به گزارش پایگاه خبری مفاز، عصر مدرن را عصر همزیستی انسان ها می نامند. یعنی هر کس با هر عقیده و مکتب و دینی حق دارد در کنار سایر انسان ها با عقاید متفاوت و مخالف زندگی کند. نگرش های فمنیستی به اخلاق که در شبه معنویت های نوپدید خیلی ورود پیدا کرده است و اخلاق را به اخلاق مردانه و زنانه تقسیم می کند.
این نگاه بیان می کند که اخلاق مردانه سعی می کند که جهان را بر محور عدالت اداره کند و خشونت از صفات بارز اخلاق مردانه می باشد. در مقابل، اخلاق زنانه با محوریت اخلاق مراقبت ارائه می شود و شبه معنویت های نوپدید از اخلاق فمنیستی استفاده کرده و می خواهند جهانی اخلاقی همراه زندگی مسالمت آمیز میان انسان ها ایجاد کنند. شبه معنویت ها مدعی هستند عشق و بخشش و مهربانی در اخلاق فمنیستی، قابلیت تحقق چنین جهانی را دارد.
در عصر حاضر شبه معنویت های نوپدید سعی می کنند خانم ها بر مسند امور باشند تا چنین اخلاق زنانه ای بیشتر ترویج شود، همچنین با توجه به اینکه در بعضی ادیان کهن الهه های زن تقدیس و پرستیده می شد، لذا سعی می کنند این بت های مؤنث را دوباره در سطح بین المللی مطرح کرده و مورد پرستش قرار دهند. ابتدا به عنوان نماد مهربانی و بخشش و نماد طبیعت بودن آن ها را مطرح می کنند، مثلاً «گایا» الهه مادر زمین را به عنوان احترام به طبیعت مطرح می کنند اما کم کم بت پرستی در سطح عمومی و حتی نخبگانی هم مطرح می شود. چون این بت ها را علاوه بر نماد طبیعت، نماد موجودات واقعی که اثر واقعی بر زندگی بشر دارند تبلیغ خواهند کرد؛ همان عقیده ای که در حال حاضر کسانی که این بت ها را می پرستند به آن معتقد هستند.
این الهه ها، بت هایی هستند که ادیان ابراهیمی نفی و مبارزه با آن ها را از ارکان رسالت و نبوت مطرح کردند،. «لا اله الا الله» علاوه بر اینکه در چند جای کتاب مقدس مسلمانان تکرار شده است، در شهادتین (مجوز ورود به عالم اسلام) هم شمرده شده است. یعنی نفی بت پرستی و پرستش الله محتوای دین اسلام می باشد. بخش اعظم دین داری نفی پرستش بت ها می باشد. ولی در عصر حاضر بت پرستی را با عناوین دیگر ترویج می کنند.
نکته حائز اهمیت دیگر اینکه کسانی که ادعا می کنند جهان تاکنون با اخلاق مردانه (که همراه خشونت است) اداره می شد و مِن بعد باید با اخلاق زنانه که همراه مهر و محبت و گذشت است اداره شود؛ دچار یک مغالطه شده اند و آن اینکه مرد را مساوی خشونت و زن را مساوی عشق و محبت و گذشت گرفته اند؛ در حالی که باید ملاک را انسان موحد و حق پذیر بدانیم و دنبال اخلاقِ حق پذیری باشیم.
اگر مردی حق پذیر بود مُجری عدالت، مهربانی و بخشش می باشد و بالعکس اگر زنی حق پذیر نباشد از خیلی از مردان قسی القلب تر و خشن تر خواهد بود. نمونه اش «هند جگرخوار» است که به علت دشمنی و عدم حق پذیری باعث شهادت حضرت حمزه عموی پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله) شد و بعد از مرگ، جسد ایشان را مُثله کرده و جگر حضرت حمزه را به دهان گرفت. پس این پیش فرض غلط می باشد.
نکته بعدی این است که الهه های مؤنث همیشه نماد مهربانی و بخشش و عشق نیستند به عنوان نمونه «کالی» الهه مؤنث هندوئیسم خدایی خشن است.
