تروریسم سازمان و شبکه ای جهانی است که با حمایت ها و تأمین مالی این جنبش ها، نیروهای کاذبی را برای آنها ایجاد نموده است. این سازمان ها با هدف قرار گرفتن در نفوذ های سیاسی و امنیتی، در زمینه تحریف ها و انحرافات فکری در خصوص ادیان الهی و بخصوص اسلام ، فرهنگ و برخی از گرایش های سیاسی انفعالی و غیر منطقی هستند.
حالت نامشروع در تروریسم از آن جهتی است که با کشتن بی گناهان و ایجاد فتنه های افراط گرایان فرقه ای و مذهبی، اعمال می شود. مصداق بارز آن را می توان در کشتار شیعیان به خصوص در مناسبت های اهل بیت بدون هیچ گونه مجوز شرعی و اجتهاد یا نظر فقهای مسلمان به عنوان تکفیر مسلمانان و روا دانستن خون ایشان، دانست. همچنین حالتی است که گروه های تروریستی مسئولیت خود در اعمالشان را نه تنها نفی نمی کنند بلکه برعهده می گیرند و از آن با قاطعیت دفاع می کنند.
اقدامات افراط گرایان در قتل شیعه و سنی ، تخریب مساجد و اماکن مذهبی دیگر ادیان بر پایه هیچ اساس علمی و منطقی و اجتهادی از مذاهب فقه اسلامی نبوده و تنها برای شعله ور نمودن آتش فتنه های مذهبی میان پیروان ادیان الهی بخصوص اسلام است.به بیانی دیگر حامیان و طراحان تروریست ها، سبک جدیدی از جنگ های صلیبی را در از بین بردن وحدت میان مسلمین ایجاد و هدایت می کنند.
آن چه مسلم است اقدامات تروریست ها در جهت منافع دشمنان اسلام و دیگر ادیان الهی بوده و برای مثال در یکی از همین کشورهای هدف مانند عراق، نیروهای چند ملیتی آشکارا در بین تروریسم تبعیض قائل می شوند: اول تروریسمی که خودشان را نشانه می گیرد، که پاسخی قدرتمند می خواهد و دوم تروریسمی که مردم را نشانه گرفته و از آن چشم پوشی می کنند.