به گزارش پایگاه خبری مفاز، نگاهی به موقعیت جامعه یهودیان ایران بعد از جنگ جهانی دوم و مخصوصا بعد از سالهای ۱۳۳۲ شمسی نمایانگر تلاش سازمانهای صهیونیستی جهانی برای نفوذ در تشکیلات دینی و اجتماعی یهودیان ایرانی بوده است.
با آن که تشکیلات صهیونیسم جهانی هرگز موفق نشدند سازمانهای بومی و سنتی کلیمیان ایران را در سیطره خود درآورند و آن چه مخصوصا در کشورهای اسلامی دیگر مثل عراق – مصر – یمن و غیره اتفاق افتاد در ایران برای آنها حاصل نشد، با این همه تأثیر مخرب اقدامات آنان را در مقطع زمانی سالهای ۱۳۳۲ تا ۱۳۵۷ نمیتوان نادیده گرفت.
انقلاب اسلامی ایران ارتباط تشکیلات صهیونیستها را با سازمان یهودیان ایران و تشکیلات بومی و سنتی کلیمیان ایران مخصوصا نهاد مرکزی انجمن کلیمیان تهران قطع کرد و با وجود این کلیمیان ایران توانستند در فضای انقلاب و رهبری داهیانه امام خمینی راه مستقل دفاع از ارزشهای دینی و فعالیت سازمانهای اجتماعی خود را طی کنند، البته این راه با فراز و نشیبهای فراوان پیموده شد.
کسر تعداد یهودیان ایران تحت تأثیر مهاجرت‌‌های سازمان یافته، اعمال سلیقههای شخصی و تبعیضآمیز از طرف بعضی مسئولین نظام که موجب ایجاد فضای عدم اعتماد و ترک علائق و پایبندی بین همکیشان ما میشد و در نتیجه مسئولیتپذیری آنها را با مشکل مواجه میساخت، فشار تبلیغاتی روزافزون بلندگوهای خارجی که موضوع حقوق اقلیتهای دینی را دستمایه و بهانه ضدیت خود با نظام جمهوری اسلامی ایران قرار داده و میدهند و مجموعه‌ای از دلایل دیگر که ذکر آن در این مختصر نمیگنجد، شرایط خاصی را به مدیریت جامعه کلیمیان ایران تحمیل میکرد.
یکی از نتایج این تحمیلات در افکار عمومی یهودیان جهان و مردم ناآگاه این بود که گویا کلیمیان ایران در وضعیتی نابسامان در دام افتاده و به گروگان گرفته شدهاند. این برداشت از زندگی یهودیان ایران موقعیت ما را ناپایدار وانمود میکرد و ارتباط جامعه کلیمیان ایران با ملت ایران و نظام جمهوری اسلامی را واژگونه جلوه میداد که هم جامعه کلیمی و هم جمهوری اسلامی ایران را به ناحق زیر سؤال میبرد.
انجمن کلیمیان تهران برای بیرون رفتن از این موقعیت ناهنجار، ایجاد ارتباط با سازمانهای اجتماعی و نهادهای غیروابسته یهودیان جهان را سرلوحه اقدامات خود قرار داد.
انجمن کلیمیان با راهنمایی نهادهای قانونی در ایران و سازمانهای غیردولتی N.G.O در ایران و خارج از کشور موفق شد پرده ابهام را که دشمنان ملت ایران بر چهره جامعه کلیمیان ایران زده بودند به کناری بزند و جامعه کلیمیان ایران را در شرایط کنونی آن طور که هست به جهانیان بشناساند و ارتباط عمیق و تاریخی فرهنگ یهودی را با فرهنگ و تمدن ایران و تأثیر متقابل این دو را با یکدیگر روشن سازد.
و مخصوصا یادآور شود که مناسبات ملت ایران با یهودیان آن طور که بلندگوهای خارجی عنوان می کنند نیست و ایرانیان یهودی چون قرن های گذشته با هموطنان خود در صفا و صمیمیت زندگی میکنند.
در اینجا برای مزید اطلاع خوانندگان عزیز مواردی از حضور نمایندگان جامعه کلیمی ایران در مجامع بینالمللی با ذکر تاریخ و شرح مختصر آورده میشود و امیدواریم که این ارتباط در جهت منافع ملت ایران و جامعه کلیمیان با همکاری و راهنمایی مسئولین محترم جمهوری اسلامی ایران تداوم یابد.
