به گزارش پایگاه خبری مفاز، تصاویر مربوط به ورود یهودیان به اسرائیل از جمله برجسته‌ترین سوژه‌های مورد اهتمام رسانه‌های عبری محسوب می‌شوند. این رسانه‌ها به طور گسترده تمام اهتمام خود را بر روی این تصاویر متمرکز می‌‌کنند تا آن‌ها را برای افکار عمومی برجسته سازند. ما در مناسبت‌های مختلف این دست تصاویر را در رسانه‌های اسرائیلی به خوبی می‌بینیم. به عنوان مثال، می‌توان به دوران آغازین جنگ روسیه و اوکراین اشاره کرد.
همزمان با آغاز این جنگ، تصاویر و فایل‌های ویدئویی متعددی از ورود مهاجران جدید به اسرائیل درحالی که پرچم‌های سفید و آبی در دست داشتند، منتشر شد. آن‌ها با دستان‌شان علامت پیروزی را نشان می‌دادند و پلکان هواپیما پایین می‌آمدند تا وارد اراضی شوند. با تمام این‌ها، آنچه که دولت به ظاهر یهودی اسرائیل به صورت تعمدی آن را نادیده می‌انگارند، مسئله یهودیانی است که پس از گذشت مدت زمانی از مهاجرت‌شان، تصمیم به ترک اراضی اشغالی می‌گیرند. در زبان عبری از این پدیده تحت عنوان «یوردیم» یاد می‌شود که به معنای «سقوط» است.
در این خصوص باید گفت که آمارهای مراکز، نهادها و مؤسسات اسرائیلی نشان از آن دارد که تنها دو ماه پس از آغاز جنگ اوکراین، حدود ۱۸۰۰ نفر از یهودیان روس‌تبار از مجموع ۵۶۰۰ نفر از قانون بازگشت استفاده کردند و عازم «مسکو» شدند. این بدان معناست که دو ماه پس از آغاز جنگ اوکراین، یک سومِ یهودیان روس که به سرزمین اشغالی رفته بودند، آنجا را ترک کردند. در همین حال، پس از انتخابات ماه نوامبر گذشته که به دنبال آن افراطی‌ترین دولت تاریخ اسرائیل روی کار آمد، بر تعداد درخواست‌های اسرائیلی‌ها برای دستیابی به تابعیت‌های اروپایی افزوده شد.
درخواست اسرائیلی‌ها برای دریافت تابعیت فرانسه با ۱۳ درصد افزایش بیشترین میزان درخواست برای دریافت تابعیت اروپا را به خود اختصاص داد. همچنین درخواست برای دریافت تابعیت دیگر کشورهای اتحادیه اروپا به طور کلی افزایش داشته است. در همین ارتباط، مقامات کشور پرتغال از افزایش ۶۸ درصدی درخواست‌های اسرائیلی‌ها برای دستیابی به تابعیت این کشور خبر دادند. این درحالی است که کشورهایی نظیر لهستان، آلمان نیز دو ماه پس از آغاز جنگ اوکراین اعلام کردند که درخواست اسرائیلی‌ها برای دستیابی به تابعیت این کشورها به میزان ۱۰ درصد افزایش یافته است.
به هر حال، باید به این مسئله توجه داشت که مهاجرت یهودیان از اسرائیل به هیچ وجه مسئله جدیدی نیست که دیروز و امروز اتفاق افتاده باشد. از زمان تأسیس دولت اشغالگران در اواخر دهه ۴۰ «مهاجرت معکوس» به یک پدیده فراگیر در اراضی دولت اسرائیل تبدیل شد. به عنوان مثال، در حد فاصل میان سال‌های ۱۹۴۸ تا ۱۹۵۰ بود که ۱۰ درصد از مهاجران یهودی، اراضی اشغالی را ترک کردند. از همان زمان، اشغالگران تصمیم گرفتند محدودیت‌های سختگیرانهای را برای جلوگیری از خروج یهودیان از اراضی اشغالی وضع نمایند. در همین ارتباط، آن‌ها پس از سال ۱۹۵۰ در بسیاری از موارد، درخواست‌های اسرائیلی‌ها برای خروج از اراضی اشغالی را به بهانه‌های مختلف رد کردند.
علیرغم سختگیری‌ها و محدودیت‌های فراگیری که برای جلوگیری از مهاجرت یهودیان از اراضی دولت اسرائیل به کار گرفته شده، همزمان با دهمین سالروز تأسیس دولت اشغالگران در سال ۱۹۵۸ بود که ۱۰۰ هزار مهاجر توانستند اراضی اشغالی را ترک کنند. همچنین در اوایل سال ۱۹۶۷ هم بیش از ۱۸۰ هزار اسرائیلی از اراضی اشغالی مهاجرت کردند. آمارهای فراگیر خروج از اراضی اشغالی درحالی به ثبت رسید که دولت اشغالگر سلسله قوانین محدودیت‌زا و سختگیرانهای را در مقابل یهودیانِ خواهان مهاجرت قرار داده بود.
در اینجا باید به این مسئله اشاره کنیم که در طول دهه‌های گذشته، اوضاع امنیتیِ نابسامان، عامل اصلی مهاجرت معکوس از اراضی اشغالی بوده است. همین اوضاع امنیتی باعث شد تا یهودیان در طول سال‌های ۱۹۸۷ تا ۲۰۰۰ دست به مهاجرت بزنند. در آن زمان، مهاجران اتحاد جماهیر شوروی (سابق) اراضی اشغالی را به سمت کشورهای دیگر ترک کردند. پس از اوضاع امنیتی، وخامت اوضاع اقتصادی و فقدان عدالت اقتصادی در اراضی اشغالی، یهودیان را برآن داشته تا به فکر مهاجرت بیفتند. همچنین آن دسته از یهودیان که امیدشان را نسبت به ظهور و بروز هرگونه راهکار صلح و سازش با فلسطینیان از دست دادند، به گزینه مهاجرت روی آوردند. این ناامیدی خود به یکی از عوامل تشدید موج مهاجرت معکوس مبدل گشته است.
تجربه سال‌ها و دهه‌های گذشته به بسیاری از مهاجران ثابت کرده است که اراضی دولت اسرائیل به هیچ وجه آن «سرزمین رؤیاها» و یا آن «سرزمین شکوفا» که به یهودیان وعده داده شده بود، نیست. بر این اساس، بدون هیچگونه شک و تردیدی باید گفت که اسرائیل دیگر به دولتی که در ۵ دهه اول تاریخش بود، هیچ شباهتی ندارد. اسرائیل دیگر سرزمینی نیست که از سراسر جهان به آن مهاجرت کنند. دولت اسرائیل اعلام کرده است که تصمیم دارد قوانین مربوط به اعطای تابعیت اسرائیلی را تغییر دهد.
هدف از تلاش‌ها برای ایجاد تغییر در قوانین مذکور، این است که مهاجران جدید در اراضی اشغالی نتوانند به راحتی و خیلی زود اسرائیل را ترک کنند. جای هیچگونه شک و تردیدی وجود ندارد که اتخاذ چنین سیاست‌ها و تصمیماتی از سوی دولت اشغالگر تنها موجب افزایش میزان نفرت مهاجران یهودی از آن‌ها خواهد شد. بدیهی است که تشدید نفرت مهاجران یهودی از مقامات دولت اشغالگر، موجب گسترش پدیده «مهاجرت معکوس» در طول سالیان آتی خواهد شد و آن را بیش از پیش تشدید خواهد کرد.
