لحظاتی از درد و دلهره از شکنجه‌های بی‌امان در «پرده دوم»/ دست‌هایم از فشار شکنجه به دست انسان شبیه نبود!

محمدرضا شرکت توتونچی؛ راوی خاطرات کتاب «پرده دوم» می‌گوید: شش ماه تمام دست‌هایم مثل چنبره حلقه شده بود و دیگر اصلاً بازویم بسته نمی‌شد. حتی وقتی می‌خواستم چیزی بنویسم، خودکار را با کف دو دستم می‌گرفتم و به سختی می‌نوشتم. آن شب وقتی بالاخره این شکنجه تمام شد و مرا پایین آوردند، نگاهی به دست‌هایم کردم و دیدم که هر دو دستم سیاه سیاه شده و اصلاً مشخص نیست دست انسان است.