به گزارش پایگاه خبری مفاز، دگرگونی سیما (به ارمنی: آیلاگربوتیون) یا درخشندگی سیمای مسیح (به ارمنی:پایتساراگربوتیون)، یکی از جشن‌های مهم ارمنیان است. بیشتر محققانی که اعیاد پیش از مسیحیت ارمنیان را بررسی کرده‌اند، جشن وارداوار را جشن مربوط به الهه آستقیک می‌دانند.
ارمنیان در زمانهای قدیم در این روز بر روی یکدیگر آب می‌پاشیدند، کبوترپرانی می‌کردند و مسابقات ورزشی ترتیب می‌دادند. و زمان برگزاری آن ۹۸ روز پس از عید پاک، مابین ۲۸ ژوئن تا اول اوت، است. امسال این عید در روز ۱۱ جولای/۲۰ تیرماه جشن گرفته می شود.
«وارتاپت ملیک پاشایان» در «کتاب پرستش ایزد بانو آناهید، چاپ ایروان ۱۹۶۸ میلادی» می‌نویسد:
«وارداوار در زبان سانسکریت به معنی وارت (آب)، وار (پاشیدن) و شستن است. بدین سان وارداوار به معنی آب پاشی است.»
«غوند آلیشان» واژه “وارداوار” را از ریشه وارد می‌داند و با جشن آستقیک در پیوند می‌بیند.
«ارمنیان با گفتن و جشن گرفتن وارداوار در پایان سال، در روزهای افزوده که آغاز ماه آگوست است و در فلات ارمنستان هنوز خنکی بهاران وجود دارد، خود را وقف آستقیک می‌کردند.
دگرگونی سیما (به ارمنی:آیلاگربوتیون) یا درخشندگی سیمای مسیح (به ارمنی:پایتساراگربوتیون)، یکی از جشن‌های مهم کلیسای ارامنه نیز است که (وارداوار) نیز می‌نامند و یکی از پنج جشن بزرگ این کلیسا نیز به حساب می آید. گریگور روشنگر فرمود که به جای این جشن بزرگ اساطیر، جشن درخشندگی سیمای مسیح بر فراز کوه طبریه را قرار دهند.
انجیل، دگرگونی سیمای عیسی را این گونه شرح می‌دهد:
«عیسی به همراه پطرس، یعقوب پسر زبدی و یوحنا از شهر دور می‌شود و برای نیایش به کوه می‌رود؛ و در حالی که عیسی نیایش می‌کرد، نور خورشید درخشنده شد و جامه اش چون برف سپید شد. اندکی بعد، موسی و الیاس نیز نمایان شدند و با او سخن گفتند. چهره عیسی چنان درخشان و نورانی شد که سراسر کوه را غرق در نور کرد. شاگردان از این درخشندگی از خواب سنگین بیدار شدند و چهره درخشان استاد خود و آن دو کس را دیدند که عیسی با آنان به گرمی سخن می‌گفت. پطرس بهت زده و دستپاچه جرات یافت که سکوت را بشکند و بگوید:استاد، خوب است که ما این جا بمانیم. او پیشنهاد کرد که سه سایبان فراهم کنند. در آن دم، ابری روشن آنان را فرو پوشاند و شاگردان وحشت زده به زمین افتادند. از میان پرتوهای نور بانگی رمزآلود شنیده شد:او پسر عزیز من است، و من از او خشنودم. او را فرمانبرداری کنید. عیسی به شاگردان نزدیک شد و گفت:برخیزید،نترسید. شاگردان آهسته به بالا نگریستند و تنها استاد خود را دیدند.»
آواز های آن روز در ستایش دگرگونی سیمای مسیح بر فراز کوه طبریه است. این که این آوازها «قانون سال نخست وارداوار» نام دارد و به نام یکی از جشن‌های دوران باستان ارمنیان است. در این آواز آمده است:
«بر فراز کوه با دگرگونی سیمایت نشان دادی نیروی خداوندی ات را، تو را ستایش می‌کنیم، ای پرتو مینوی.»
«پرتو فره تو را نشان دادی و با درخششی چون خورشید آفریدگان را روشن کردی، تو را می ستاییم ای پرتو مینوی. با درخشش سهمگین شاگردانت را بیمناک کردی، در رخوتی شگرف، به عشق فره خدایی ات، تو را می ستاییم، ای پرتو مینوی.»
