به گزارش پایگاه خبری مفاز، مجلس خبرگان رهبری که سال‌های آغازین حیاتش را می‌گذراند، باید جانشینی برای امام خمینی (ره) انتخاب می‌کرد. آزمونی بس دشوار و سنگین که در اولین دهه از عمر نظام جمهوری اسلامی در ایران رخ می‌داد.
جلسه مجلس خبرگان رهبری که بلافاصله بعد از رحلت بنیانگذار انقلاب برگزار شد به مثابه اکثر جلسات مجلس خبرگان در همه سال‌های بعد از آن روز محرمانه بود و پر از ناگفته‌ها… ناگفته‌هایی که تنها می‌توان با مرور خاطرات نمایندگان دوره اول مجلس خبرگان به آنها دست یافت. ناگفته‌هایی از جنس موافقت‌ها و مخالفت‌ها با پیشنهاد شورایی شدن رهبری و یا رهبری فردی.
بار سنگین انتخاب رهبری بر دوش همه‌‌ی نمایندگان مجلس خبرگان نهاده شد تا هر کدام از اعضا با کلام و انتخاب خود نقشی ماندگار برای آینده، امنیت و حیات سیاسی کشور رقم بزنند. خبرگان در گیرودار تصمیم برای شورای رهبری یا رهبری فردی بود. موافقان و مخالفان دلایل خود را برای دفاع از نظرشان عنوان کردند. آیت الله خامنه‌ای(حفظه الله) جزء دسته‌ی موافقان شورای رهبری بودند و سخنرانی خوبی هم در دفاع از نظرشان داشتند. پس از رای‌گیری و با موافقت اکثریت اعضای حاضر در مجلس خبرگان، شورای رهبری رد و رهبری فردی در دستور کار جلسه خبرگان قرار گرفت. آیت الله خامنه‌ای(حفظه الله) که خود مخالف رهبری فردی و موافق رهبری شورایی بودند به عنوان گزینه رهبری پیشنهاد شدند و به عنوان تنها مخالف رهبری شان سخن گفتند. ایشان بر قبول نکردن مسئولیت رهبری تاکید داشتند. پس از اصرار برخی اعضا به آقای هاشمی رفسنجانی و نقل قول او از نظر امام خمینی(ره) در مورد رهبری آینده انقلاب و شخصِ آیت الله خامنه‌ای(حفظه الله) فضای ملتهب جلسه آرام شد و در نهایت پس از بحث بسیار و جلسه‌ای طولانی، اعضای خبرگان در شرایطی که هنوز ۲۴ ساعت از ارتحال امام نگذشته بود، سکان هدایت کشور را به آیت الله خامنه‌ای(حفظه الله) سپردند.
مرحوم آیت الله محمد مومن، در رابطه با رای‌گیری برای رهبری آیت الله خامنه‌ای(حفظه الله) اینگونه روایت می‌کند: رای‌گیری مخفی بود و به نظرم بیش از چهار پنجم حاضران به ایشان رأی دادند. تعداد بسیار محدودی نظرشان منفی بود که آن هم احتمالاً به دلیل سوالات مطرح شده درباره‌ی جایگاه مرجعیت برای مقام رهبری بود. عده‌ای لزوم مرجع بودن مقام رهبری را مطرح کردند. شبهه‌ای که بنابر گفته‌ی آیت الله سید جعفر کریمی عضو سابق مجلس خبرگان، پس از آنکه هاشمی رفسنجانی خاطره‌ای را از امام خمینی(ره) مطرح کردند، رفع شد. صحبت حضرت امام(ره) در این مورد بود که آقایان به دنبال مجتهد صاحب رساله و سرشناس که عده‌ای مقلد داشته باشد نباشند، بلکه مجتهد بودن، مدیر و مدبّر و شجاع و توانمند بودن برای اداره‌ی کشور، مانند آقای خامنه‌ای(حفظه الله)، کافیست .
پس از انتخاب آیت الله خامنه‌ای(حفظه الله)، بعنوان رهبر انقلاب، علماء و شخصیت‌های متعددی از جمله حضرات آیات مراجع تقلید؛ فاضل لنکرانی، محمدعلی اراکی، سید محمدرضا گلپایگانی، صانعی، مشکینی، بهاءالدینی، مهدوی کنی و… برای ایشان پیام تبریک دادند. نمونه‌ای از این پیام‌ها ازین قرار است؛
حسین‌علی منتظری در پیامی به تاریخ ۱۳۶۸/۳/۲۳ خطاب به آیت الله خامنه‌ای(حفظه الله) اظهار داشت:
«… از خداوند قادر متعال مسئلت می‌نمایم جنابعالی را که فردی لایق و متعهد و دلسوز و در دوران مبارزات و انقلاب تجربه‌ها آموخته و همواره مورد حمایت رهبر بزرگ انقلاب بوده‌اید، در انجام مسئولیت خطیر رهبری که مجلس خبرگان به جنابعالی محول نموده‌است یاری نماید، تا إن شاء الله موفق شوید به کشور و به ملت مسلمان ایران که در راه تحقق اهداف و آرمان‌های انقلاب این همه گذشت و فداکاری از خود نشان داده و با همه وجود در صحنه انقلاب باقی است خدمات شایسته و سازنده‌ای انجام دهید.»
