به گزارش پایگاه خبری مفاز، نخستین جلسه NA در سال ۱۹۵۰ در یکی از دفاتر انجمن جوانان مسیحی ، واقع در نیویورک سیتی برگزار شد. با توجه به اینکه این گروه قصد داشت بعضی قواعد AA را به کار گیرد، قدمهای سیزده گانه ای برای خود ابداع کرد. تأکید چهار قدم نخست مدل اولیه NA بر پرورش فردی نیروی درون قرار داشت تا فرد بتواند با رنجهای ناشی از ترک و ترس از زندگی بدون مواد مواجه شود. چند قدم بعدی ایجاب می کرد که معتاد، شخصی را برای کمک گرفتن پیدا کرده، نزد گروه NA به نقاط ضعف خود اقرار کند و توضیح بدهد که برای غلبه بر این ضعفها چه قدمهایی برمی دارد؟ موفقیت هایش را با دیگران در میان بگذارد وهدفی برای زندگی اش پیدا کند . در سیزدهمین قدم فقط آمده بود: «خداوند یار من باد ». البته این نمونه اولیه NA را نمی توان کاملاً شاخه ای از AA دانست. گذشته از قدمهای سیزده گانه اش ، ساختار آن نیز به گروه« سپاه رستگاری » شباهت داشت . این گروه در واقع یک مؤسسه خیریه مسیحی ( پیرو کلیسای انجیلی) محسوب می شود که در سال ۱۸۶۵ در انگلیس تأسیس گردید. سازماندهی داخلی گروه مذکور، به تشکیلات نظامی شبیه بود و همانند آن، یک فرمانده، مدیر و کشیش داشت.
هدف سپاه رستگاری، رفع نیازهای مادی و معنوی مستمندان عنوان شده بود. یک کشیش اهل نیویورک به نام پدر دنیل اگان ، سالها در این سازمان فعالیت و جزوه هایی به منظور کمک به معتادان تهیه کرد که شرح حال او دستمایه نگارش کتابی به نام «کشیش معتادان» به قلم « جان د. هریس» شد. این انجمن علاوه بر ارائه خدمات سم زدایی، در زمینه بازتوانی معتادان نیز فعالیت کرده و به آ نها کمک می کرد تا شغل و کاشانه ای پیدا کنند. به عبارتی، نوعی بنگاه خدمات اجتماعی برای معتادان خواهان بهبودی بود . این نمونه اولیه NA موفقیت چشمگیری داشت و تا اواسط دهه ۱۹۶۰ در نیویورک ، کلیولند و دیگر نقاطی که سپاه رستگاری، توان حمایت از آن را داشت ، دایر بود.
چنانکه بیان شد، انجمن معتادان گمنام با الگوبرداری از انجمن الکلی های گمنام شکل گرفت، به گونه ای که بنا بر اقرار بسیاری، اگر الکلی های گمنام نبود، معتادان گمنام به وجود نمی آمد. حتی جیمی کی، بنیا نگذار این انجمن، در نشریه گروه و همچنین چاپهای اولیه کتابچه سفید انجمن، به صراحت به این واقعیت اشاره کرده است: «قواعد ما از احکام انجمن الکلی های گمنام الگو گرفته است، انجمنی که همه به اعتبار و پیشکسوتی آن اذعان داریم ». آمارهای منتشرشده در امريکا نشان داده، شمار افرادی که با طی دوره ۱۲ قدم، موفق به ترک اعتياد شده اند و تا هشت سال پاک مانده اند، حدود پنج درصد است.
نکته قابل تأمل در اين گزارشهای آماری، آن است که درصدهای ارائه شده، مربوط به افرادی است که دوره های NA را طی کرده و سپس لغزش نموده اند. يکی از دلايل مهم عدم موفقيت در سيستم NA اين است که مسئولان این گروه در اعتقادات خود، تناقض های غريب و اغواکننده ای مطرح می کنند. آ نها معتقدند که بهبودی معتادان با استفاده از رشد معنوی انجام می شود و سپس ادعا می کنند که اين رشد، بدون آموزه های دينی صورت می گیرد؛ ادعایی خلاف سخنان کليه پيامبران الهی و شعاری اغواکننده که توسط يک کشيش مرتد مسيحی به نام فرانک باچمن ابداع شده است.
او کسی است که گروه آکسفورد را راه اندازی کرد؛ انجمنی از مسيحيان انحرافی که توسط فرانک باچمن ( کشيش مرتد وابسته به کليسای لوتران) با اعتقادات فاشيستی (که حتی آدولف هيتلر و هنريش هيملر قصاب را تجليل کرده ) تأسيس شده است. باچمن درسال ۱۹۳۶ با جمله «خدا یک میلیونر است »، خود را به شهرت رساند . وی اعلام کرد که انسان در مقابل گناه، قدرتی ندارد و لذا نباید از این امر احساس شرمساری کند. به گفته کارشناسان، فرانک باچمن با این شعار، دینی مناسب برای افراد بدکار و گانگستر ( crooks ) تأسیس کرد. باچمن در این راستا، اصول شش گانه ای ابداع نمود که به شرح زیر است:
۱- ما اقرار کرديم در مقابل گناه ( شیطان) عاجز بوده ايم و اداره زندگی ازکنترلمان خارج شد.
