به گزارش پایگاه خبری مفاز، زن در نگاه زرتشتیان قدیم و باستان نوعی کالا بودند و بر آنان اصل مالکیت و انحصار مترتب بود. بر این اساس زنان احتکار می شدند، مبادله می گردیدند، به قرض داده می شدند، فروخته می شدند، به خارج از کشور صادر می گردیدند.
در میراث دینی دوران تاریخی، به ترتیب: مال و کالا و چارپای ماده و زن در کنار هم قرار گرفته اند…
در روزگار بلند ساسانی، زنان مانند گندم و غلات و حبوبات و حیوانات اهلی احتکار می شدند و اشرافیت و روحانیت و حاکمیت سیاسی ساسانی حرمسراهای بسیار داشتند». (ایران، آیین فرهنگ، ص ۳۶۲)
