«حجاب مال من است»؛ زنان مسلمان حقوق خود را از مجریان قانون آمریکا پس می‌گیرند

به گزارش پایگاه خبری مفاز، علا مصری در زمان دستگیری تنها ۱۸ سال داشت. تابستان ۲۰۲۰ بود. صدها هزار نفر در سراسر ایالات متحده در اعتراض به قتل جورج فلوید، یک مرد سیاهپوست غیرمسلح که هنگام دستگیری به اتهام استفاده از اسکناس جعلی کشته شد، تظاهرات کردند. مصری به سازماندهی برخی از اعتراضات در میامی کمک کرد. او با غرور حجاب خود را مانند ۱۲ سال گذشته بر سر داشت و با در دست گرفتن یک مگافون در اعتراضات شرکت کرد و خواستار عدالت شد.

بیش از ۱۰ هزار نفر در جریان اعتراضات جورج فلوید در محکومیت نژادپرستی و خشونت پلیس در سراسر ایالات متحده دستگیر شدند – و مصری یکی از آنها بود.

اما چیزی که دستگیری مصری را از دیگران متمایز می کرد این بود که از او خواسته شد برای عکس حجاب خود را بردارد. مصری به مأموران توضیح داد که پوشش سر یک وظیفه شرعی است و او آن را بر نمی دارد. اما یک افسر پلیس، به اجبار حجاب را از سر او برداشت و عکس گرفته شد.

حالا عکس بی حجاب مصری در فضای مجازی منتشر شد. موهایی که او از جهان پنهان کرده بود، در رسانه‌های اجتماعی شروع به انتشار کرد و مردم و حساب‌های اسپم او را مورد آزار و اذیت قرار دادند.

مصری به میدل ایست آی گفت “در آن لحظه من احساس کردم به شدت به من بی احترامی شده است و حتی احساس برهنگی کردم. [حجاب] حافظ من است. این چیزی است که من برای آن ارزش قائلم و به آن احترام می گذارم. اگر آن را بدون توجه و احترام بردارم انگار تمام قدرتم از بین رفته است.”

داستان مصری تنها یکی از چندین اتفاقی است که برای زنان محجبه در آمریکا رخ داده است. هیچ قانون فدرالی برای حمایت از حق زنان برای حفظ حجاب در هنگام دستگیری وجود ندارد و هیچ قانونی برای جلوگیری از برداشتن حجاب یا درخواست حذف آن توسط افسران وجود ندارد.

حجاب که در اسلام واجب تلقی می شود، پوششی است که زنان مسلمانی که آن را انتخاب می کنند، می پوشند. می تواند نماد حیا و حریم خصوصی یا هویت فرهنگی باشد که عمیقاً در سنت های اسلامی ریشه دارد. بسیاری آن را در اطراف مردانی می پوشند که “محرم” آنها محسوب نمی شوند – یکی از اعضای مرد خانواده که ازدواج با آنها غیرقانونی تلقی می شود. بنابراین، اگر در مقابل افراد غریبه از زنان مسلمان درخواست بشود که حجاب خود را بردارند، نقض حقوق دینی و مدنی آنهاست.

«فقط این تکه پارچه نبود که موهایم را پوشانده بود. این نماد ارادت من به دینم بود. این نمادی از وفاداری من به درک این نکته بود که زیبایی فقط فیزیکی و مادی نیست.»

هر ایالت در ایالات متحده سیاست خاص خود را در برخورد با پوشش مذهبی در هنگام دستگیری دارد. پس از دستگیری مصری، بیش از ۳۳۰۰۰۰ نفر طوماری را امضا کردند و این اقدام را محکوم کردند. این بیانیه موجب شد تا مسئولین ایالت در بیانیه‌ای اعلام کنند که « وضعیت زندانیانی که به دلایل مذهبی، از حجاب جهت پوشش سر استفاده می کنند را بررسی خواهد کرد.»

مصری گفت تلاش های او ثمر بخش بوده است. پنج ماه پس از دستگیری، با یکی از دوستانش در زندان تماس گرفت. او به مصری گفت اخیرا با یک زن مسلمان با حجاب که به تازگی دستگیر شده صحبت کرده که حجاب او را به اجبار بر نداشته اند.

و در نوامبر همان سال، دو زن مسلمان در شهر نیویورک دستگیر شدند که در این دو مورد نیز پلیس آنها را مجبور به برداشتن حجاب نکرد.

یک نقض سیستماتیک
در سال ۲۰۱۷، جمیله کلارک و اروا عزیز دستگیر شدند. هر دو به فاصله شش ماه دستگیر شدند اما با همان مشکل روبرو شدند. از آنها خواسته شد که حجاب خود را برای عکس بردارند. علیرغم ممانعت اولیه، در نهایت مجبور شدند پوشش خود را بین مردان بردارند.

