پایگاه خبری مفاز- آنچه می تواند پیروان همدل، هم زبان و همراه را پراکنده نموده به صورت فرقه های عقیده ای گروه های سیاسی و دستجات اجتماعی دینی در مقابل هم قرار دهد، اختلافاتی است که لحاظه های آن در لابه لایه ی سطور تاریخ دیده می شود که اگر مورد عبرت فرد و جامعه ای قرار نگیرد و به علت های فرقه فرقه شدن پیروان یکدل و یکربان دین والینی توجه نشود همان پراکندگی های فتنه اور تکرار شده بلاخیزی نموده مهم تر راه سلطه دشمن را هموار می نماید نتیجه همان است که امروز در اثر اختلاف افکنی بین مسلمانان جهان با آن مواجه ایم سران کشورهای اسلامی با سلیقه های سیاسی ناهماهنگ که بعضا مغایر با ضوابط سیاسی اسلامی است. به دلخواه خود که البته خواست ابر قدرتهای حاکم برجهان است حکومت می نمایند موجب شده اند مسلمانان یکپارچگی مورد نیاز در مقابل دشمنی چون صهیونیزم را نداشته مشتی به نام یهود که حتی خام خام های جامعه یهودیان آنها را مرتد می شناسند بر نوامیس جان حال و تمامیت ارضی کشورهای اسلامی تجاوز نموده فلسطین مظلوم و لبنان خستگی ناپذیر را به خاک و خون کشیده به قوانین بین المللی وقتی نگذارده تا در عراق و افغانستان با کشتارهای بیرحمانه درپی منافع غیر حقوقی باشند.
جناح بندی ها به هر نام و علت و انگیزه مانع تحقق یافتن آرمانهای حیات بخش مصلحان دینی خیرخواه جان برکف بوده، بعضا فریاد بیدار گرانه آنها را در حلقومشان خفه کرده راه بازگشت اسارت و بردگی ملتی را که می رفتند به تمام معتالفت آزادی را چشید نعمت زنده آزاد بودن رالمس کنند مسدود ساخته نتیجتا ایستادگی و مقاومت ملتی در حال قیام علیه استکبار جهانی را سرکوب کرده، آنها را به درگیریهای بی پایه و اساس بر سر مسائل فرقه ای که متاسفانه از قرن اول اسلام همواره در مقابل پیشرفت مسلمانان و مبارزه با یهود و مسیحیت وجود داشته سرگرم نموده راه رسیدن به مقاصد شوم دشمنان را به دلخواه آنها هموارویی معارض ساخته اند.
هر چند بنای نقل شواهدی تاریخی را برای مطالبی که به قید تحریر در می آید نداریم ولی ناچار به اختلافی که جناح بندی را در اسلام شکل دادن را سروسامان بخشید جاهلیت را به جهان اسلام بازگرداند، اشاره نموده تا شروع اختلافی فرقه ساز را در جامعه اسلامی شناخته با سیاست متفرقه انداز و حکومت کن آشناشده شاید راه برای به اقتدار رسیدن اینگونه سیاستهای خالناله مسدوم کرده یکصدا در یک جبهه واحد علیه استعمار جهانخوار خونآشام بی رحم تا پیروزی نهایی حضور داشته باشیم.
اختلاف دوگروه قریش و بنی هاشم که مهمترین و سرشناس ترین و بانفوذترین و قدرتمندترين طوائف جامعه عربی حجاز به شمار می رفتند به صورت دو جناح در صدر اسلام آن هم با حضور پیامبر اکرم درآمد. قریش که بنی هاشم را پیش از ظهور اسلام دشمن می داشت. در حقیقت از خود رانده بود با علویان که متشکل از هاشمیان و هواداران آنها از مهاجر و انصار بودند. در مقابل یکدیگر قرار گرفتند رفته رفته به صورت دو جناح قدرتمند مطرح شدند فریشیان که تقوای عبادی و سیاسی در برخورد با فرد و جامعه نداشتند بدون کوچکترین پروانی هرچه آنها را به مقصد و منظور می رساند ولو در اسلام نهی شده بود مرتکب می شدند و علویان هاشمی که شدیدا به مقررات محمدی پایبند بودند از هر بی تقوابی عبادی سیاسی گریزان بوده به همین خصوصیت قریشیان بی فضیلت با خدعه و نیرنگ به قدرت رسیده قرن هازمام امور جامعه اسلامی را به دست گرفته برای تأمین هر منظور صداسلامی فرقه ای فراهم می آوردند تا با قواهدان فرقه که رنگ و لعاب اسلامی داشت. منظور و مقصود تأمین کننده ضد اسلامی را اسلامی نمایند.
