به گزارش پایگاه خبری مفاز، وقتی در اطراف خودمان کمی با دقت بیشتری نگاه می‌کنیم، متوجه می‌شویم یک سری اَشکال، تصاویر، نمادها، اِلمان‌ها و… وجود دارند که خاص هستند و انگار دارند یک مفهومی را می‌رسانند. در واقع نمادها یک ابزار و زبان انتقال مطالب و مفاهیم هستند. گاهی شما برای انتقال یک مفهوم باید چند دقیقه صحبت یا چند صفحه مطلب بنویسید، ولی می‌توانید این مطلب را با یک یا چند تصویر و نماد منتقل کنید؛ از‌این‌رو نمادها اثر بالایی در انتقال مفاهیم دارند. مثلاً کلمه‌ی «الله» یا گنبد در فضای اسلامی نشان و بیانگر معنویت مثبت است. نماد و تصویر هرم یا تک چشم هم نماد فراماسونی، شیطان‌پرستی و نشانی شیطانی است.
مشاهده شده که برخی افراد، برخی مجسمه‌های بودا و بت‌های مورد پرستش هندوها را به عنوان وسایل دکوری در منزل گذاشته یا برخی طلسم‌ها را بدون اطلاع، خریداری نموده و به عنوان وسایل زینتی یا… به همراه دارند. آقای «حمزه شریفی دوست»، فرقه‌پژوه و نویسنده کتاب «نیم‌نگاهی به کتاب خود خدایی شیطان‌گرایان»، در رابطه با نمادهای شیطانی بیان می‌دارد: «جریان شیطانی بسیاری از نمادهایی را که در دیگر آیین‌ها و مسلک‌ها ریشه دارد، امروزه به سود خویش و در خدمت خود به کار گرفته است».
وی افزود: «بسیاری از نمادهایی که امروزه به نام شیطان‌پرستی مشهور شده، متعلق به جریان شیطانی نیست و آنها این نمادها را تصاحب کرده‌اند. هدف از این تردستی، اثبات ریشه‌دار بودن آیین شیطان پرستی و تثبیت آن و اعتماد بخشی به یاران شیطان است».
وی در خصوص دومین ویژگی نمادها، ادامه داد: «نمادها لزوماً معنای واحد ندارند، علّت این است که فرهنگ‌های مختلف از همدیگر تأثیر پذیرفته‌اند و اقوام و ملّت‌ها، در تعامل با دیگر فرهنگ‌ها، دست به اقتباس زده و به سود خود، تغییراتی در محصولات دیگران (البته به نسبت آرمان‌ها و ارزش‌های بومی خود) داده‌اند و به مرور، این فرآورده جدید، نماد ارزش‌ها و باورهای ایشان شده است؛ بنابراین نمادها نه ریشه واحد و نه معنای واحد دارند». نویسنده کتاب با اشاره به نکته سوم درباره نمادها، بیان داشت: «چون نماد ابزاری قوی و نافذ است و چون برخورداری از نمادهای گویا و متنوع، قدرتی بی‌بدیل محسوب می‌شود، نسبت دادن نمادهای دیگر آیین‌ها به شیطان پرستی، تلاش غیرمستقیم برای تبلیغ این مرام انحرافی و کمک ناخواسته به آن است».[۱]
مدتی است پارچه هایی در طرح‌های جدیدی که نقوش و علائم ریز و خاصی دارند، در بازار مورد توجه افکار عمومی قرار گرفته است؛ بعضی عنوان کرده‌اند که: اسم جنس پارچه، «لینن» است و احتمالاً وارداتی است و با نقوشِ شیطان پرستی و کابالایی صهیونیستی چاپ شده است. لذا دشمنان این مدل پارچه را در جامعه به عنوان مُد مطرح کرده‌اند تا در روح و روان انسان‌ها و جذب آنها به سمت شیاطین تأثیر بگذارند. برخی دیگر بیان داشتند که: پوشیدن لباس‌هایی که با پارچه لنین و حاوی نقوش شیطان پرستی و کابالای صهیونیستی دوخته شده است، باعث احضار اجنه و شیاطین و ارتباط با آنها می‌شود و پوشیدن آن، موجب جذب آن فرد به سمت شیاطین می‌گردد.
چند نکته در این رابطه بیان می‌کنیم:
نکته اول: در شکل‌هائی که بر روی این پارچه نقش شده است، علائم مشهودی از نمادهای شیطان پرستی و احضار جن یا طلسم مشاهده نمی‌شود و صرف شباهت، چیزی را اثبات نمی‌کند.
نکته دوم: هیچ مستند و دلیلی بر ادعای فوق هم ارائه نشده است، مثلاً باید نمادها و شکل‌هایی که در لژ فراماسونی یا کلیسای شیطان پرستی مورد استفاده است، در این پارچه‌ها تشخیص، و با مصداق بیان کنند، ولی این مسئله را نمی‌بینیم و به نظر فقط ادعای بی‌دلیل است.
نکته سوم: همانطور که ابتدای مطلب از آقای شریفی دوست نقل شد، بزرگ جلوه دادن دشمن یکی از آفت‌های تحلیل جریانات انحرافی است؛ یعنی نباید اینقدر دشمن را بزرگ و کارهای او را مؤثر بدانیم؛ چراکه بازی در زمین دشمن خواهد بود.