در سال 2018، آنها گرد هم آمدند و یک دادخواست حقوق مدنی ثبت کردند که استدلال می‌کرد «سیاست‌های اداره پلیس نیویورک (NYPD) برای عکاسی از دستگیرشدگان، حقوق مذهبی غیر نظامیان را نقض می کند. چرا که آنها را مجبور می کنند پوشش سر خود را که هیچ مانعی برای چهره شخص ندارد را بردارند. این مساله می تواند در مورد حجاب یک مسلمان، کلاه مخصوص یک یهودی ارتدوکس یا عمامه یک سیک اعمال شود.

در سال 2020، در تلاش برای حل و فصل این دعوا، پلیس نیویورک با تغییر خط مشی خود موافقت کرد و اجازه داد که ناظران مذهبی تا زمانی که صورتشان بدون مانع باقی بماند، با پوشش سر عکس بگیرند. بر اساس شرایط توافق حل و فصل، NYPD باید راهنمای گشت زنی خود را برای بازتاب سیاست جدید و آموزش افسران تجدید نظر کند.

توافقنامه بیان کرد که استثنائاتی ممکن است در حین بازرسی های قاچاق یا سلاح رخ دهد، یا اگر افسری متوجه شود که پوشش سر تهدیدی برای ایمنی دیگران است.

آلبرت فاکس کان وکیلی است که وکالت کلارک و عزیز را بر عهده دارد. در حالی که اداره پلیس سیاست خود را تغییر داد، او می‌گوید که زنان همچنان برای دریافت خسارت می‌جنگند تا پلیس نیویورک را در قبال تخلفات گذشته پاسخگو بدانند.

کان به میدل ایست آی گفت: «وقتی شاهد یک رقم بزرگ دلاری به عنوان جریمه این نقض سیستماتیک متمم اول می‌شویم، سایر ادارات پلیس را وادار می‌کند تا درباره سیاست‌هایی که باعث حذف لباس‌های مذهبی می‌شود، فکر کنند.»

در سال ۲۰۱۷، شهر لانگ بیچ، کالیفرنیا، با پرداخت ۸۵۰۰۰ دلار برای حل و فصل دعوای پلیس فدرال با یک زن مسلمان که حجابش توسط یک افسر مرد در بازداشت برداشته شده بود، موافقت کرد. شکایت او که در سال ۲۰۱۶ تنظیم شد، اداره پلیس لانگ بیچ را بر آن داشت تا سیاست خود را مبنی بر منع پوشیدن سر افراد از پوشش مذهبی تغییر دهد.

در فوریه ۲۰۱۸، پلیس نیویورک پرونده ای را که توسط سه زن مسلمان برای حوادث جداگانه مربوط به برداشتن اجباری حجاب آنها، از جمله در هنگام تیراندازی در حین بازداشت، تشکیل شده بود، حل و فصل کرد.

یک ماه بعد در نیویورک، یک زن مسلمان دیگر پرونده چهارمی را علیه این نهاد به دلایل مشابه حل و فصل کرد. در مجموع، این نهاد دولتی حداقل ۲۶۵۰۰۰ دلار برای چهار حادثه پرداخت کرد.

اما در حالی که پیشرفت‌هایی در بخش‌های پلیس در سراسر کشور صورت می‌گیرد، در سایر نقاط ایالات متحده، زنان همچنان مجبور به حذف حجاب خود هستند. همین ماه گذشته، یک زن مسلمان از گراند راپیدز، میشیگان، از کلانتری کانتی کنت شکایت کرد زیرا مجبور شد حجاب خود را برای گرفتن عکس بردارد.

کان توضیح داد که رابطه جالبی بین سیستم عدالت کیفری و تعهدات مذهبی افراد وجود دارد.

اولین متمم قانون اساسی ایالات متحده از چندین آزادی اساسی در ایالات متحده محافظت می کند، از جمله آزادی مذهب، آزادی بیان، آزادی مطبوعات، حق تجمع و حق درخواست از دولت.

در سال 1990، یک پرونده پرمخاطب، Employment Division v Smith، منجر به حکم دادگاه عالی شد مبنی بر اینکه متمم اول از افرادی که به عنوان بخشی از یک مراسم مذهبی دست به اعمال غیرقانونی می زنند، محافظت نمی کند.
پس از این حکم، کنگره در سال ۱۹۹۳ قانون احیای آزادی مذهبی را تصویب کرد که “تضمین می کند که منافع در آزادی مذهبی محافظت می شود”.

«زندان‌ها قدرت زیادی بر افرادی بازداشتی، دارند. آنچه RLUIPA سعی می کند انجام دهد این است که مطمئن شود از قدرت به گونه ای سوء استفاده نمی شود که به طور سیستماتیک عقاید و اعمال مذهبی را هدف قرار دهد.

او گفت: «به همین دلیل است که ما می توانیم برای این زنان بجنگیم.

