به گزارش پایگاه خبری مفاز، امروزه بازار عرفان در بسیاری از کشورها، همچنین کشور ما داغ شده است و بسیاری از جوانان حقیقت جو به دلیل کمبود آگاهی در این زمینه، دچار دام های افرد سودجویی شده اند که احساسات پاک آنان را برای مقاصد شوم خود به بازی گرفته اند.
با توجه به فرا رسیدن ایام شهادت مولای متقیان حضرت علی علیه السلام بسیار مجمل و مختصر به گوشه ای از اهداف عرفان ناب از منظر امام العارفین می پردازیم؛
امیرالمؤمنین(علیه السلام) وقتی مباحث عرفان نظری مانند توحید، ولایت انسان کامل و… یا مراحل سیر و سلوک (عرفان عملی) را بر می شمرد، هدفی جز تعالی روح معنویت افراد مؤمن ندارد؛ زیرا ایشان خود انسان کامل است که برای هدایت انسان ها تلاش می کند.
امام علی(علیه السلام) اساس و شالوده دین را، معرفت خداوند و کمال شناخت حضرت حق را، تصدیق و توحید الهی می داند که موجب اخلاص انسان در تمامی مراحل زندگی است:
أوّلُ الدّینِ مَعرِفَتُهُ وَ کمالُ مَعرفَتِهِ التَّصدیقُ بِهِ وَ کمالُ التَّصدِیقِ بِه توحِیدُهُ وَ کمالُ تَوحیدِهِ الإخلاصُ لَهُ (نهج‌البلاغه، خطبه اول)
اساس دین (آغاز دینداری) شناخت خداوند است و کمال شناخت خداوند، تصدیق به وجود او (باور داشتن او) و کمال باور داشتن خدا، اقرار به توحید و یگانگی اوست و توحید او با اخلاص نسبت به او تکمیل می شود.
بنابراین هدف دین، معرفت خداست و هدف عرفان از دیدگاه حضرت امیر علیه السلام توحید او و سپس اخلاص برای اوست. برای رسیدن به اخلاص فرد مؤمن باید ابتدا ایمان خود را کامل نماید تا به بینش توحیدی برسد و تنها به سمت معبود و محبوب حقیقی حرکت نماید.
بنابراین عبادت که همان تسلیم و خضوع در برابر معبود است، از احساس وابستگی وجود و کمال پرستش کننده به معبود ناشی می شود و این برخاسته از معرفت است.
امیرالمومنین علیه السلام می فرماید:
ألاَ وَ إنَّ لِکلِّ مَأمُومٍ إماماً یقتَدِی بِهِ وَ یستَضیءُ بِنُورِ عِلمِهِ (شرح نهج‌البلاغه، محمدتقی جعفری، ج ۲، ص ۵۳)
آگاه باشید که هر شخصی را پیشوایی است که به او اقتدا می کند و از نور دانش او روشنی می جوید.
بنابراین اگر بخواهیم به کمال انسانی برسیم، باید دستورات و برنامه های عرفان ناب را از امام العارفین علی(علیه السلام) دریافت کنیم و به گوش جان بسپاریم.
