به گزارش پایگاه خبری مفاز، قرار است نارندرا مودی، نخست وزیر هند برای یک سفر تاریخی به ایالات متحده وارد شهر نیویورک شود. دیدار او با یکی از غیر معمول ترین نمایش‌ها به عنوان برنامه استقبال و ارتباط جمعی آغاز خواهد شد. حتی قبل از اینکه او با جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده ملاقات کند، یا در یک جلسه مشترک کنگره سخنرانی کند، یا توسط یک مهاجر آمریکایی هندی مورد استقبال قرار گیرد، مودی به چمن های شمالی سازمان ملل خواهد رفت و حدود ۲۰۰۰ نفر را در یک جلسه یوگا رهبری خواهد کرد.
او در یک جلسه یک ساعته سازماندهی شده توسط هیئت دائمی هند در سازمان ملل متحد، حرکات ویژه یوگا را انجام خواهد داد. انتظار می‌رود که دیپلمات‌ها، سیاست مداران و اعضای جامعه سرخپوستان آمریکایی در آن حضور داشته باشند و برای میلیون‌ها نفر در سراسر جهان از تلویزیون پخش شود.
مهمتر از آن، این اولین سفر دولتی او به ایالات متحده است، اولین سفر پس از سفر نخست وزیر سابق مانموهان سینگ به واشنگتن در سال ۲۰۰۹.
مودی نه تنها روابط خود را با ایالات متحده مستحکم می کند، بلکه چندین قرارداد نظامی و فنی احتمالاً امضا می‌کند زیرا ایالات متحده به دهلی به عنوان رقیب چین نگاه می کند تا بتواند به چین آسیب اقتصادی وارد کند. دهلی نیز از این سفر برای نفوذ و حمایت از این کشور استفاده خواهد کرد. اما بهتر است ابتدا به یوگا بپردازیم.
استفاده ابزاری از یوگا
مودی از زمانی که در سال ۲۰۱۴ نخست وزیر شد، سعی کرد یوگا را به عنوان “یک تمرین باستانی هندی” و “هدیه هند به جهان برای سلامتی، تندرستی و صلح” توصیف و تبلیغ کند.
در همان سال، دولت هند قطعنامه‌ای را در سازمان ملل ارائه کرد که روز جهانی یوگا را پیشنهاد کرد. پیش نویس قطعنامه رکورد ۱۷۵ امضا کننده را به خود جلب کرد. از ژوئن ۲۰۱۵، روز جهانی یوگا در سازمان ملل و در سراسر جهان جشن گرفته می‌شود و هند مدعی مالکیت فلسفه و تمرین این ورزش جسمی و روحی است.
همانطور که تایمز ایندیا آن را توصیف کرد، جلسه امسال، دهلی نو را به عنوان “مالک فرهنگی این عمل” معرفی خواهد کرد.اما همانطور که چندین محقق استدلال کرده اند، تخصیص یوگا به عنوان یک عمل منحصراً هندو و هندی، تاثیرگذاری تعدادی از گروه‌های بومی و مذهبی در شبه قاره آسیا در ارتقاء این ورزش را نادیده می‌گیرد.
شینا سود، یک مربی آکادمیک یوگا، به MEE گفت: «ادعاهایی مانند این، تنوع فرهنگ‌های قبیله‌ای و بومی و اعمال معنوی و مذهبی در داخل و خارج از شبه قاره هند (یا جنوب آسیا) را که به توسعه یوگا در مقیاس وسیع‌تر کمک کرده‌اند، از بین می‌برد.»
Anusha Kedhar استادیار دانشگاه کالیفرنیا معتقد است: اصرار دهلی بر داشتن یوگا به عنوان وسیله‌ای برای معرفی هند در واقع پوششی برای سیاست‌های داخلی فاحش آن فراهم می‌کند. یوگا مودی را به‌عنوان یک پیر خردمند به جای یک دیکتاتور نژادپرست و برتری طلب معرفی می‌کند و هند را در چشم جهان استثنایی می‌کند. به عبارت دیگر، یوگا به مودی این امکان را داده است که «تصویری از خود، و در نتیجه دولت هندو، به‌عنوان انعطاف‌پذیر (بخوانید سازگار) و در عین حال قوی، صلح‌آمیز و در عین حال قدرتمند طراحی و ارائه کند.در همین حال، او همچنان با مصونیت از مجازات، خشونت نسل کشی علیه مسلمانان در هند را تایید می کند.»
اسلام هراسی
پس یوگا به وسیله‌ای عالی برای پوشاندن خشونت در هند تبدیل شده است، و به طور موذیانه تر، به تکیه گاهی تبدیل می شود برای اسلام هراسی عله مسلمانان.
«وحشیانه، خشن و خطرناک ساختن مسلمانان به ناسیونالیست‌های هندو اجازه می‌دهد تا حمایت تهاجمی از دین و فرهنگ هندو را به هر وسیله‌ای که لازم باشد، از جمله موارد خشونت‌آمیز و غیرقانونی، توجیه کنند. در عین حال به هندوها این امکان را می دهد که مسلمان را متعصب و خشن معرفی کنند و خود را بردبار تصور کنند.»
مودی یکی از اعضای مادام العمر RSS، یک گروه شبه نظامی هندو در هند است که از سال 1925، هدفش تبدیل هند به یک هندو راشترا یا یک کشور هندو بوده است.
به دلیل همدستی وی در قتل عام ضد مسلمانان در گجرات در سال ۲۰۰۲، که در آن بیش از ۲۰۰۰ نفر، عمدتا مسلمان، کشته شدند، وزارت امور خارجه او را از ورود به ایالات متحده بین سال های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۴ منع کرد. زمانی که مودی در سال ۲۰۱۴ نخست وزیر شد، این ممنوعیت در دولت باراک اوباما لغو شد.
