به گزارش پایگاه خبری مفاز، حجاب یکی از مسائل مشترک بین ادیان الهی است. تمایل به پوشیده ماندن در یهود، مسیحیت و اسلام، امری درونی است و عفاف و خویشتن داری فضیلت اخلاقی شمرده می‌شود. در اسلام این مسئله به دور از افراط و تفریط و به طور شفاف و روشنی بیان شده است و مسلمانان معتقدند که این امر به گونه ای طراحی شده است که در جهت فعال سازی زنان در جامعه مفید باشد.
محمد اسماعیل صلاحی در صفحه شخصی خود در شبکه های اجتماعی خویش مطلبی به این مضمون دارد که حجاب واجب نمی باشد و و رعایت حجاب در دو جا الزام دارد و در غیر این دو مورد، مستحب است و می نویسد« همانطور که دوسال قبل هم در فتوایی براساس منابع فقه جعفری اعلام کردم، حجاب سر و گردن برای خانم‌ها وجوب شرعی ندارد و رعایت آن مستحب است ولی در هنگام نماز و نیز ادای فریضه حج و در مجالس فقری از باب رعایت احترام، لازم است و در غیر این سه مورد لزومی ندارد.»
در نقد این کلام محمد اسماعیل صلاحی که مدعی قطبیت فرقه گنابادی است باید به نکته های ذیل توجه نمود:
1. صلاحی قبل از ارائه فتوا ابتدا باید اجتهاد خویش را ثابت نماید و بعد از اثبات اجتهاد خود، ثابت کند که مرجع تقلید است که این گونه فتوا می دهد.
2. جریان های انحرافی برای اینکه از بین مردم، برای خود طرفدارانی پیدا کنند در تلاش برای حذف بعضی از احکام الهی هستند تا به نوعی خود را متفاوت و به روز نشان دهند.
3. وجوب حجاب بانوان در برابر مردان غیرمحرم، مورد توافق فقهای همه مذاهب اسلامی است، اما حدود و اندازه آن مورد بحث و گفتگوی فقهاست. پس همه فقهای اسلامی چه شیعی و چه اهل سنت قائل به وجوب حجاب اسلامی هستند.
4. مسئله حجاب در دو سوره قرآن مطرح شده است. ابتدا این نکته به طور اجمال در سوره احزاب آیه 59 مطرح شده، و سپس با تفصیل بیشتر در سوره نور آمده است.
5. حجاب یکی از واجبات و ملزومات بندگی در راه خدا به شمار می‌رود و ترک حجاب به معنی نافرمانی از خداوند متعال و ائمه معصومین (علیهم السلام) است. چراکه خداوند متعال چندین بار در قرآن کریم به لزوم رعایت حجاب اسلامی اشاره کرده است. چنانچه در سوره نور می‌فرماید: «وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ یغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَ یحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لا یبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا ما ظَهَرَ مِنْها وَ لْیضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلی جُیوبِهِنَّ وَ لا یبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ(نور / 31) و به زنان با ایمان بگو: از برخی نگاه‌ها چشم‌پوشی کنند و دامن‌های خود را حفظ نمایند و جز آنچه (به‌طور طبیعی) ظاهر است، زینت‌های خود را آشکار نکنند و روسری خود را بر گریبان بیفکنند (تا علاوه بر سر، گردن و سینهٔ آنان نیز پوشیده باشد) و زینت خود را ظاهر نکنند جز برای شوهر» این آیه مهم‌ترین مستند فقها برای اثبات وجوب پوشش و مشتمل بر حدود آن است.
از این آیه، وجوب حجاب برای زنان مؤمن فهمیده می شود نه استحبابی که امثال جناب صلاحی مدعی آن است. نکته ای که باید توجه کرد این است که در روایات، چون وجوب حجاب قطعی گرفته شده است، سخن از بعضی استثناء ها همچون نیاز نبودن پوشش زنان سالخورده‌ای که زمینه ازدواج در آن‌ها منتفی است، به میان آمده است که این امر نشان دهنده این است که اصل پوشش واجب بوده است.
