به گزارش پایگاه خبری مفاز، اگر بگوییم که صهیونیست و بهائیت دارای یک ماهیت و هردو دشمن ادیان الهی و بشریت هستند، سخن گزافی نیست؛ چرا که با نگاهی به مشخصات این‌دو، به شباهت‌های عجیبی پی می‌بریم:
از بارزترین شباهت‌های فرقه بهائیت و صهیونیست، می‌توان به ایدئولوژی سیاسی مشترک آنها در مظلومیت و مظلوم‌نمایی اشاره کرد.
یکی از حربه‌های یهود و صهیونیست برای نفوذ و اعمال آپارتاید کنونی، استفاده از همین ترفند مظلوم‌نمایی بوده است. چنانکه این جریان، پس از جنگ جهانی دوم با ادعای مظلومیت و طرح افسانه هولوکاست، راه نفوذ خود را به فلسطین هموار کرد.
در این عکس مشاهده می‌کنید که صهیونیست‌ها با پارچه‌نوشته‌ای، سعی در مظلوم‌نمایی و برانگیختن حس ترحم فلسطینیان و بلکه جهانیان داشتند: «آلمان، خانه و آشیانه ما را ویران کرد، لطفاً شما فلسطینیان امید ما را نابود نکنید».
البته مظلوم نمایی یهود محدود به این مقطع تاریخی نبوده و تاریخ یهود، سرشار از بکارگیری ترفند مظلوم‌نمایی است. از ادعای قتل‌عام قوم یهود به دست بخت‌النصر گرفته تا ماجرای آمارسازی برای کشته شدگان خود در بنی‌قریظه، تا وقایع پیش و پس از آن، همه در راستای شگرد مظلوم‌نمایی بوده است.[۱]
فرقه بهائیت هم با استفاده از شگرد مظلوم‌نمایی، از ابتدا پا در جای پای یهود گذاشته است؛ چرا که می‌داند با مظلومیت و برانگیختن حس ترحم مردمی، می‌تواند فرقه خود را گسترش دهد. از این‌روست که پیشوایان بهائیت، مظلومیت را مورد رضای پروردگار دانسته است: «بدان لعمر الله مظلومیت بسیار محبوب است، حق جلّ جلاله لا زال (پیوسته) مظلومیت را دوست داشته و دارد».[۲]
در این راستا بهائیان با استفاده از مظلوم‌نمایی و هولوکاست‌سازی برای اسلاف تروریست بابی خود گرفته [۳] تا آمارسازی دروغین از تعداد اعدامی‌های بهائیت و مظلومیت مجرمین بهائی در ایران، به دنبال اجرای نقشه مشابه صهیونیست‌ها در ایران هستند. آری؛ یهود و بهائیت، دو شجره خبیثه‌ای هستند که یکی از آنها، ثمره مظلوم‌نمایی خود را در اشغال فلسطین برداشت کرد و دیگری در ایران به دنبال برداشت آن است.
پی‌نوشت:
[۱]. جهت مطالعه بیشتر، بنگرید به کتاب: مظلوم نمایی یهود در طول تاریخ (آیا بابلیان، نصاری و مسلمانان یهودیان را قتل عام نموده اند؟)، نوشته: طایی، نجاح.
[۲]. اشراق خاوری، مائده آسمانی، بی‌جا: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، ۱۲۹ بدیع، ج ۴، صص ۳۵۰-۳۴۹٫
[۳]. آنجا که ولی‌امر بهائی با تقدیر از بهائیان ایران و خون‌خوار خواندن ایرانیان، به موفقیت آمیز بودن نفرت‌پراکنی برعلیه مردم ایران اعتراف کرده است: «و نیز لازم نیست به ستایش قدر و منزلت و استقامت نفوس مقدّسی پردازم که در مقابل آن مردم خون‌خوار ایستادگی نمودند… و لازم نیست بگویم که آن مظالم وصف‌ناپذیر چه تنفری در دیگران که از صحنه‌ی بی‌رحمی‌ها به دور بودند ایجاد کرد». هوشمند فتح اعظم، نظم جهانی بهائی (منتخب توقیعات مبارکه شوقی افندی)، کانادا: مؤسسه‌ی معارف بهائی، ۲۰۰۶ م، نشر سوم، ص ۴۵٫