یک عمل غیر منطقی
هنگامی که فردی دستگیر می شود، یک عکس از او گرفته می شود تا او را شناسایی کند و سابقه ای را حفظ کند. زنان با حجاب عموماً با حجابشان شناخته می شوند. آنها در عکس های گواهینامه رانندگی، عکس های گذرنامه و در ملاء عام هنگام خروج از خانه حجاب خود را بر تن دارند.

آیدا شیف الکادی به میدل ایست آی گفت، بنابراین زمانی که مجری قانون زنان را مجبور به برداشتن حجاب می کند، غیر منطقی است.

در سال ۲۰۱۳، کادی یک جریمه به دلیل رانندگی بدون گواهینامه دریافت کرد. در ژوئن همان سال، او یک جلسه دادگاه را از دست داد زیرا گفته بود باید دخترش را برای یک فوریت به بیمارستان ببرد. بلافاصله پس از آن، قاضی حکم بازداشت او را صادر کرد.

بعد از اینکه خودش را تسلیم کرد، گفت که افسران شهر رمزی به او گفته اند که حجاب و عبای خود را (لباس گشاد که برخی از زنان روی لباس می پوشند) بردارید. او گفت که به دلیل حضور مردان با این دستور مخالفت کرده است. اما پس از مخالفت او را به سلول نگهبانی هل دادند و در آنجا از او خواستند که در مقابل یک افسر مرد حجاب خود را بردارد.

کادی گفت که پس از اینکه به او قول داده شده بود که عکس برای عموم منتشر نشود، با برداشتن حجاب خود برای عکس  موافقت کرد. او در این بین مدعی شد که مأموران یک ملحفه و سپس یک تی شرت به او داده‌اند تا از آن به عنوان حجاب استفاده کند. او به مدت ۲۳ ساعت در سلول خود حبس شد.

روز بعد، هنگامی که او آزاد شد، متوجه شد که عکس او منتشر شده و در دسترس عموم است. بنابراین، او شکایت کرد و به توافق رسید.

در سال ۲۰۱۴، مسئولین رمزی سیاست های خود را به روز کردند تا مطمئن شوند زنان مسلمانی که حجاب دارند مجبور به برداشتن پوشش سر خود در مقابل مردان نخواهند شد. در رمزی اکنون روسری هایی را برای زنان مسلمان ارائه می دهند که مورد تایید زندان هستند و نسخه های الکترونیکی و فیزیکی عکس ها هم حذف می شوند.

او به میدل ایست آی گفت که بسیاری از مردم، به ویژه مسلمانان، از او سوال کردند که چرا تصمیم گرفت چنین نبرد طولانی را دنبال کند. اما برای او، پاسخ ساده است.

«حجاب مال من است. متعلق به من است. این آزادی من است حق من است این ایمان من است این مال من است، “او گفت. من یک مسلمان هستم و تنها راهی که می توانید مرا از غیر مسلمان تشخیص دهید حجاب من است. این مال من است و من برای آن جنگیدم. مثل جنگ بود. آنها می خواستند چیزی را که متعلق به من است، ببرند، فقط به این دلیل که من اشتباه کردم.»

اسلام هراسی در پلیس آمریکا
اگر حذف حجاب برای عکس جهت شناسایی زنان امری خلاف عقل است، پس چرا از آنها خواسته می شود این کار را انجام دهند؟

کان معتقد است که بخشی از آن به اسلام هراسی مربوط می شود که با بسیاری از جنبه های پلیس آمریکا در هم آمیخته است.

او توضیح داد که ما چنین نمونه‌هایی را در پلیس نیویورک می‌بینیم، برای مثال، زمانی که این اداره به طور سیستماتیک مسلمانان را تحت نظارت قرار می دهد.

در سال ۲۰۱۱، تحقیقات آسوشیتدپرس نشان داد که پلیس نیویورک از سال ۲۰۰۲ به بعد مسلمانان نیویورک را در تلاش برای یافتن «افراطی‌گری»، انجام نظارت تصویری، جذب خبرچین و ایجاد پایگاه‌های اطلاعاتی از نظر مذهبی، مورد نظارت قرار می‌داد.

«ما به طور بومی در سراسر پلیس می بینیم که اغلب اوقات به اسلام از دریچه سوء ظن نگریسته می شود. ما شهرهای دیگری را می بینیم، و من فقط در مورد نیویورک صحبت نمی کنم، که سیاست هایی دارند که به وضوح برای هدف قرار دادن ساکنان مسلمان و مجازات آنها طراحی شده است.

کادی لحظه ای را به یاد می آورد که از او خواستند حجابش را بردارد. او گفت که در آن لحظه افسر پلیس با من بسیار تند برخورد کرد. او گفت: «احساس می‌کردم که از دیدن حجاب من عصبانی شده‌اند.

او گفت که به یاد دارد که افسر به او گفت که دیگر زنان مسلمانی که دستگیر می شوند به حجاب اهمیت نمی دهند. او گفت که سعی کرده است به آنها توضیح دهد که لازم نیست هر زنی به آن اهمیت دهد.