پایگاه خبری مفاز – گروهك فرقان، تشكيلاتي به ظاهر مذهبي بود كه در اواخر دوره پهلوي با هدف مبارزه با رژيم طاغوت به سركردگي فردي با نام اكبر گودرزي شكل گرفت. پيدايش خلأ فيزيكي متفكران اسلامي در سطح جامعه به دليل سياست سركوب توسط رژيم و گرفتاري در زندان و تبعيد از يك سو و به وجود آمدن ديدگاههاي افراطي و برداشتهاي نادرست از مكتب انسانساز اسلام از سوي ديگر باعث شد تا مجموعهاي از جوانان غافل و ناآگاه حول يك محور فكري گرد هم آمده و به اقداماتي خطرناك روي آورند.
فعاليت گروهك منحرف فرقان، پس از پيروزي انقلاب اسلامي ابعاد گستردهاي به خود يافت و برنامه حذف فيزيكي چهرههاي بارز روحانيان و عوامل انقلابي مؤثر، به عنوان شاخصترين رويكردهاي اين گروه قرار گرفت، در اين حال آنان با شعار “اسلام، منهاي روحانيت” دست به ترورهاي متعددي زدند كه ترور استاد علامه، آيتاللَّه مرتضي مطهري، آيتاللَّه دكتر محمد مفتح و نيز ترور ناموفق حجتالاسلام و المسلمين هاشمي رفسنجاني، همچنين ترور و شهادت سپهبد ولي اللَّه قرني اولين رييس ستاد مشترك ارتش پس از پيروزي انقلاب و چندين جنايت ديگر، از جمله اقدامات عملي اين گروه منحرف و خونريز بود.
اين گروه، همكاري با رژيم پهلوي، همكاري با رژيم ضد توحيدي جمهوري اسلامي، عضويت در شوراي انقلاب، همكاري غيرمستقيم در بازسازي ارتش و مواردي از اين قبيل را به عنوان اتهامات علما و روحانيان مطرح نموده و آنها را مصداق “مُفسد في الارض” ميدانستند.
در نهايت در طي سالهاي 58 و 59، افراد گروهك فرقان دستگير شده و بر اساس دادگاه عدل اسلامي به سزاي اعمال خود رسيدند. اكبر گودرزي، رهبر اين گروهك نيز سرانجام در سوم خرداد 1359 به جوخه اعدام سپرده شد و پرونده جنايات اين گروه گمراه، خاتمه يافت.
