به گزارش پایگاه خبری مفاز، یکی از اموری که جریان های انحرافی از آن بهره می برند آمیختن حق و باطل برای ایجاد فتنه است تا جامعه در حالت سرگردانی قرار گرفته و فضایی ایجاد شود که آنها با تبلیغات دروغین، جامعه را به سمت اهداف خویش سوق دهند.
متصوفه نیز همواره با مظلوم نمایی و آمیختن حق و باطل با یکدیگر، افراد زیادی را گمراه کرده اند. به تعبیر امیرالمومنین(علیه السلام): «اگر باطل از آميزش با حق، خالص مى شد راه بر حق جويان پوشيده نمى ماند و اگر حق در پوشش باطل پنهان نمى گشت، زبان دشمنان ياوهگو از آن قطع مى گشت. ولى پاره ای از حق و پاره ای از باطل فراهم شده و در هم آميخته می شود، در اين وقت، شيطان بر دوستانش مسلط می شود و آنان كه لطف حق شامل شان شده نجات می يابند.»(1)
کانال های مرتبط با فرقه صوفیه گنابادی در تاریخ 22 آبان ۱۴۰۱ صوتی از علیرضا جذبی «ثابت‌علیشاه» قطب فعلی دراویش گنابادی منتشر کردند که ایشان با بازخوانی بیانیه نوروزی نورعلی تابنده قطب قبلی سلسله که در اول فروردین سال ۱۳۸۷ منتشر شده بود به صورت ضمنی تهدید به گرفتنِ انتقام از آمرین و مسببین تخریبِ خانقاه دراویش قم و بروجرد کرده است.
نورعلی تابنده در ابتدای بیانیه خود می نویسد: «هنوز داغ دل دینداران حقیقی و مؤمنین در ایران و خارج از کشور از قضيّه تخریب حسینیه قم آرام نشده بود که موضوع تخریب حسینیه فقرا در بروجرد پیش آمد.»(2)
در نقد این عبارت، چند نکته کوتاه برای کسانی که جریان خانقاه قم و بروجرد را فراموش کرده اند یادآوری می شود تا خود قضاوت کنند که تخریب این مکان ها به حق بوده یا خیر؟
1. اولین نکته در مورد خانقاه شریعت قم این است که بدون مجوز قانونی در آن مکان شروع به فعالیت های فرقه ای کردند و وقتی مردم انقلابی شهر قم با آنها به مخالفت پرداختند، دراویش گنابادی هم مسلکان خود را از دیگر شهرها فراخوان دادند. ظرف مدت کوتاهی عده‌ای قابل توجه از دراویش در قم حاضر شدند و ضمن حضور در خیابان‌های اطراف، به دست انداختن مردم قم پرداخته و علمایی را که با دلسوزی آنان را به آرامش دعوت می‌کردند، به استهزاء گرفتند. در این زمان بود که این فرقه، درگیری هایی با نیروهای انتظامی داشته و دراویش مستقر روی پشت بام‌های خانقاه اقدام به پرتاب اشیای سنگین و سخت بر سر مردم کوچه و خیابان و مأموران حاضر در محل کردند و در نهایت، با حکم قانونی شورای تأمین قم و به واسطه‌ی غائله‌ای که می‌رفت امنیت جانی و مالی مردم را به مخاطره اندازد، محل ساختمان فتنه تخریب گردید.
2. ماجرای تخریب خانقاه بروجرد از این قرار است که مسجدی که در نزدیکی خانقاه سابق دراویش قرار داشته و مدتها با انجام فعالیت های فرهنگی از جمله دعوت متخصصین فرقه شناسی به طور کاملاً تبلیغی با معضل دراویش برخورد می نمودند و در یکی از این کارگاه های فرقه شناسی، استاد مربوطه، دارویش گنابادی را به مناظره دعوت نمود، در پاسخ دعوت به مناظره، ناجوانمردانه مورد حمله دراویش قرار گرفتند و … امام جماعت مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. با پخش این خبر در شهر، مردم متدين بروجرد با تجمع در مقابل خانقاه، اعتراض شديد خود را ابراز داشتند. سرانجام در اواخر شب، بين طرفين درگيری ايجاد شد که اين درگيری تا مدتی ادامه يافت و نهایتاً به برچيده شدن خانقاه مذکور انجاميد.
نگارنده شاهد تهاجم عده ای از دارویش گنابادی به غرفه فرقه شناسی در یکی از شهرستان های خوزستان بوده که روحانی حاضر در غرفه برای آگاه سازی مردم، تعدادی از فیلم های این فرقه صوفیه را برای حاضران در نمایشگاه، به نمایش گذاشتند و در این حین تعدادی از دارویش گنابادی که از شهر همجوار با هماهنگی در آنجا حاضر شده بودند، اقدام به بر هم زدن نظم نمایشگاه و تخریب وسایل موجود در غرفه نمودند.
با توجه به علت تخریب این دو خانقاه، هر انسان منصفی حکم می کند که روحیه ساختارشکنانه این فرقه صوفیه باعث این جریانات و پیامدهای آن شده است. با این حال قطب این فرقه صوفیه چهره ای حق به جانب گرفته و مسببین تخریب این خانقاه ها را تهدید به انتقام کرده است.
پی نوشت:
(1). شريف الرضى، محمد بن حسين، نهج البلاغة (للصبحي صالح)، هجرت – قم، چاپ: اول، 1414 ق، ص88.
(2). تابنده، نورعلی، مجموعه دستور العمل ها، بیانیه نور علی تابنده اول فروردین ماه ۱۳۸۷ شمسی، ص ۲۴۴.