در زمان مودی، لفاظی‌های ضد مسلمانان و تئوری‌های توطئه عمیق‌تر شده است، لینچ مسلمانان با حمایت ضمنی دولت رخ داده است. در همین حال، قوانین ضد تغییر دین در سطح ایالتی تصویب شده است، در حالی که دهلی قانون اصلاح شهروندی (CAA) را در سال 2019 ارائه کرد، که در ارتباط با ثبت ملی شهروندان، پیامدهای فاجعه باری برای حقوق مسلمانان در کشور داشت.
همانطور که توسط کمیسیون ایالات متحده در مورد آزادی مذهبی بین المللی (USCIRF) مستند شده است، حقوق مذهبی در هند به شدت آسیب دیده است، این کمیسیون توصیه می کند که هند برای چهارمین سال متوالی به عنوان “کشور مورد توجه ویژه” طبقه بندی شود. کاهش آزادی های مذهبی و حمله به اقلیت ها نیز با حمله به رسانه ها و جامعه مدنی همراه شده است.
در زمان مودی، عفو بین‌الملل مجبور به ترک هند شد، چندین فعال حقوق بشر و روزنامه‌نگار به دلیل ادعاهای جعلی پشت میله‌های زندان به سر می‌برند و از سفر چند روزنامه‌نگار خارجی به این کشور جلوگیری شده است.
مودی ممکن است خود را با یوگا و آموزه‌های خاص آن به عنوان یک رهبر متفکر نشان دهد اما مدیریت او بدترین مدیریت روی کره زمین است.
یک کمپین روابط عمومی مدیریت شده
همانطور که مودی به ترویج “صلح و تفاهم” از طریق یوگا ادامه می دهد، دولت او تنها راه‌های طولانی‌تر، متفکرانه‌تر و عمدی‌تری برای آسیب رساندن پیدا کرده است. از سال ۲۰۱۴، تحریم دولتی هوشمند وسیله‌ای برای کنترل اقلیت‌ها با کمک نهادهایی از رسانه‌ها، قوه قضائیه و نیروهای پلیس که به دستورات حزب حاکم عمل می کنند، تبدیل شده است.
دولت مودی آنقدر به تصویر خود وسواس دارد که حاضر است جلوی پخش مستندهای انتقادی را بگیرد و با قطع کردن اینترنت آن هم بیشتر از هر کشوری در جهان، مخالفان خود را مدیریت کند.همچنین از دستگیری کشمیری ها به دلیل حمایت از تیم “اشتباه” کریکت هم ابایی ندارد.
هفته گذشته، جک دورسی، مدیر عامل سابق توییتر، گفت که دولت دهلی تهدید کرده است که اگر به خواسته های خود مبنی بر حذف توییت های مربوط به اعتراضات کشاورزان در سال ۲۰۲۰ عمل نکند، این شرکت را تعطیل خواهد کرد. دورسی گفت که او همچنین خواستار سانسور روزنامه نگاران منتقد دولت مودی شد.
در همین حال، هند در دهه گذشته به عنوان یکی از نزدیکترین متحدان اسرائیل و بزرگترین حامی مجتمع نظامی-صنعتی آن ظاهر شده است.
سود، آکادمیک و مربی یوگا، استفاده از یوگا را به عنوان راهی برای پنهان کردن خشونت قومی ناسیونالیستی و ایدئولوژی برتری طلبانه هندو را به عنوان “omwashing” توصیف می کند. ( یوگا Omwashing به معنای نظامی‌سازی معنویت به سوی قوم‌گرایی)
او به MEE گفت که رویداد روز چهارشنبه کاملاً با سابقه مودی در به کارگیری یوگا “برای پنهان کردن خشونت سیاسی و سیستماتیکی که او علیه مسلمانان، دالیت ها، سیک ها، آدیواسی ها، کشمیری ها و سایر اقلیت ها در هند داشته” مطابقت دارد.
در موارد دیگر، مودی در مواجهه با سیاست های وحشیانه از یوگا استفاده کرده است. به عنوان مثال، در طول همه‌گیری کووید-۱۹، مودی از یوگا برای ارتقای سلامتی استفاده کرد، حتی زمانی که قرنطینه فاجعه‌باری را تحمیل کرد که منجر به از دست دادن زندگی و معیشت شد.
سود افزود: «فقط تصور کنید که چنین رویدادی برای شهرت او چه معنایی دارد: بیشتر مردم یوگا و مدیتیشن را با دیدی مثبت نگاه می کنند؛ روز جهانی یوگا قرار است در چمن جلویی سازمان ملل برگزار شود، نهادی که از نظر تئوریک نشان دهنده صلح جهانی است.»
به عبارت دیگر، در روز چهارشنبه، عملکرد مودی روی تشک یوگا به عنوان نقطه عطفی در تاریخ سیاست خارجی هند و در تمایل دهلی برای تبدیل شدن به یک کشور توسعه یافته طی دو دهه آینده به تصویر کشیده خواهد شد.
در حالی که واشنگتن از روی ناچاری به دنبال جایگزین کردن هند به عنوان شریک تجاری به جای چین است، برگزاری برنامه یوگا توسط مودی که به دقت مدیریت شده است تا هند را به عنوان معلمی باستانی، خردمند، صلح طلب و دلسوز در صحنه جهانی نشان دهد، در واقع نوعی دروغ و کلاهبرداری است و همه دست اندرکاران به ویژه سازمان ملل که این رویداد عجیب و غریب را تایید و برگزار کرده‌اند، نمی توانند خود را از دست داشتن در این دروغ و کلاهبرداری بزرگ مبرا کنند.
