به گزارش پایگاه خبری مفاز، امـروزه جریـان الحاد از طریـق علـم، در حـال مطـرح شـدن اسـت و ایـن گونـه نیسـت کـه علـم هـم فقـط بـه دانشـگاه یـا دبیرسـتان اختصـاص داشـته باشـد، بلکـه مفهومســازی، سادهســازی و عمومیســازی علــم یــک حرکـت جـدی اسـت، البتـه خـود عمومیسـازی علـم تـا جایــی کــه علــم محســوب میشــود، پدیــده بســیار مبــارک و ارزشــمندی اســت، امــا خطــری کــه امــروزه بــا آن رو بــرو هســتیم، تزریــق یــک تفکــر و فلســفه الحــادی بــه نــام علــم بــوده کــه بســیار خطرنــاک اســت، و برخــی بــا مطالعــه دو کتــاب بــه ظاهــر علمــی همــه باورهایشــان بــه هــم میریــزد.
لاجــرم در ایــن زمینــه بایــد برنامهریــزی مناســبی صــورت گیــرد کــه چــه کارهایــی انجــام و چــه بنیههــای علمــی تقویــت و از نظــر فکــری و علمــی چــه تلاشهایــی بایــد انجــام شــود.
الحاد جدید، وصف جریانی است که به دنبال نشستهای تلویزیونی و مطبوعاتی مهمترین چهرههای این جریان همچون داوکینز، هیچنز، دنت و هریس از سوی رسانهها در تابستان و پاییز ۲۰۰۶ مطرح شده و به زبانها افتاد.
این جریان با بهره گرفتن از «همهفهمکردن علم» به ویژه زیستشناسی و علومشناختی، و با تکیه بر داروینیسم به عنوان جهانبینی خود، موجی از دینستیزی را به راه انداخته است. این جریان را میتوان جریان به ظاهر علمی علیه دین و باورهای دین دانست.
پاورقی: حجتالاسلام شاکرین- ویــژهنامـه بـررسـی و نقدالحاد جدید- هفتـــهنامـه افــق حــوزه – بهمـن ۱۳۹۸