نکته چهارم: تأثیر پوشیدن این لباس‌ها بر فرد و جذب شیاطین یک ادعای بی‌دلیل و بی‌مدرک است و بیشتر به نظریه‌ی توهم توطئه شبیه است و حتی ممکن است افرادی که اینچنین ادعاهایی دارند، مورد تمسخر دیگران قرار بگیرند؛ لذا از نشر این مطالب غیرمستند خودداری کنیم.
نکته پنجم: یکی از اهداف دشمنان قسم خورده جمهوری اسلامی به انحراف کشاندن جوانان و نفوذ از راه فرهنگی و دینی است، لذا بحث پوشش بسیار مورد اهمیت است. اگر همانطور که ادعا شده این پارچه‌ها وارداتی است، حساسیت‌ها در ترویج آن باید بیشتر شود، هرچند در داخل کشور خودمان البسه و زیورآلات و… به مراتب بدتر تولید و عرضه می‌شود. یکی از راه‌های اصلی نفوذ و ترویج سبک زندگی غلط، ترویج پوشش‌های خاص است لذا بهتر است مردم از خرید هرگونه البسه و سایر زیورآلات و… نامتعارف و عجیب و غریب خودداری کنند. فروشندگان و تولید کنندگان هم سعی کنند از کالاهای مروج فرهنگ ایرانی اسلامی استفاده کنند.
نکته ششم: در طرح‌های سنتی و باستانی ایران نیز این اَشکال وجود دارد، لذا طرح‌های این پارچه‌ها بیشتر شبیه طرح‌های قدیمی و سنتی ایرانی است که در بناها و ظروف قدیمی و… هم وجود دارد.
نکته هفتم: متأسفانه در عصر حاضر اکثر پیج‌ها و کانال‌ها و… در فضای مجازی برای جذب مخاطب، هر خبر جذاب ولو دروغی را منتشر می‌کنند تا خود را مطرح و عضوگیری کنند. حتی بسیار مشاهده شده است که مدیران این رسانه‌ها، خبرهای جذاب و هیجان انگیز جعل می‌کنند. لذا احتمال می‌رود این ادعا و خبر یک خبر ساختگی باشد و بخاطر جذب عضو و فالور، نشر گسترده دارد.
نکته هشتم: هنر در خدمت هنر نداریم (هنر خنثی نداریم)، هنر یا در خدمت جبهه کفر است یا هنر الهی و متعالی است. هنرهای خنثی در واقع بخشی از جبهه کفر هستند، چون کم‌ترین اثر آن، وقت‌گذرانی و هدرِرفت سرمایه اصلی بشر یعنی عمر است که انسان در این مدت، نمی‌تواند در مسیر خود شکوفایی و رشد را طی کند و شیطان به هدف خود رسیده است. همچنین دست شیاطین و انسان‌های پلید و ناپاک هم در تفسیر و مصادره به مطلوب خود از این هنر خنثی باز است، لذا زیورآلات و لباس و اِلمان و… خنثی نباید استفاده کرد. وقتی می‌شود درخت مثمر کاشت چرا همان هزینه و زمان و امکانات را بگذاریم و درخت بی‌ثمر بکاریم؟
نکته نهم: فرقه‌ها با استفاده از نمادها و علائم و لباس‌های خاص سعی می‌کنند همدیگر را در جامعه بشناسند یا با ترویج عمومی آن وقتی یک عضو کوچک فرقه مشاهده می‌کند افراد زیادی از این لباس‌ها و نمادها استفاده می‌کنند، قبول می‌کند که فرقه اعضای بسیاری دارد و یک اعتماد کاذب به فرقه پیدا می‌کند، در حالی که خیلی از این افراد اصلاً نمی‌دانند این پوشش یا نمادی که استفاده می‌کنند به چه معناست؛ لذا گاهی با استفاده از یک پوشش به ترویج ناخواسته یک فرقه کمک می‌کنیم.
نکته دهم: در هر صورت نباید از نمادها یا لباس‌هائی که مشکوک یا عجیب است استفاده شود، بلکه باید الگوها و طراحی‌های متناسب با مباحث هنر دینی و ملّی استفاده و آن را ترویج کنیم. در اینجا نقش نهادهای متولی طراحی و سازماندهی پوشش و حجاب بارز است و در حال حاضر به شدت این کم‌کاری مشهود است و لذا باید برای جبران این نواقص فعالیت‌های مضاعفی شکل بگیرد. عجیب است در جامعه اسلامی ما، تهیه لباس‌های پوشیده، عفیفانه و بدون طرح و آرم و لوگو خیلی سخت می‌باشد، چون فروشندگان بازار و فروشگاه‌ها عمدتاً این نوع لباس‌ها را عرضه نمی‌کنند و مطلب بعد این است که قیمت لباس‌های عفیفانه بسیار بالاتر از لباس‌های مبتذل و بدن‌نما است. لذا باید جایگزین مناسب با قیمت مناسب برای این نوع طرح‌های لباس‌ها، ارائه شود.
پی‌نوشت:
[۱]. سایت فرارو، ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۱٫
