به گزارش پایگاه خبری مفاز، این دومین صومعه‌ای است که در امارات یافت شده است و قدمت آن به بیش از ۱۴۰۰ سال قبل و حتی پیش از تولد پیامبر اسلام (ص) می‌رسد؛ یعنی مدت‌ها قبل از اینکه گستره‌های بیابانی امارات به واسطه صنعت نفت، به رونق و آبادانی برسند و خانه‌های کاهگلی به برج‌های مرتفع ابوظبی و دبی تبدیل شوند.
در اوایل دهه ۱۹۹۰، باستان‌شناسان اولین صومعه مسیحی را در امارات در جزیره صیر بنی یاس، در ۱۷۰ کیلومتری جنوب غرب ابوظبی و نزدیک مرز عربستان سعودی، کشف کردند.
در اوایل دهه ۱۹۹۰، باستان‌شناسان اولین صومعه مسیحی را در امارات، در جزیره صیر بنی یاس، کشف کردند.
این دو صومعه با گذشت زمان، اهمیت خود را از دست دادند؛ محققان معتقدند مسیحیان به مرور به اسلام گرویدند و این دین را در این منطقه رواج دادند.
عکس هوایی از صومعه مسیحی جزئیات پیچیده آن را نشان می‌دهد؛ یک کلیسای تک‌راهرو وجود دارد که دارای اتاق‌هایی برای غسل تعمید و پخت شیرینی‌های پنجره‌ای به مناسبت عشای ربانی بود.
قدمت بنای صومعه به سال ۵۳۴ بعد از میلاد مسیح برمی‌گردد؛ به طور دقیق این صومعه در جزیره سینیه واقع شده که یک منطقه شیخ‌نشین در ۵۰ کیلومتری شمال شرق دبی در امتداد ساحل خلیج فارس است. صومعه‌ی متعلق به مسیحیان، در شمال شرقی جزیره کشف شده است.
باستان‌شناسان همچنین سلول‌هایی را کشف کردند که راهبان در آنها، زمان خود را به خلوت سپری می‌کردند.
تاریخ گذاری نمونه‌های یافت‌شده در بنای صومعه، قدمت این بنا را بین سال‌های ۵۳۴ تا ۶۵۶ پس از میلاد مسیح نشان می‌دهد.
در میان ویرانه‌های صومعه یک ظرف شیشه‌ای نیز کشف شد.
به گفته مورخان، کلیساها و صومعه‌های اولیه، در امتداد خلیج فارس تا سواحل عمان کنونی و تا هند گسترش یافته بودند.
باستان‌شناسان، پیش‌تر کلیساها و صومعه‌های مشابه دیگری را در بحرین، عراق، ایران، کویت و عربستان سعودی کشف کرده بودند.
در کنار جایی که صومعه ساخته شده بود، بقایای یک ساختمان جداگانه با چهار اتاق که احتمالاً خانه رئیس صومعه بوده، باقی مانده است.
علاوه بر این، باستان‌شناسان بیش از هشت خانه را در اطراف صومعه پیدا کردند که از سکونتی دائمی در این محل خبر می‌دهد.
کارشناسان معتقدند که این صومعه مقصد مهمی برای زائرانی بوده است که در مسیر تجاری به هند سفر می‌کردند.
