به گزارش پایگاه خبری مفاز، موضوع اخلاق یکی از محوری ترین مباحث در آموزه های انبیاء الهی بوده که در یک تقسیم بندی آن را به اخلاق در برابر خدا و اخلاق در برابر مخلوق تقسیم می کنند. اخلاق در برابر خدا یعنی اینکه انسان برای عبادت و درک محضر الهی باید ملزم به چه آدابی باشد و چه اموری را رعایت نماید. امور شرعی بخشی از این قسم می باشد.(قابل توجه است مسیحیت صهیونیستی فاقد چنین شانی است و مبلغان آن با صراحت عنوان می کنند که در این فرقه شریعت وجود ندارد. بر این مبنا مسیحیان پروتستان فاقد ادب و روش عبادت یا همان اخلاق در برابر خالق می باشند)
اما اخلاق در برابر مخلوق یعنی انسان در برابر سایر موجودات واجد هستی مسئول است و باید به تناسب آن ها مولفه هایی را رعایت کند. مثلا انسان در برابر طبیعت مسئول است و به لحاظ اخلاقی باید در سالم نگهداشتن آن کوشا باشد و یا انسان در برابر سایر انسان ها باید مرزهایی را رعایت نماید که عدول از آن ها ظلم محسوب می گردد. این وجه دوم از اخلاق نیز مانند قسم اول برای اینکه مراعات شود باید واجد ضمانتی محکم باشد. در واقع از آنجا که امیال آدمی اغلب خواهان خروج از مرزهای اخلاق است باید امری به مثابه یک تضمین، فرد را در همه حال پایبند به رعایت اخلاق نگهدارد.
خداوند حکیم نظارت خویش بر جهان و همچنین عذاب های دنیوی و اخروی را خلق کرده تا به عنوان یک عامل بازدارنده قوی و متقن، مانع از خروج افراد از ساحت اخلاق گردد. حال قابل توجه است در این قسم از اخلاق نیز مسیحیت فاقد ضمانت اجرایی است و از این رو جوامع پروتستان به اقسام مفاسد و هوسرانی ها مبتلا هستند.
