به گزارش پایگاه خبری مفاز، غلو ورزی با ابعاد آن می‌تواند پیامدهای آسیب‌زایی به دنبال داشته باشد. از جمله آسیب‌های مهم این تفکر افراطی باطل، اباحه‌گری و بی توجهی به تکالیف و دستورات الهی است. از آسیب های مهمی که متوجه فرقه اهل حق است، غلو ورزی پیروان این فرقه، نسبت به خود آموزه های این آیین است.
از نگاه این فرقه آموزه های فرقه اهل حق کامل ترین و به تعبیری عصاره و چکیده همه ادیان است[1] و بر این باور هستند که با پذیرش این آیین به بالاترین مقام کمال، یعنی حقیقت، رسیده و خود را بی نیاز از التزام عملی به شرایع ادیان آسمانی از جمله دین اسلام می دانند.[2] لذا با توجه به این خود برتربینی فرقه ای که نتیجه غلوورزی در این فرقه هست، جامعه یارسان غالباً در انجام تکالیف دینی، رغبتی از خود نشان نمی دهند.پیروان این فرقه با انجام اعمالی محدود که خود تفسیری رمزآلود و رازوارانه از آن ها دارند التزام عملی و اعتقادی قابل توجهی به اصول و فروع دین اسلام ندارند و با این ادعا که چون که صد آید نود هم پیش ماست، از تکالیف و اوامر الهی رویگردانی می کنند.
این ادعا در کلام نورعلی الهی چنین آمده است:«تفاوتی میان ادیان الهی نیست و وقتی کسی اهل حق به معنای واقعی شد، تمام ادیان دنیا را دارد چون که صد آمد نود هم پیش ماست.»[3] همچنین می‌گوید:« مقررات مکتب ما هم عبارت است از جوهرکشی اصول تمام ادیان، اعم از اوامر و نواهی».[4] در گفتاری دیگر، کتاب مقدس فرقه اهل حق یعنی کلام سرانجام را جوهرکشی از بطون آیات قرآن معرفی نموده است.[5]
ادعای برتر بودن آیین اهل حق نسبت به آیین‌ها و ادیان دیگر از جمله دین اسلام که از سوی بزرگان اهل حق صورت می گیرد، ادعایی بدون دلیل بوده و مخالفت آشکار با کلام الهی است. خداوند در قرآن کریم دین اسلام را دین کامل معرفی می کند و می فرماید:« الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِن دِينِكُمْ فَلاَ تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَ رَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلاَمَ دِينا؛[مائده/3] امروز، دین شما را کامل کردم؛ و نعمت خود را بر شما تمام نمودم؛ و اسلام را به عنوان آیین (جاودان) شما پذیرفتم »
همچنین در کلام نورانی دیگری دین(اسلام) را بر همه ادیان غالب دانسته و می فرماید:«هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ؛[توبه/33] او کسی است که رسولش را با هدایت و آیین حق فرستاد، تا آن را بر همه آیین‌ها غالب گرداند» مفاد آیه همان غلبۀ بر همۀ ادیان است و این که بعد از آن دین دیگرى نمی‌آید. بنابر این ترجیح دادن و برتر دانستن دین و آیینی بر دین اسلام ادعایی باطل و مردود است
پی نوشت:
[1]. سر سپردگان ، خواجه الدین، سید محمدعلی، تبریز، خورشید، 1349 شمسی، ص1
[2]. خواجه الدین، سید محمد علی، سرسپردگان، ، ص102
[3]. آثار الحق، ج1، الهی، نورعلی، تهران، جیحون،تهران، گفتار 625
[4]. همان، ص112
[5]. الهی، نورعلی، برهان الحق، جیحون، تهران، ص 252
