به گزارش پایگاه خبری مفاز، اطلاعات پنطیکاستی ها درباره مسلمانان جامعه اسلامی و آگاهی از فرهنگ و تعصبات آنها، در پنجاه سال ابتدایی ورود به دنیای اسلام چندان زیاد نبود فعالیتهای تبشیری شان با استقبالی از جانب مسلمانان مواجه نشد؛ لیکن با تغییر و ترمیم رویه های تبشیری در دهه های ۱۹۸۰م و ۱۹۹۰م بر شدت فعالیتهای تبشیری خود افزودند.
بدین منظور از رویکرد حمله به اسلام به مظلوم نمایی روی آوردند. پنطیکاستی ها مسلمانان را بخشی از امپراتوری شیطان معرفی میکنند و می‌گویند: «ما هنوز درهای دژ اسلام را ضربه می زنیم…. قصد مقدس ما این است که مأموریت بزرگی که پادشاه ما – مسیح – به گردن ما انداخته انجام دهیم؛ به اینکه به دژ شیطان حمله کنیم. از نگاه بونکه (Bonnke) برای غلبه بر مسلمانان باید تمام مساجد آفریقا را در کوتاه ترین زمان ممکن از بین برد و حذف کرد این حذف از طریق مسیحی سازی قابل دستیابی است که سرانجام به نابودی فرهنگی آنها منجر می‌شود.
پنطیکاستیها بر این باورند که رشد سریع کلیسا در مناطق اسلامی بدون وجود تعقیب آزار و محدودیت آزادی مذهبی میسر نخواهد بود از این رو از این نکته میتوان به عنوان حربه ای برای جذب بیشتر مسلمانان استفاده کرد.
برای مثال در کشور نیجریه پرجمعیت ترین کشور آفریقا از سال ۱۹۹۱م، صدها کلیسا به وسیله نظامیان مسلمان نابود شده است و هزاران شبان و مؤمن کشته و سوزانده و حتی برخی نیز از کشور اخراج شده اند.
استفاده از این حربه و مظلوم نشان دادن میسیونرهای پنطیکاستی باعث رشد کلیساهای پنطیکاستی در نیجریه بوده است؛ به گونه ای که فعالیت میسیونرها در میان ۴۶ میلیون مسلمان نیجریه ای به مسیحی شدن بیشتر آنها منجر شد.
با توجه به نکات فوق میتوان گفت استفاده از رویکردهای خصمانه ناجوانمرادانه تهاجمی و مظلوم نمایانه در اولویت فعالیتهای تبشیری پنطیکاستیها در میان جوامعی است که توان نفوذ در میان دیندارانش را ندارند تا از این راه جذب افراد و نشر مسیحیت صهیونیستی را محقق کنند.
