به گزارش پایگاه خبری مفاز، فقهاي بزرگ با استناد به اين روايات گفته اند صحت مضمون شعر، هرگز باعث حلال شدن آهنگ و موسيقي نگرديده و بلکه حرمت آن را مضاعف مي گرداند.
مثلا کسي که با خواندن قرآن مجيد، غنا انجام دهد، گناه او بسيار بزرگتر است از کسي که غنا را در غير قرآن انجام مي دهد.
فرقه صوفیه برای تحریک اعصاب در رقص و سماع به وسایلی متوسل می شوند که شرع مقدس آن را ممنوع کرده است. برخی از ایشان به بنگ و برخی به نی و موسیقی پناه برده و عده از ایشان برای وجد و همسوئی بیشتر با کائنات! لب به مسکرات و شراب می زنندو مجالس عیاشی خود را از این طریف اجرا برپا می کنند.
صوفيان در باب سماع، التزام عملي به شرع ندارند، عده زيادي از مجتهدان و علماي شيعه رساله هاي متعدد در باره سماع صوفيان و حرمت آن به نگارش در آورده اند.
صوفیان ادعا می کنند که با رقص و سماع به کمالات الهی رسیده و به خداوند نزدیک می شوند. این عمل زشت، تنها و تنها برای لذت جویی و اقناع نفس اماره شان است و هیچ گونه مطابقتی با موازین اسلامی و شرعی ندارد.
