به گزارش پایگاه خبری مفاز، عده ای از صوفیه اند که حدوداً کمتر از صد سال است پیدا شده اند بر خلاف روش و قانون حاکم در تصوف که معتقدند «اویسیه» دارای فرقه نبوده اند منسوب به حضرت اویس قرنی علیه السلام دانسته فرقه ای را تأسیس کرده اند.
عطار در تذکره الاولیاء و هجویری در کشف المحجوب و جامی در نفحات الانس « سالکی » را اویسی نامیده اند: که از روحانیت یکی از مشایخ گذشته بهره برده است که بعضا با 299 سال فاصله طریقت او را ادامه داده است. اینها می گویند چون اویس قرنی بدون راهنما و دلیل و با الهام ربّانی، محبت رسول خدا (ص) در دلش جایگزین شد، به همین جهت بدون راهنما به یکی از این مشایخ، هرچند با فاصله زمانی زیاد می توان ارتباط برقرار کرد. در افغانستان یک طائفه به نام اویسی بود.
درباره آنها مدرسی چهاردهی می گوید: تمام دندانهای خود را به تبعیت از افتادن دندان پیامبر (ص) در جنگ ، می کشیدند. (ر.ک: سلسله های صوفیه ایران)مؤسس این فرقه در ایران شخصی به نام « جلال الدین ابوالفضل عنقاء » است . وی در سال 1266 قمری متولد و در سال 1323 قمری در گذشت.کیوان قزوینی در مورد او می گوید:
روحانی ساده لوحی بود که یک روز می رفت پیش خاکساریه و دست بیعت می داد و روز بعدش پیش فرقه های دیگر می رفت. چون دید هیچ کس او را تحویل نمی گیرد ادعای اویسی کرد.
بعد از او پسرش محمد عنقاء مدعی شد و فرقه را گسترش داد. پسر محمد به اسم صادق عنقاء لقبی به نام شاه مقصود برای خود گذاشت و سلسله اقطابی را درست کرد و خود را به امیر مومنان علی (علیه السلام) رساند.
نور الدین مدرسی چهاردهی می نویسد: کتابهای « پدیده فکر » و « از جنین تا جنان » که تألیف یک فرانسوی است، صادق عنقاء به نام پدر خود محمد چاپ نمود. این کتاب قبلا توسط آقای نائینی طباطبائی در ایران ترجمه شده است و اسناد آن در کتابخانه مجلس شورای اسلامی موجود می باشد.
صادق عنقاء متولد 1294 قمری است وی در حال حیات پسرش نادر علی عنقاء (صلاح الدین) را که ورزشکار بدنسازی بود قطب نمود وی هم اکنون در آمریکا ساکن است.
این فرقه روی دو جریان کار کرد:
1) سیستمی از برنامه های مدیتیشن را در قالب کلاس های تمرکز اجرا می کنند.
2) ارتباط دختر و پسر به عنوان یار طریقتی که معمولا با یکدیگر مختلط هستند.
از اعجاز قطب این فرقه (نادر علی عنقاء) بهائی شدن همسرش است.
