به گزارش پایگاه خبری مفاز، اکنکار یکی از عرفانهای نوپدید و التقاطی است که در سال ۱۹۶۵ توسط شخصی به نام پال توئیچل ایجاد شد. با بررسی تعالیم این فرقه می‌توان آن را معجونی از تمامی ادیان و عرفان‌ها برشمرد.
باورهای اساسی این شبه آیین را می‌توان در باور به خداوندان دوازده‌گانه عالم، اعتقاد به کارما، تناسخ، سفر روح، انسان خدایی وعوالم درون برشمرد که تمامی این باورها نوعی تصور خیال‌انگیز بیش نیست.
توئیچل به‌صراحت اعلام می کند که این فرقه نه یک سیستم مذهبی و نه یک نظام فلسفی است؛ بلکه روشی برای کسب آرامش و سعادت است. اما در عمل اکنکار به‌صورت تلویحی و غیر آشکار مدعی دین بودن است.
فرقه اکنکار هم‌اکنون در برخی از شهرهای بزرگ ایران فعال بوده و توانسته است پیروانی را برای خود جمع کند. کتاب دندان ببر نوشته توئیچل، در دهه ۷۰ در تهران و برخی شهرهای ایران تدریس می شد و بعد از اطلاع رسانی و آگاه سازی این کلاس ها تعطیل شد. اما چند وقتی است دوباره با عناوین دیگر مانند کلام زنده این کلاس ها در حال برگزاری است.
یکی از جاذبه های این کلاس ها، مختلط بودن و برگزاری اردوهای برون شهری است که بسیاری از جوان ها به دنبال چنین جلسات و کلاس هایی هستند که هم فال است و هم تماشا.
