به گزارش پایگاه خبری مفاز، پیشینه مکاشفه و ادبیات اپوکالیپس به زمان‌های بسیار دور بر می‌گردد. از زمانی که انسان از حکومت ظلم و جور ستم‌کاران به یک منجی روی آورد، این ادبیات نیز رواج یافت. انسان‌ها وقتی نمی‌توانند در دوره‌ای با ظلم مبارزه کنند و حق خود را بازستاند، و یا برای این که آینده بهتری داشته باشند و یا گاهی به دلیل امید به روزهای بهتر، آینده را مورد مطالعه و توجه قرار می‌دهند و در انتظار آن به سر می‌برند. یهودیان نیز چنین حالتی داشتند، اما برخی اهداف نژادپرستانه و غیر انسانی در آن آمیخته شده است. رابرت هیوم درباره تاریخ نگارش مکاشفات و آثار فردی و اجتماعی این متون می‌گوید: یهود با نوشتن مکاشفه‌ها، که از پایان دوره نبوتی سنتی یعنی ۴۰۰ ق.م تا ۱۰۰۶۱ میلادی ظهور یافت، سال‌ها به جای اینکه مسئولیت را بر دوش دیگران بگذارند، امید و توجه و آرزوهای خود را به آینده معطوف کردند. به عقیده وی، خطر این آرمان‌گرایی، اختلال ابتکار فردی و سلب مسئولیت از افراد است، ولی در عوض قدرت دارد تا ایمان قوم یهود را به آینده حفظ کند.
به طور کلی، محققان با تقسیم مکاشفه گرایی به دوره‌های زیر، آنرا مورد بحث قرار داده‌اند:
۱٫ مکاشفه گرایی یهود تا نهادینه شدن یهود خاخامی (حدود سال ۱۰۰ میلادی) ؛
۲٫ اپوکالیپتیسیزم یهودی در دوره میشنا و دوره تلمودی تا ظهور اسلام و فتح کشورهای شرق آسیا (حدود سال ۱۰۰ تا۶۰۰ میلادی)؛
۳٫ اپوکالیپتیسیزم عرفانی و مسیحی در قرون اولیه میلاد مسیح؛
۴٫ یهودیت قرون وسطا و اپوکالیپتیسیزم مسیحی (از روزهای اولیه اسلام تا قرن ۱۳)؛
۵٫ اپوکالیپتیسیزم از قرن ۱۳ به بعد.
برخی معتقدند که تحریف مکاشفه‌های یهود، مکاشفه‌های مسیحی را پدید آورده است. پیش از آمدن حضرت مسیح(ع)، بین سال‌های ۴۰۰ ق.م تا ۱۰۰م،۶۴ مکاشفهنامههای گوناگونی، (مانند کتاب دانیال)، میان یهودیان رایج بود. مسیحیان نیز کتاب‌های مکاشفه‌ای تازهای نوشتند، و با دستکاری برخی از کتاب‌های مکاشفه یهودیان، آنها را با آرمان‌های مسیحیان هماهنگ کردند.
عهد عتیق، ابتدا با بخش تاریخی و با سفر پیدایش آغاز می‌شود و دارای پیش‌گویی، حکمت، مناجات و شعر (پنج کتاب) است. پیش‌گویی‌های عهدعتیق در هفده کتاب آمده که عبارتند از: ۱٫کتاب اشعیا (طولانیترین و معروف‌ترین کتاب پیش‌گویی در عهد عتیق)؛ ۲٫کتاب ارمیا؛ ۳٫کتاب مراثی ارمیا (نوحه سرایی بر خرابی اورشلیم)؛ ۴٫کتاب حزقیال؛ ۵٫کتاب دانیال؛ ۶٫کتاب هوشع؛ ۷٫کتاب یوئیل؛ ۸٫کتاب عاموس؛ ۹٫کتاب عوبدیا؛ ۱۰٫کتاب یونس؛ ۱۱٫کتاب میکاه؛ ۱۲٫کتاب ناحوم؛ ۱۳٫کتاب حبقّوق؛ ۱۴٫کتاب صفنیا؛ ۱۵٫کتاب حجّی؛ ۱۶٫کتاب زکریا و ۱۷٫کتاب ملاکی.
گفتنی است که این کتاب‌ها بدون استثنا بخشی از مطالب خود را به پیش‌گویی انبیا درباره آینده یهود اختصاص داده‌اند که برخی از آنها نیز محقق شده است.
برگرفته از مقاله نقد و بررسی ادبیات مکاشفه‌ای در آیین یهود/ عبدالحسین ابراهیمی سروعلی/ امیر خواص
