دار زدن عروسک شخصیت ایرانی، خطوط برق رژیم صهیونیستی را به قطعی کشاند دیدگاه دراویش گنابادی نسبت به خلافت امام حسن(ع) فرد هتاک به مقدسات مشهور به «شاهزاده» در کرج بازداشت شد پیش زمینه تاریخی شکل گیری فرقه بهائیت بازیهای بهائیت به نام حقوقبشر/ نگاهی به تاریخ کاهش دینداری و تعطیلی احتمالی هزاران کلیسا در آمریکا پافشاری نتانیاهو در حمله زمینی به رفح ارادت عجیب کمدین یهودی ایرانی به امام رضا(ع) + فیلم
بهائیت، فرقه ای منشعب از فرقه بابیه است که به عنوان یک جنبش اجتماعی در قرن سیزده هجری - نوزده میلادی - در ایران پا به عرصه وجود گذاشت.
در داستانی که مبلّغ بهائی نقل میکند، عبدالبهاء به خودستایی و نژادپرستی خاخام یهودی اعتراض میکند. اما در واقع عبدالبهاء خاخام یهودی را به باوری سرزنش کرد که مشابه آن در بهائیت وجود دارد؛ با این تفاوت که خاخام یهودی به صراحت عقیده قلبی خود را بیان کرد و بهائیت با زیرکی آن را پنهان میکند.
عبدالبهاء خاطره خود از دیدار با یک خاخام یهودی را اینگونه نقل میکند که بسیار کثیف بود و بخاطر مسئله نجاست و حرمت، از ناهار ما که مرغ بود نخورد. اما چرا عبدالبهاء که در کثیفی سرآمد بود، به کثیفی خاخام اعتراض داشت؟ چرا بهائیها به حکم یهود، بر حرمت و نجاست خود اعتراض نمیکنند؟ و چرا به اسم عبدالبهاء تبلیغ گیاهخواری میشود درحالی که غذای حیوانی، پای ثابت میهمانیهای او بود؟
مکتبی که جنبه های غیر عقلانی آن بر جنبه های عقلانیش فزونی داشت و به تدریج از صحنه های زندگی اجتماعی و سیاسی خارج می شد و در نهایت گرایش به این ایدئولوژی موجب جدا شدن مردم از دین و دینداری گردید و پیوستن به مکاتب غیر دینی را تسهیل می نمود.
تشکیلات بهائیت 15 اسفند با صدور بیانیهای مدعی شد که قبرهای جدید بهائیان تهران را تخریب کردهاند. اما این اولینباری نیست که تشکیلات بهائیت به دروغ، از آزار اموات بهائی در ایران با انگیزه مذهبی خبر میدهد؛ تشکیلات بهائیت بارها به بهانه ایجاد حفاظ برای قبرستان، دریافت هزینه برای قبر، تعطیلی شبها یا فضاسازی، جمهوری اسلامی را به مردهآزاری متهم کرده است.
بزدلی و ترسویی با ادعاهای بزرگ، مغایرت و تضاد اصولی دارد. کسانی که مدعی مقامات و مسؤولیت های مهم هستند، چه الهی و چه مادی در راه ادعا و رسالتی که برای خود تعریف کرده اند، فداکاری و ایثار می نمایند.
از آنجا که شجاعت، جزء صفات یاران امام زمان(ع) است، بهائیان یکی از دلایل خود برای مهدویت علیمحمد شیرازی را شجاعت یاران او برمیشمارند. این در حالیست که با بررسی تاریخ بابیت درمییابیم که نه همگی آنان شجاع بودند و نه الگویی برای شجاعت داشتند و نه آمار کشتههای بابی با منابع تاریخی سازگار است.