مشاهدات میدانی از آرامگاه «حکیم ابوالقاسم فردوسی» در ۱۷ خرداد، از حجم گسترده تبلیغات فرقه‌ها در این مکان تاریخی حکایت دارد. «باستان‌گرایی»، «زرتشتی‌گری» و «بهائیت» از فرقه‌هایی هستند که در جوار آرامگاه فردوسی تبلیغ می‌شوند.
حضور عناصری در محوطه آرامگاه که بازدیدکنندگان را به بهانه عربی بودن فاتحه و دروغ «مخالفت فردوسی با کلام عرب» از خواندن فاتحه منع کرده و عدم تذکّر نگهبان محوطه نیز از مواردی است که به این مسأله دامن می‌زند.
وجود تابلوهای معرّفی سازه در ساختمان آرامگاه و موزه، نام «هوشنگ سیحون» بهائی را به عنوان طرّاح معرّفی می‌کند و نیز چلچراغ اهدائی جامعه زرتشتیان به موزه و نیلوفر آبی در حوض کنار آرامگاه را می‌توان از تبلیغات مذکور برشمرد.
تردّد زنان بی‌حجاب که آشکارا تبلیغ باستان‌گرائی و زرتشتی‌گری کرده، در کنار افرادی که مسائل اسلامی را به سخره می‌گیرند، بخش دیگر مشاهدات عینی است.
علی‌رغم همه موارد مذکور از نمادها و تبلیغات فرقه‌ای و ضدّ اسلامی، حجم بسیار اندک از تبلیغات دینی و اسلامی خودنمایی می‌کند.