در کنار فرقه سازی عده ای را که اسم و رسمی داشتند لکن از خوشنامی برخوردار نبودند. مانند «ابوهریره چون زمان رسول خدارا درک کرده بودند و می توانستند از قول پیامبر اکرم حدیث سازی کنند به نام محدث وفقیه فتوادهنده خریداری کردند تا نیازمندیهای دینی را که مشروعیت اسلامی نداشت بافتاوی آن تامین کنند.
این جهات و صدها نظیران که در تاریخ پژوهی به دست می ایدونه تنها با السلام ناب محمدی سنخیت نداشت بل مغایر با آن بود موجب شده اسلام تاریخ که ماجرای بعد از رحلت پیامبر اکرم آن را تدوین کرد اسلام اموی » و «اسلام عباسی را بر اساس تأمین خواسته های امویان و عباسیان به وجود می آورد. ولی آنچه حائز اهمیت است و باید دقیقا مورد توجه قرار گیرد مساله برخورد پیامبر اکرم در خانه های دوران بعثت و هجرت باسلیقه های جناحی میباشد که میتوانست به صورت فرقه ای اسلامی در کنار اسلام مطرح شود و به تحریف وتحذیف اسلام بپردازد و می بینیم بعد از رحلت رسول خداد هر روز به بهانه ای ظاهر اسلامی فرقه ای به وجود آوردند تا به آن خواسته های ضداسلامی و نامشروع را با اسلام مطابق سازند و بهترین روش برخورد پیامبر عزیز ورنج کشیده اسلام یا این نوع جریانات فکری که یکپارچگی جامعه اسلامی را به بلای جناح بندی گرفتار می کرد، زمینه ساز فرقه ای شدن اسلام ناب محمدی می شد اشاره پیشوای سالخورده به خطر خروج از اسلام به وسیله بدعت، تحریف و تحدید در اسلام بود و در کنار این نظر رسوا کننده مسلمانان را از رجوع به غیرقرآن یا انچه به تائید قرآن نمی رسد حتی روایاتی که به نام شخص پیامبر خدا گفته میشود بر حذر داشته برای اینکه آنچه در فرداهای اسلامیه نام اسلام و مسلمانی مطرح می شود، در صورتی که شباهتی به اسلام ندارد رسمیتی اسلامی پیدا نکند معیاری برای برخورددینی در چنین مواقع در دست باشد. قرآن و عترت را کنار هم قرار داده به صورت میراثی جدایی ناپذیر همیشه باهم به جامعه اسلامی معرفی کردند؛ تا جریان های فکری که مطرح میشود با این دواصل اصیل آسمانی شناسایی شود.
پس هر جناح سیاسی یا گروه عقیده ای در اسلام خود را با یکی از قرآن و عترت تامین کند بر خلاف دستور پیامبراکرم عمل نموده، خطرناک ترین جریانی است که فرد و جامعه اسلامی را به ضلالت می کشاند البته قابل تذکر است اگر در کنار فرقه های ضاله ای مانند بابیه ازلیه، بهائیت و وهابیت که متاسفانه اسلامی معرفی می شوند و به دلیل اینکه قرآن وعترت را کنار گذاشته اند مسلمان نیستند – گروهک «شیخیه» یا «صوفیه» با ادعای قبولی قانون قرآن وعترت خویش را پیروراستین پیامبراکرم می شناسانند، باید توجه داشت، چون فرقه هابی امثال «شیخیه» و «صوفیه» با اشعار شیعه بودن قرآن و عترت را اصل اعتقادی خود معرفی می کند. می باید بدانند اصل عترت که امامت شیعه در کنار اصل قرآن به شمار می رود در دوران غیبت کبری که زمان زعامت دینی، سیاسی آخرین فرد از امامت است و امام قائم ارواحنافداه در پس پرده اراده الهی قرار دارند، می باید به حسب فرمان لازم الاجرای حضرت حجه بن الحسن عجل الله تعالى فرجه الشريف مرجعیت دینی راویان مجتهد را که فقیه اسلام اهل بیت میباشند قبول داشته امرونهی آنان را که اوامر و نواهی امام علیه السلام است. در انجام فرائض مسلمانی شرط بدانند. در غیر اینصورت با آنان که اصل هم شأنی قرآن و عترت را نپذیرفته اند، فرقی ندارند.
برگرفته از «چرا از بهائیت برگشتم؟» خاطرات مسيح‌الله رحمانی، رئيس سابق بهائيان بشرويه
