پایگاه خبری مفاز- 24 آذرماه سال 1399 خبر درگذشت سید حسین سجادی تشکیلات انجمن حجتیه را با شوک از دست دادن شاگرد برجسته شیخ محمود حلبی روبرو ساخت. چرا که سجادی جزء اولیه یاران موسس انجمن حجتیه بود که توانست بعد از فوت استاد سکان این تشکیلات را به دست گیرد.
طبق معمول، مراسمات و محافلی در بزرگداشت سجادی برگزار گردید که سخنرانان متعدد در وصف شاگرد شیخ محمود حلبی سخن راندند. سخنرانانی که همت خود را در بزرگنمایی سجادی و مظلومیت تشکیلات تحت سیطره وی قرار داده بودند.
سید حسن افتخار زاده که خود را شاگرد شیخ محمود حلبی و سید حسین سجادی می داند به عنوان رأس هرم تشکیلات انجمن حجتیه، سخنرانی مراسم وداع و سومین روز فوت را بر عهده می گیرد و جالب آنکه او نیز دو محور بالا را باظرافتی کامل دنبال کرده تا بتواند بهره کافی را برای تشکیلات تحت سیطره اش کسب نماید.
پرداختن به تمامی موضوعات مطرح شده توسط ایشان از حوصله این نوشتار خارج است اما یک ادعای افتخار زاده در مراسم سوم می تواند نشان دهد تشکیلات انجمن حجتیه تا چه حد برای بزرگ نمایی خود و عناصرش تلاش می کند.
ایشان در بخشی از صحبت هایش به صورت کوبنده بیان می کند که آقای سید حسین سجادی در مشهد توسط ساواک دستگیر شده است! این جمله می تواند برای مخاطب این تصور را پدید آورد که سید حسین سجادی در مسیر مبارزه با بهائیت مورد سوء قصد ساواک قرار گرفته و صدمات بسیاری از زندان های مخوف ساواک بر وی وارد آمده است.
این ادعا گرچه حقیقت دارد اما تمام واقعیت نیست و گوینده این مطلب همانطور که اشاره رفت فقط در مسیر غلو نسبت به متوفی و مظلوم نمایی تشکیلات حجتیه چنین کلماتی را به زبان جاری ساخته است.
افتخار زاده به خوبی می داند اقای سجادی در سال 42 وقتی در حال برگزاری کلاس بانوان بوده است، به علت بدگمانی ساواک دستگیر می گردد، اما وقتی مشخص می شود سجادی کاری به سیاست ندارد از او تعهد می گیرند تا جلسات بعدی را با هماهنگی ساواک! برگزار کند، همچنین به مامورین دستور داده می شود بدون قید و شرطی سجادی را ازاد کنند!
با توجه به سند دیگری که سه سال بعد یعنی هجدهم آبان ماه 45 صادر گردیده ساواک اعلام می کند سجادی جلساتی تشکیل می دهد و در آن علیه بهائیان بحث می کند ولی در امور سیاسی به هیچ وجه دخالت نمی کند و ساواک هم از تشکیل جلسات مرتب با اطلاع است.
سند دوم به خوبی بیان می کند عملکرد مرحوم سجادی مورد رضایت رژیم پهلوی و ساواک بوده است لذا به راحتی جلساتشان را برگزار نموده و حتی اگر به اشتباه دستگیر می شدند، باید به سرعت و با سهولت آزاد می گردیدند.
آقای افتخار زاده اگر تمام حقیقت را برای مخاطبین جلسه و آیندگان بیان می کردند قطعا کسی به همکاری های طرفینی انجمن حجتیه و ساواک افتخار نمی کرد، اما با اجمال گویی عده ای را به عمد از مسیر شناخت حقیقت دور ساخت.
