به گزارش پایگاه خبری مفاز، به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، «آوی شلایم» مورخ اسرائیلی-انگلیسی در کتاب جدید خود می‌نویسد که سازمان تروریستی و جاسوسی موساد در دهه پنجاه قرن بیستم عامدانه یهودیان عراق را هدف قرار می‌داد تا آن‌ها احساس نا امنی کرده و به سمت فلسطین اشغالی فرار کنند.
به نوشته وبگاه میدل ایست آی انگلیس، او در این کتاب به نام «سه جهان: خاطرات یک عرب یهودی»، از کشف اسناد و دلایل غیر قابل انکاری سخن می‌گوید که نشان از نقش موساد در حملات به یهودیان ساکن در عراق در دهه پنجم قرن بیستم دارد.
«آوی شلایم» در خاطرات خود به جزئیات دوران کودکی خود به عنوان یک یهودی عراقی و سپس فرارش به فلسطین اشغالی می پردازد. گزارشی از این خاطرات روز شنبه گذشته در مجله اسپکتیتور منتشر شد؛ گزارشی که وجود شواهد غیرقابل انکار دخالت رژیم صهیونیستی در حملات تروریستی که منجر به مهاجرت دسته جمعی یهودیان از عراق بین سال های ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۱ شد را تایید می‌کند.
گفتنی است که در ابتدای جنبش صهیونیسم یهودیان عراق تمایل زیادی به آن نشان ندادند. هدف اصلی جنبش صهیونیسم تغییر در وضعیت یهودیان اروپا بود و یهودیان عراق علاقه چندانی به ایده‌های آن مانند سوسیالیسم و کار بدنی در اسرائیل نداشتند. در زمان استقلال عراق یهودیان نقش بسیار مهمی در دولت عراق ایفا کردند، به طوریکه اولین وزیر اقتصاد عراق یک یهودی به نام «ساسون اِسکِل» بود و یهودیان جایگاه تثبیت شده‌ای در جامعه عراق داشتند.
«آوی شالیم» در کتاب خود می‌نویسد که پس از تحقیقات گسترده به این نتیجه رسیده است که به جز انفجار کنیسه «مسعودا» در بغداد در ژانویه ۱۹۵۱ که چهار یهودی کشته شدند، باقی بمب‌گذاری‌ها کار موساد بود.
وی همچنین گفت که این رخدادها، «باعث مهاجرت ۱۱۰ هزار یهودی از عراق به اسرائیل شد که در آن زمان بیش از ۸۰۰ هزار یهودی دیگر هم از کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا و با همان شیوه به اسرائیل انتقال یافتند».
وی ادامه داد که تا سال ۲۰۰۵، ۶۱ درصد از یهودیان در اسرائیل منشأ کامل یا جزئی «مزراحی» داشتند که این اصطلاح برای اشاره به یهودیانی است که پس از تأسیس رژیم صهیونیستی از کشورهای عربی و شرقی، به فلسطین اشغالی رفته‌اند. (در مقابل یهودیان “اشکنازی” هستند که از اروپا به سرزمین اشغالی مهاجرت کرده‌اند».
«آوی شالیم» در کتاب خود توضیح می‌دهد که چگونه خانواده‌اش مجبور شده بودند تا برای حفظ جان خود از عراق که اجدادشان هزاران سال در آن زیسته بودند، فرار کنند؛ او در آن موقع پنج ساله بود.
او نوشت که یهودیان در عراق تا دهه چهل با پدیده یهودستیزی مواجه نبودند، تا اینکه شایعاتی به وجود آمد که یهودیان عراقی با انگلیس در حمله به عراق در سال ۱۹۴۱ و در آوارگی فلسطینی‌ها نقش دارند.
«آوی شالیم» اشاره کرد که پس از فرار دسته‌جمعی یهودیان به فلسطین اشغالی، آن‌ها شاهد قتل عام فلسطینی‌ها بودند تا رژیم جعلی اسرائیل شکل بگیرد.
در کتاب این یهودی عراقی‌الاصل آمده است: «اسرائیلی‌ها ۱۳۰۰۰ فلسطینی را کشتند، حدود ۵۳۰ روستا و شهرک را ویران و تخلیه کردند، ۳۰ قتل عام انجام دادند و ۷۵۰۰۰۰ نفر را در جریان نکبه اخراج کردند، در حالی که بیش از ۶۰۰۰ یهودی اسرائیلی از جمله ۴۰۰۰ نظامی و غیرنظامی کشته شدند. ، علاوه بر این حدود دو هزار سرباز از کشورهای عربی نیز در درگیری‌ها جان باختند».
«آوی شالیم» در بخش دیگری از کتاب خود می‌نویسد که یهودیان مزراحی (آن‌هایی که از کشورهای شرقی به فلسطین رفته‌اند) در مقابل یهودی اشکنازی برابر نیستند و همواره مورد تبعیض قرار گرفته‌اند.
به گفته او یهودیان مزراحی هم اکنون نیز از فقیرترین قشر جامعه اسرائیل محسوب می‌شوند و در مناطق محروم زندگی می‌کنند.