۲- ما يک ترازنامه بی باکانه و جستجوگرانه ( لیست گناهان و بدکاریها )از خود تهيه کرديم.
۳- ما ليست ترازنامه (فهرست گناهان و بدکاریها ) را به خود، خدا (خدایی موسوم به قدرت برتر که از گناهان شما آگاه نیست و شما باید وی را مطلع نمایید) و يک انسان ديگر (بدکاری به نام راهنما که بعدا از شما سوءاستفاده خواهد کرد) اعلام کرديم.
۴- ما فهرستی از کليه افرادی که به آنها خسارت زده بوديم، تهيه کرديم.
۵- ما در هر جا که امکان داشت، از افراد مذکور جبران خسارت کرديم.
۶- ما از طريق دعا و مراقبه ( به روش فرانک باچمن و بدون تبعیت ازشریعت خاصی ) از خداوند می خواهیم که این درخواستها را به اجرا درآورد. در تفکر باچمن، قابليت هایی که خداوند به انسان تفويض نموده، ناديده گرفته شده و اين گروه به اعضا القا می کند که آنان نمی توانند با اعتیاد مبارزه کنند، چون اعتیاد از آنها قو یتر است و هر چه با آن مبارزه کنند، قدرتمندتر می شود. اين موضوع مهم، يعنی صرف نظر کردن از قابليت های الهی انسان درمبارزه با شيطان نفس و اعتياد، باعث شده که نرخ لغزش در افراد NA نسبت به افرادی که با روشهای ديگر در حال ترک هستند و حتی نسبت به افرادی که خودسرانه اقدام به ترک مواد مخدر می کنند، به نحو شگفت آور و خطرناکی افزايش يابد. آمار نمايانگر خطرات وارده از طرف سيستم NA به معتادان بی گناه، نشان می دهد اين روش دارای بالاترين درصد لغزش منجر به مرگ در ميان کليه روشهای ترک اعتياد می باشد. از این رو افرادی که با استفاده از ايدئولوژی شرک آلود فرانک باچمن – که اساس کار اين گروه است- اقدام به ترک مواد مخدر می کنند، شانس نجاتشان به مراتب کمتر از کسانی است که حتی بدون مراجعه به هيچ متخصصی، خودسرانه برای ترک تلاش می کنند.
دليل عمده لغزشهای مرگ آور در آموزش های NA ، آن است که بر طبق شش اصل ابداعی باچمن که ۱۲ قدم از آن استخراج شده، ارتکاب گناه، امری طبيعی و ذاتی است و در دنيا هر کسی مرتکب آن می شود . به اعتقاد باچمن، انسان در مورد ارتکاب گناه، هیچ قدرتی ندارد و تنها با تفويض همه امور به قدرتی فرضی که او نام «خدا» را برآن گذاشته (بيل ويلسون، مبدع ایدئولوژی AA آنرا قدرت برترمی نامد) تکليف از انسان ساقط می شود. در ايدئولوژی AA که مأخذ گامهای NA بوده و افراد عضو به عنوان آموزه هایی مقدس و الهی به آن نگاه می کنند، گرایشهای روحانی ومعنوی، کاملاً شخصی هستند و هر کس برای خودش تصمیم می گیرد که خدا يا به اصطلاح NA قدرت برتر چه معنایی می دهد؛ مطلبی شرک آلود که مغاير با آموزه های پيامبران ارزیابی می شود. به این ترتیب می توان گفت بنا به تعریف انجمن معتادان گمنام، خدا یا قدرت برتری که در اینجا از آن نام برده می شود، می تواند هر چيزی باشد. داستا نهای زيادی در نوشته های اعضای اين انجمن وجود دارد که آ نها يک فنجان چای، يک خرس عروسکی، دستگيره در، موتورسيکلت و يا حتی يک تکه سنگ را به خدایی انتخاب کرده اند!
ادوارد داولينگ، پایه گذار انجمن های گمنام
با توجه به نفوذ جریا نهای انحرافی مسیحیت در داخل انجمن معتادان گمنام و از همه مهمتر، نقش آنها در تأسیس چنین انجمنی، پیداست که رابطه تشکیلاتی و ساختاری وسیعی میان این دو وجود دارد . بررسی قدمهای دوازده گانه NA و گامهای رشد روحانی فرد در مسیحیت تبشیری، این ارتباط را بیشتر آشکار می سازد.