6. در تفسیری که منسوب به موسس این فرقه است، ملا سلطان گنابادی در تفسیر بیان السعاده به گونه ای آیه را تفسیر نموده است که حکم وجوب فقهی آن برداشت می شود. صاحب کتاب بیان السعاده می نویسد: «لْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَ جمع الخمار بالكسر كالخمر بالسّكون، و الخمار المقنعة الّتى هي غطاء رأس المرأة المتسدّل على جنبيها، كانت النّساء يلقين مقانعهنّ على ظهورهنّ و تبدو صدورهنّ فقال تعالى: و ليلقين خمرهنّ عَلى جُيُوبِهِنَّ حتّى لا تبدو صدورهنّ فانّ الصّدور اشدّ شيء في الافتتان بها وَ لا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ تكرار هذه الكلمة لتفصيل الإجمال السّابق إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ فانّ الزّينة لم تكن الّا لهم بل النّساء مأمورات بالزّينة و ابدائها للأزواج ليتحرّك ميلهم إليهنّ أَوْ آبائِهِنَّ فانّه لا يتصوّر الرّيبة و الفتنة منهم أَوْ آباءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنائِهِنَّ أَوْ أَبْناءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوانِهِنَّ أَوْ بَنِي إِخْوانِهِنَّ أَوْ بَنِي أَخَواتِهِنَّ …عن النّبىّ (ص) انّه قال: للزّوج ما تحت الدّرع، و للابن و الأخ ما فوق الدّرع، و لغير ذي محرم اربعة أثواب، درع و خمار و جلباب و إزار [1] وَ لْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ لفظ «خمر» جمع «خمار» با كسره است كه مانند «خمر» با سكون مى باشد، خمار مقنعه هاى است كه سر زن را مىپوشاند و بر دو طرف سر آويزان مى شود، زنها مقنعه هايشان را به پشت هايشان مى انداختند و صورت هايشان (گريبانهايشان) آشكار مى شد، پس خداى تعالى فرمود: مقنعهها را بر اطرافشان بياندازند. عَلى جُيُوبِهِنَّ بايد اطراف و سينه را با مقنعه بپوشانند تا سينهى آنان آشكار نشود كه سينهى زنان شديدترين چيزى است كه موجب فتنه و تحريك مى شود. وَ لا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ و آشكار ننمايند آرايش هاى خود را تكرار اين جمله به جهت تفصيل اجمال گذشته است. إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ مگر آن كه زينت را براى همسرانشان آشكار سازند، كه براى زينت جز براى آنان نبوده است… و از نبىّ صلّى اللّه عليه و آله وارد شده است كه فرموده: از گردن به پايين براى همسر است، از گردن به بالا براى فرزند و برادر است، براى كسى كه محرم نيست چهار لباس است پيراهن بلند، مقنعه، چادر و شلوار» از این متن کتاب بیان سعادة وجوب حجاب فهمیده می شود پس چگونه صلاحی مدعی است که اقطاب پیش از او قائل به وجوب نبوده اند.
در نتیجه باید توجه نمود که استحباب حجاب، خلاف دیدگاه قرآنی می باشد و سیره مسلمین از زمان معصوم(علیهم السلام) تا زمان حال بر رعایت پوشش بوده است و حتی صاحب کتاب بیان السعادة قائل به وجوب حجاب بوده است و رعایت پوشش را لازم می دانسته است و امثال صلاحی با این فتواهای بدون مبنا، فقط بیسوادی خویش را آشکار می کنند.
پی نوشت:
[1].محمد، گنابادى، تفسير بيان السعادة فى مقامات العبادة، مؤسسة الأعلمي للمطبوعات، بيروت، دوم، 1408 ق، ج3، ص 11.
