به گزارش پایگاه خبری مفاز، اریک زمور از سال‌ها پیش به‌عنوان یک چهره جنجالی متمایل به «یهودستیزی» در فرانسه شناخته می‌شود. کاندیدای یهودی انتخابات ریاست جمهوری، مارشال پتن، رئیس جمهوری ویشی را ناجی یهودیان در دوران اشغال می‌داند و طرفدار جرم‌زدایی از انکار هولوکاست است. با این حال بسیاری از اسرائیلی‌تبار برای رای دادن به او مصمم هستند.
پدر و مادر اریک زمور از مهاجران یهودی الجزایر هستند و او هم یکی از همین اقلیت سفاراد (یهودیان غیر اروپایی و غیر اشکناز) است. شاید همین تبار و اصل و نصب است که زدن اتهام آنتی‌سمیت (یهودی‌ستیز) را به وی دشوار می‌کند. اما رویکردهای وی، به‌ویژه درباره ضرورت مقابله با اسلام و فرهنگ مهاجران مسلمان، محبوبیت او را حتی در میان برخی گروه‌های یهوی فرانسه هم تقویت کرده است.
برونو پاراتوش، شهروند اسرائیلی-فرانسوی که از ۴۰ سال پیش ساکن ارض موعود شده به خبرگزای فرانسه می‌گوید: «یک روز هم نیست که اخبار فرانسه را دنبال نکنم. می‌دانیم چه خبر است. یهودی‌ستیزی، حملات تروریستی، محله‌هایی که شبیه باب الواد (منطقه‌ای در پایتخت الجزایر) هستند.» پاراتوش که در اسرائیل پرستاری می‌کند مانند زمور منتقد «مهاجرت گسترده» مسلمانان است و می‌گوید از «احساسات برانگیخته» آنها نسبت به یهودیان آگاه است: «دور و بر من اریک زمور یک سوپراستار است.»
گای میمون، یک شهروند اسرائیلی-فرانسوی دیگر می‌گوید اریک زمور تنها کسی است که «حقیقت را می‌گوید» و نام حزبش، «فتح دوباره/ تسخیر از نو» فوق‌العاده است. نام حزب زمور، یادآور پیروزی سپاهیان مسیحی در اسپانیا و فتح دوباره اندولس از سوی صلیبیون است.
حدود ۷۵ هزار فرانسوی در اسرائیل می‌توانند در انتخابات ریاست جمهوری آوریل و مه شرکت کنند. در سال ۲۰۱۷، فرانسوا فی‌یون، کاندیدای راست میانه بیشترین رای را در اسرائیل کسب کرد.
براساس نتایج آخرین نظرسنجی‌ها ۱۲ تا ۱۴ درصد شهروندان فرانسوی قصد دارند به اریک زمور رای دهند. سرژ سیکسیک، یکی از اعضای حزب زمور می‌گوید او «سیاستمداری است که سیاست کلاسیک را به چالش کشیده است. سیاست سنتی نمی‌تواند به چالش‌های کشوری پاسخ دهد که حدود سی سال است با مشکل هویتی دست و پنجه نرم می‌کند.»
سرژ سیکسیک می‌گوید «صحبت‌های اریک زمور هیچ ربطی به نژادپرستی و به طریق اولی به یهودستیزی ندارد.» این در حالی است که بخش بزرگی از یهودیان فرانسه دست‌کم با نگرانی اخبار کارزار کاندیدای نوظهور راست افراطی را دنبال می‌کنند. حدود دو هفته پیش حیم کورسیا، یکی از خاخام‌های بزرگ فرانسه در یک برنامه رادیویی گفت: «اریک زمور قطعا یک یهود ستیز و مشخصا یک نژادپرست است.»
اریک زمور با دفاع از مارشال پتن در مقام ناجی یهودیان، دست منتقدان را باز گذاشته است. رئیس جمهوری ویشی که صرفا به خاطر سن بالا و خدمات ارزنده در دوران جنگ بزرگ پس از پایان اشغال فرانسه در ۱۹۴۵ اعدام نشد، احتمالا شاخص‌ترین چهره یهودی‌ستیزی مدرن در این کشور و عامل اصلی بازداشت، اخراج و قتل عام شهروندان یهودی فرانسه در جریان جنگ جهانی دوم است.
مارین لوپن، کاندیدای راست افراطی سنتی، با وجود تغییر نام حزب جبهه ملی به «اجماع ملی» و قطع رابطه با پدر «یهودستیزش» همچنان بار بدنامی گذشته را به دوش می‌کشد. با این حال در انتخابات سال ۲۰۱۷ گروهی از یهودیان از او به‌دلیل نمایندگی مطالبات اسلام ستیزانه و مهاجر‌هراسانه‌اش، دفاع کردند. مارین لوپن سال گذشته در یک برنامه تلویزیونی با طرح درخواست ممنوعیت حجاب در همه اماکن عمومی گفت: «دوستان یهودیم حاضرند برای ممنوعیت حجاب و جلوگیری از بهانه تبعیض کیپاها را از سرشان بردارند.»
نزدیکی اسرائیلی‌ها با راست‌های افراطی اروپا البته منحصر و محدود به اریک زمور نیست. در سال‌های گذشته، اسرائیل با بسیاری از احزاب بدنام کشورهای اروپای شرقی، سرزمین‌هایی که در جریان جنگ دوم مسلخ یهودیان بودند، رابطه نزدیک داشت. شاید ملاحضات ژئوپولیتیک، محوریت دونالد ترامپ و مساله اسلام نقش پررنگی در زدودن خاطره هولوکاست دارد. ژان مری لوپن، پدر مارین لوپن راه حل نهایی هیتلر و کشتار و سوزاندن یهودیان را «صرفا یکی از جزئیات از تاریخ جنگ جهانی دوم» تعریف کرده بود.
