به گزارش پایگاه خبری مفاز، سیمین، راهنمای تور پذیرایی از بازدیدکنندگان آتشکده زرتشتیان در استان مرکزی یزد در ایران، می‌گوید: این آتش که مقدس و معطر می دانند، در یک جام بزرگ برنزی نگهداری می‌شود، «بیش از 1500 سال است که می‌سوزد».
قدمت دین زرتشتی به 3500 سال قبل بازمی‌گردد، اما قرن‌ها مخاطرات مختلف از تعداد آن کاسته شده است و دنیای مدرن که به سرعت در حال تغییر است، آن را در تقلا برای سازگاری قرار داده است. این دین که توسط زرتشت پیامبر تأسیس شد، تا زمان ظهور اسلام با فتوحات اعراب در قرن هفتم، دین غالب امپراتوری ایران باستان بود. امروزه جمعیت زرتشتیان حدود 200000 نفر تخمین زده می شود که عمدتاً در ایران و هند زندگی می کنند. آنها آتش را به عنوان عالی ترین شکل پاکی ارج می نهند.
اینجا در یزد فقط موبدان زرتشتی مجاز به حضور در «آتشگاه» که مقدس می دانند، هستند و صورت خود را می پوشانند تا بخار و نفس این آتش را آلوده نکنند، زیرا در طول روز به نوبت می توانند شعله را روشن نگه دارند. بازدیدکنندگان فقط می توانند از پشت شیشه های رنگی این مراسم را مشاهده کنند.
در ایران، رهبران زرتشتی می گویند که این جامعه امروزه حدود 50000 عضو دارد. آخرین سرشماری ملی که در سال 2016 انجام شد، تعداد آنها را 24000 نفر اعلام کرد.
بهرام دمهری، یک مؤمن 76 ساله یزدی می گوید: «مذهب ما هنوز در تاریخ جهان جایگاهی دارد و به حیات خود ادامه خواهد داد».
او به خبرگزاری فرانسه گفت: جوهر دین زرتشتی، مانند سایر ادیان، مبتنی بر توحید، نبوت، اعتقاد به زندگی پس از مرگ و خیرخواهی است. زرتشتیان بر این باورند که «پندار نیک، گفتار نیک، کردار نیک» کلید شادی و معنویت است. آنها معتقدند مسیحی به نام ساوشیانت روزی باز خواهد گشت و جهان را با مبارزه با اشتباهات نجات خواهد داد.
تهران زرتشتیان را به عنوان یک اقلیت دینی به رسمیت می شناسد و به آنها آزادی عبادت و نمایندگی در مجلس را می دهد که همچنین کرسی هایی را برای سایر اقلیت ها از جمله ارامنه، آشوری ها و یهودیان در نظر گرفته است.
برخی از آیین‌های زرتشتی از بین رفتند زیرا پیروان مجبور شدند با احتیاط مناسک خود را انجام دهند. مراسم تشییع جنازه معروف به «دخمه» از اواخر دهه 1960 به دلایل بهداشتی در ایران ممنوع شد. این شامل افشای اجساد مرده در بالای سکوی معروف به “برج سکوت” است تا توسط پرندگان لاشخور بلعیده شود. در عوض، زرتشتیان ترجیح داده‌اند که درگذشتگان خود را در گورستان‌ها بگذارند.