یوسف صانعی نوشت: «اجتهاد آیت‌الله خامنه‌ای مدظله العالی ثبوتاً و اثباتاً نیاز به نظر دادن نداشته و ندارد و نه تنها مجتهد مسلّم می‌باشد، بلکه فقیه جامع الشرائط واجب الاتباع است. امید آنکه سایه اش بر سر مسلمین مستدام.»
مرحوم آیت الله محمدعلی اراکی، زعیم حوزه علمیه بعد از آیت الله گلپایگانی و از بزرگترین مراجع معاصر جهانی تشیع بود. از نقاط درخشان کارنامه سیاسی ایشان حمایتشان از رهبری آیت الله خامنه‌ای(حفظه الله) است به طوری که متعاقب انتخاب رهبر انقلاب اسلامی توسط مجلس خبرگان در خرداد 1368 آیت الله اراکی در پیامی انتخاب شایسته ایشان به مقام رهبری جمهوری اسلامی ایران را مایه دلگرمی و امیدواری ملت قهرمان ایران دانست و با اشاره به این موضوع حفظ نظام جمهوری اسلامی که از اهم واجبات شرعی است اظهار داشت؛ اینجانب با ابتهال و تضرع به درگاه ربوبی و استغاثه به ناحیه مقدسه حضرت ولی‌عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) دوام تاییدات و توفیقات آن جناب را در انجام این مسئولیت بسیار سنگین خواستارم.
علاوه بر این ایشان در پاسخ به نامه مورخ ۲۵/ ۷/ ۱۳۷۱ جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با تاکید بر «نگاه امام خمینی و مقام معظم رهبری» در مورد استقلال حوزه‌ها، تاکید کرد حوزه‌های علمیه وظیفه دارند نیازهای نظام اسلامی را از نظر فقهی فرهنگی و سیاسی تامین نمایند و با نظام اسلامی در ارتباط باشند.
همچنین در تاریخ ۲۰ آذر ۱۳۷۲ در نامه‌ای به رهبری معظم انقلاب آیت الله خامنه‌ای توفیق هرچه بیشتر ایشان را در راه پاسداری از حریم انقلاب و اجرای احکام نورانی اسلامِ بی‌کم و کاست را در پرتو توجهات ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) از درگاه احدیت خواستار شد .
حجت الاسلام و المسلمین سید جواد گلپایگانی فرزند آیت الله گلپایگانی، به حضور حضرت آیت‌الله خامنه‌ای(حفظه الله) رسید و با ایشان دیدار و گفتگو کرد و در این دیدار ضمن ابلاغ سلام حضرت آیت الله گلپایگانی مراتب تأیید و حمایت معظم‌له و دعای ایشان برای مقام معظم رهبری را به اطلاع رساندند.
محمدتقی فرجی از نزدیکان مرجع فقید جهان تشیع، حضرت آیت الله گلپایگانی و رئیس موسسه‌ی بزرگ دارالقرآن ایشان بوده است. وی به بیان خاطره‌ای از آیت‌الله گلپایگانی می‌پردازد و می‌گوید: ایشان به حضرت آیت الله خامنه‌ای خیلی علاقه‌مند بودند و بنده با توجه به تعابیری که می‌شنیدم، احساس می‌کردم که ایشان علاقه قلبی و محبت خاصی نسبت به رهبر انقلاب دارند. در مسائل نظام و حکومت اسلامی معمولا می‌خواستند که نظر رهبری لحاظ شود و مرجعیت اعلا با آن همه مقام و مرتبت هرگز مانع از این نبود که در حکومت اسلامی حرف آخر را رهبر بزند. خاطرم هست در یک جلسه خصوصی که تنی چند از نزدیکان خدمت آقا بودند، نظر ایشان را نسبت به رهبر انقلاب جویا شدند. ایشان می‌فرمایند اگر از من هم در مسئله رهبری سوال می‌کردند بهتر از آقای خامنه‌ای سراغ نداشتم. این نشان از نظر و توجه آقا نسبت به مقام رهبری دارد. آیت الله العظمی گلپایگانی تا پایان عمر توجه و عنایت بسیاری نسبت به نظام اسلامی، امام و رهبر انقلاب داشتند؛ چنانکه در آخرین سخنان و نوشته‌های ایشان نیز به صراحت بر حفظ نظام اسلامی و ضرورت دفاع و جانبداری از انقلاب تأکید نموده و هرگونه دشمنی و مخالفت با انقلاب اسلامی را نوعی عمل ضد انقلابی و مغایر با وظیفه دینی می‌دانستند.
نظرات علما و بزرگان دینی در نظام اسلامی حاکی از شایستگی حضرت الله خامنه‌ای(حفظه الله) در کسوت رهبری و همچنین در قامت اجتهاد و مرجعیت است و خناسان ضد انقلاب و دراویش صوفی که اخیراً با طرح شبهات شیطانی، از کم‌اطلاعی مردم سوء استفاده می‌کنند راه به جایی نخواهد برد.
