دینی آنها انتقاد گسترده از روایت صهیونیستی سریال حضرت موسی(ع) در نتفلیکس احمد الحسن و برخورداری از بینش تکفیری درباره مخالفانش تعامل بهائیت با آمریکایی ها، از کدام کانال؟ پاپ: هر روز با مردم غزه تماس می گیرم و به رنج هایشان گوش می دهم
یکی از قدیمی ترین کانال های پیوند بهائیان با آمریکایی ها، همکاری آنان با میسیونرهای تبشیری(مبلغان مسیحی) آمریکایی و موسسات وابسته به آنها در ایران بوده است.
احسان يارشاطر يك بهائی وابسته به دربار شاه گفته بود: خيلی طول ميكشد که كشف حجاب در ايران اتفاق بیفتد...
براي اولين بار در سال ۱۲۲۷ شمسی، زني به نام طاهر قرةالعين از اعوان و انصار علي محمد باب، كشف حجاب كرد.
فرقههاي ضاله بابيت به بهائيت توسط كانونهای صهيونی به وجود آمدهاند و از جانب آنها هدايت شده و سمتوسو گرفتهاند.
اعضاي فرقه ضاله بهائيت در راستاي عملياتي كردن برنامههاي اسلام ستيزانه كانونهاي صهيونيستي به ترويج بيحجابي در جامعه اسلامي ايران و مردم مسلمان روي آوردند.
همانگونه مولای متقیان امام علی(ع) فرمود: «سنگ دشمن را از همان جایی که پرت کرده، پاسخ دهید زیرا شر جز با شر دفع نمیشود»، ایران اسلامی جواب دندانشکنی به حملات اسرائیل داد.
همین اول کار و در جایگاه مصاحبه کننده و تنظیم کننده این مصاحبه این را بگویم که مقصودم از واژه یهود که در تیتر آمده، اصلا و به هیچ وجه یهود در جایگاه یکی از ادیان ابراهیمی و الهی نیست.
پیامبرنمای بهائیت دشمنی با پیامبران را سیرهای تکراری در بین پیامبران گذشته دانسته و دشمنی با خود و جناب باب هم از همین قِسم معرفی کرده است. این درحالیست که بر خلاف پیامبران گذشته که حقانیت خود را با منطق و معجزه ثابت کردند، مدعیان پیامبری بابی و بهائی به جای معجزه، سیاست رُعب و وحشت را پیش گرفتند.
اندیشه و معتقداتِ بهرام بیضایی دربارهٔ دستگاههای فکرِ الهیاتی (منتسب به «آیین» و «دین» و «قرونِ وسطی» و «ماورای طبیعت» و «حق» و «تکلیف») محلِّ توجّهِ پژوهندگان و دوایرِ دولتیِ روزگارش در ایران بوده است.