پایگاه خبری مفاز – در زمان معاصر، تجدد، شاخص اصلی مدرنیته محسوب می شود که در آن، بحث کنار گذاشتن تمام سنت ها مطرح است. در حقیقت با پیشرفت تکنولوژی، این نگرش ایجاد شد که باید تمام اسلوب زندگی که پیش از مدرنیته وجود داشته تغییر نماید و به تبع آن، نگاه معنوی انسان نیز باید دچار دگرگونی شود.
با امتداد این رویکرد، دین گریزی افزایش یافت و بسیاری چنین پنداشتند که رشد تکنولوژی با دین داری قابل جمع نیست و از این رو در هر امری به اصالت علم تجربی قائل شدند. مشکل اصلی نگرش مذکور این است که میان ویژگی های مادی و نیازهای معنوی(روحانی) انسان خلط کرده و از این رو برخی نتوانسته اند به تفکیک میان آن دو واقف شوند.
در واقع، انسان دارای ویژگی های روحی و روانی است که قوای آن در بطن آدمی ثابت می باشد که با این وصف، توسعه زندگی مادی بشر نمی تواند به معنای انهدام این قوا قلمداد گردد. این که امروزه با ظهور تجدد خلاء معنویت به شدت در جوامع مدرن مشاهده می شود ریشه در این مبنا دارد. وقتی به آموزه انبیاء الهی رجوع نماییم مشخص می شود که پیام های آنان مبتنی بر ویژگی های ثابت و غیرقابل تغییر روحی آدمی است و از این جهت قرآن کریم می فرماید: سُنَّةَ اللَّهِ الَّتِی قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلُ ۖ وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِیلًا،سنّت الهی (و قانون نظام ربّانی) بر این بوده (که حق بر باطل غالب شود) و ابدا در سنّت خدا تغییری نخواهی یافت.( آیه 23 سوره فتح)
در برابر این رویکرد منطقی و الهی که به تمایز میان توسعه علمی و ویژگی های روحی انسانی قائل است، جریان هایی شبهه دینی نیز وجود دارند که هر کدام با هدفی خاص، به فعالیت می پردازند. این جریان ها برای جذب مخاطب چنین عنوان می کنند که به اصالت علوم تجربی قائل هستند و می کوشند تا با این حربه افرادی که اطلاع چندانی از مبانی مدرنیته ندارند را به عضویت فرقه در آورند.
در فرقه ضاله بهائیت این رویه کاملا مشهود است چنانچه سردمداران آن عنوان کرده اند در تعارضات نظری، اصالت را به علم می دهند. در بیان این ادعای کاذب بهائیان مواردی را به عنوان نقد می توان مطرح کرد که اجمالا از این قرار است:
در مسائل علمی اتفاق نظری واحدی وجود ندارد و از این رو مبنا قرار دادن چیزی که خود ثبوت مطلق ندارد، با چه منطقی سازگار است. به عبارتی مهره های بهائی که مدعی اصالت علوم تجربی هستند در تعارضات تئوری های علمی و تغییر نظرهای مربوط به آن، جز سردرگمی راهی ندارند.
اصل و مبنای فرقه ضاله بهائیت بر پایه مواردی است که در تعارض واضح با مبانی بدیهی علوم تجربی است چنانچه حسینعلی نوری، خدای خودخوانده بهائیان در خصوص تبدیل مس به طلا می نویسد: در ماده‌ی نحاسی (مِس) ملاحظه فرمایید که اگر در معدن، از غلبه‌ی یبوست (متضاد رطوبت= خشکی) محفوظ بماند، در مدت هفتاد سَنه (سال) به مقام ذهبی می‌رسد (طلا می‌شود). اگرچه بعضی خود نحاس (مس) را ذهب (طلا) می‌دانند که به واسطه‌ی غلبه‌ی یبوست (خشکی) مریض شده و به مقام خود نرسیده(حسینعلی نوری، ایقان، هوفمایم آلمان: لجنه‌ی ملّی نشر آثار بهائی به زبان فارسی و عربی، 1988 م، ص 104)
قابل توجه است نقدهای بسیاری از این جنس را می توان پیرامون مدعیات فرقه ضاله بهائیت مطرح کرد که به دلیل عدم اطاله کلام از آن صرف نظر می شود. در مجموع، فرقه ضاله بهائیت، تشکیلاتی جاسوسی و ضد ایرانی است که در صدد برآمده تا از ابزارهایی چون تجدد، اهداف و منافع خویش را دنبال نماید و درحالی که ساختار آن نیز هیچ تناسبی با تجدد و امثال آن ندارد.
@
