به گزارش پایگاه خبری مفاز، یکی از مذاهبی که همواره در طول تاریخ به مقابله با تفکر شیعه و مکتب حسینی همت داشته است؛ یهود است.
حجت‌الاسلام محمدعلی منصوری دامغانی، محقق و پژوهشگر تاریخ اسلام معتقد است: در بررسی نقش یهود در تاریخ اسلام 3 نظریه وجود دارد، نظر اول قائل بر این است که یهود هیچ‌گونه دخل و تصرفی در تاریخ نداشته است و عنایتی به منابع قرآنی و روایی ندارند، دسته دوم بر اساس آیات قرآن و روایات برای یهود نقشی قائل هستند، اما یهود را به عنوان دشمن اصلی اسلام نمی‌شناسند، بلکه او را یکی از گروه‌های مقابل پیامبر ترسیم می‌کنند به طوری که جمع زیادی از محققان ما در این گروه قرار می‌گیرند؛ دسته سوم با استفاده از منابع مستدل و ادله محکم یهود را سرمنشأ حوادث فتنه می‌دانند، توجه داشته باشیم که از واقعه غدیر خم تا غصب خلافت تنها 72 روز فاصله است و این اتفاقاتی که بعد از رحلت پیامبر(ص) رخ داده است، بسیار عجیب و غریب است و نمی‌توان گفت؛ تنها دو نفر در این ماجرا توانسته‌اند خط فکری جامعه را این‌گونه متحول سازند و واقعه عاشورا را رقم بزند.
همچنین در روایات عنوان شده است؛ هنگامی که امام حسین(ع) در روز عاشورا در برابر سپاه عمربن سعد قرار گرفت، در یکی از خطبه‌های شان اشاره می‌کند که “ای کسانی که در مقابل من ایستاده‌اید و در حال شعله‌ور کردن آتش هستید، خودتان این شعله را روشن نکرده‌اید، بلکه دشمن من و دشمن شما این آتش را شعله‌ور ساخته است”.
با این اوصاف کاملا مشهود است که عدم امام زمان شناسی مردم و جهل آنها در مقابل یهودی که دشمن قسم خورده اهل بیت بودند، سبب وقوع عاشورا شده است.
با تمام تحقیقات صورت گرفته پرواضح است که یهود دو بار در برتری‌جویی نسبت به مسلمانان قرار می‌گیرد و فساد می‌کند، علامه طباطبایی به نقل از تفسیر شریف قرآن بیان می‌کند؛ که بنی اسرائیل روی زمین 2 بار فساد می‌کند و علوجویی و برتری نسبت به مسلمانان پیدا می‌کنند، در روایتی از امام صادق نقل شده است که این برتری جویی یهود یک بار در ماجرای شهادت علی‌بن ابی طالب(ع)، دوم در سوءقصد جراحت به امام حسن(ع) و سوم شهادت امام حسین(ع) که در «تفسیر نور‌الثقلین» جلد دوم و در کتاب «کامل‌الزیارات» نقل شده است.
به روایت تاریخ یکی از یهودیان حاضر در عصر پیامبر شبث بن ربعی است که هم در مرگ عثمان و هم در جنگ جمل همراه عایشه بود و او را همراهی می کرد و از پیچیده ترین یهودیان آن زمان مطرح می شد «شبث » منافقترین یهودی زمان پیامبر محسوب می شود زیرا از سویی همراه پیامبر است و از سویی خوارج را شکل می دهد همراه حسین بن علی است اما با معاویه کار می کند و در کربلا نیز همراهی حسین را می کند اما به عبدالله بن زبیر می پیوندد.
دیگر یهودی که به عنوان جنایت کار ترین و قصی ترین فرد عنوان می شود حجار بن ابجر است او از سران کوفه بود که به امام حسین نامه نوشت اما در پراکنده ساختن مردم از دور امام حسین علیه السلام نقش سازنده ای داشت و در نهایت به تیم عمربن سعد پیوست و با هزار سرباز به سمت کربلا روانه شد و لقب جنایتکار ترین فرد را به خود اختصاص داد.
بنی امیه اصالتا یهودی تبار از پدری رومی بوده اند
به علاوه روایت مهمی که خویشاوند نبودن بنی‌امیه و بنی‌هاشم را تأیید می‌کند در جلد ۳۱ بحارالانوار صفحه ۴۵۸ آمده است در این روایت ذکر شده است که امیه فرزند عبد شمس نبوده بلکه غلامی رومی بود که بعدها به‌علت زیرکی با عنوان فرزندخوانده موفق به نفوذ در قبیله قریش شد و با توجه به این‌که در آن زمان فرزندخوانده هم مانند سایر فرزندان بوده است در طول تاریخ، بنی‌امیه به عنوان برادران بنی‌هاشم معروف شدند.
مانند کودکی که از پرورشگاه توسط خانواده‌ای دریافت شود و به فرزندی پذیرفته شود، گرچه که این فرزند نسبت خونی با خانواده جدید ندارد اما از تمام شرایط یک فرزند واقعی برخوردادر می‌شود.
به استناد آیه ۶۰ سوره مبارکه اسراء عاملین جنایت سقیفه یهودیان هستند و بنی‌امیه از نسل بنی‌اسرائیل و اصالتاً رومی هستند که عاشورا نیز به دست همین قسم خوردگان رقم خورد.
در کتاب شکوفایی عقل در پرتو نهضت حسینی، آیت الله جوادی آملی نیز بر اعتقاد بنی امیه به یهود اشاره کرده و گفته است: یزید بن معاویه لعنةالله‌علیهما از مشاورین یهودی در دربار خود استفاده می‌کرده است.
