دستگیری دست راست ابوبکر البغدادی در کردستان عراق شبکه شیطانپرستی در غربِ تهران متلاشی شد کدام شرکتهای جهانی در کمپینهای بایکوت اسرائیل متضرر شدند؟ امروز دیگر تشیع یک فرقه نیست، فعالترین و حساسترین مذهب و مکتب در جهان است چگونه اقتدار کلیسای کاتولیک و نفوذ روحانیت در فرانسه از بین رفت؟ بررسی جریان انحرافی انجمن حجتیه مهمترین ثمره اعتراضات دانشگاهیان؛ شکست تبلیغاتی صهیونیستها و افشای ریاکاری آمریکا بازگشت مذهب و مفاهیم آخرالزمانی به جهان آخوند غراوی: اهل سنت به امام رضا(ع) اعتقاد کامل دارند جنایات مسیحیان علیه مسلمانان در آندلس هشدار مفتی قدس درباره جنگ مذهبی نماینده کلیمیان: نبود ممیزی در چاپ کتب یهودی موجب خشنودی است
بنیان فکری آئین اهل حق را دونادون تشکیل میدهد؛ با این بیان که از ذات الهی، در جسم برخی افراد حلول شده و این ذات در میان انسانها در چرخش است؛ پذیرش این باور پیامدهای اعتقادی از جمله نیازمندی و مکانمندی ذات الهی را به دنبال دارد.
عقیده دونادون، پیامدهای مختلفی از جمله پیامدهای فرهنگی و اجتماعی در پی دارد. اطاعت بی چون و چرا از بزرگان فرقه، ایجاد انگیزه ریاست طلبی و مرید پروری، ترویج خرافه گرایی و سوء ظن و بدبینی نسبت به برخی افراد فقیر، از مهمترین پیامدهای اجتماعی آن است.
مساله مرگ و فرجام زندگی انسان از مهمترین مسائلی است که آدمی نسبت به آن هراسان و ترسان است که از جمله راهکار رهایی از آن و میل به جاودانگی و غلبه بر مرگ از دیدگاه کسانی که هویت انسان را در حضور دنیوی میدانند، تناسخ و دونادون است.
تناسخ از باورهای مشترک و مهم آیین های اهل حق و هندوییسم است که در اهل حق از آن به دونادون تعبیر می شود. نقطه افتراق این دو در نظریه تناسخ، این است که در هندوییسم چرخه انتقال روح تا ابد ادامه داشته و هیچ پایانی برای آن وجود ندارد اما در نگاه اهل حق این چرخه انتقال محدود می باشد.
دونادون از عقاید بنیادین فرقه اهل حق است که از تناسخ در هندو گرفته شده است. از جمله زمینههای گرایش به دونادون و تناسخ، زیر سؤال بردن فلسفه معاد و در نتیجه انکار آن می باشد.
برخی از آموزه های فرقه اهل حق ریشه در آئین های بشری و غیر آسمانی از جمله آئین بودا دارد. باورمندی به تناسخ و نیروانا در بودیسم و دونادن و حلول در اهل حق از عقاید مشابه در این دو آئین می باشند.
برخی از پیروان فرقه اهل حق بر این باور هستند که آیین آنها از همه ادیان جوهرکشی نموده و عصاره همه ادیان است. این ادعا دست آویزی برای رویگردانی از اوامر و نواهی شریعت آسمانی و ترک آموزه های ادیان الهی از جمله اسلام است.