به گزارش پایگاه خبری مفاز، پیاده‌روی اربعین یکی از مناسک مذهبی شیعیان است که در سالیان اخیر مورد اقبال جمع زیادی از مسلمانان قرار گرفته و به نماد مناسک شیعی و عرصه قدرت‌نمایی شیعیان تبدیل شده است. در همین راستا، مطالعات پیرامون اربعین و پیاده‌روی اربعین نیز در سالیان اخیر افزایش یافته است و بسیاری از پژوهشگران و جامعه‌شناسان به تحلیل و بررسی این رویداد مهم پرداخته‌اند.
به همین مناسبت نشستی با عنوان «بررسی تحلیل‌های راهپیمایی اربعین» با حضور علی اشرف فتحی، پژوهشگر و استاد حوزه قم و حجت‌الاسلام حیدر همتی، مولف و استاد حوزه برگزار شد که در ادامه بخش اول آن را که سخنان و تحلیل‌های علی اشرف فتحی است، می‌خوانید.
درباره پیشینه راهپیمایی اربعین توضیح دهید. آیا این سبک سوگواری در میان ادیان و مذاهب دیگر سابقه دارد؟
فتحی: در مورد زیارت اربعین کمابیش می‌دانیم که مقوله زیارت نه مختص مذهب شیعه است و نه مختص دین اسلام، حتی در آیین‌های دیگر زیارت پیاده وجود دارد. اتفاقا زیارت پیاده مسیحی‌ها مسافت طولانی‌تری دارد. در شرق هم در آیین بودایی این آیین را مشاهده می‌کنیم. پس این یک پدیده انسانی است و قابل انکار و کتمان نیست و نمی‌‌توان آن را یک پدیده صرفا شیعی و ابداعی دانست.
علاوه بر آن در نصوص دینی ما کمابیش روایاتی درباره تشویق به زیارت پیاده وجود دارد. یکی از افتخارات ائمه این بوده است که مدام پیاده به زیارت و حج می‌رفتند و درباره زیارت پیاده امیرالمومنین(ع) و ائمه به ویژه زیارت کربلا در روایات بسیار تاکید شده است. از قرن اول روایاتی از ائمه داریم که نشان می‌دهد از همان زمان افرادی پیاده برای زیارت کربلا می‌رفتند و نوحه می‌خواندند و نیز نقل واقعه کربلا و سوگواری می‌کردند تا به کربلا برسند. لذا زیارت و زیارت پیاده پدیده‌ای ابداعی و مدرن نیست تا از آن ماهیت خطرسازی را برداشت کنیم.
