به گزارش پایگاه خبری مفاز، «آنتونی بلینکن» وزیر امور خارجه آمریکا که به فلسطین اشغالی سفر کرده بود در دیدار با «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی گفت که من نه تنها به عنوان وزیر خارجه ایالات متحده، بلکه به عنوان یک یهودی که پدربزرگش از قتل گریخته است، به اینجا آمده‌ام.
این اظهارات وزیر خارجه ایالات متحده، واقعیت مهم و عینی را در رابطه با سیاست خارجی ایالات متحده و اثرگذاری لابی یهود در آن به خوبی نشان می دهد. لابی که نه تنها سیاست خارجی آمریکا را در سطوح تصمیم گیری و سیاست گذاری متاثر کرده است، بلکه مجریان اصلی سیاست خارجی آمریکا و از جمله وزیرخارجه کنونی آن نیز قبل از آنکه خود را وزیر خارجه آمریکا بدانند، به هویت یهودی خود اشاره می کنند.
بر همین اساس، در جنگ بین فلسطین و اسرائیل، وزیر خارجه آمریکا فارغ از جهت گیری های کلان سیاست خارجی ایالات متحده که متاثر از لابی صهیونیسم است، خود را یک وزیر یهودی آمریکایی می داند که متعهد به دفاع از اسرائیل است. به همین جهت، رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه نیز به اظهارات بلینکن واکنش نشان می دهد و می گوید: «وزیر خارجه آمریکا می‌گوید: رویکرد من در قبال اسرائیل از نگاه یک یهودی است، نه وزیر خارجه ایالات متحده آمریکا.»
وی در ادامه گفت: «اگر کسی بگوید به این مساله به عنوان یک مسلمان نگاه می‌کند ایشان چه پاسخی خواهند داد؟»
آنچه وزیر خارجه آمریکا گفته است، ایدئولوژیک بودن رفتار سیاست خارجی آمریکا را به خوبی عیان می کند. همانطور که رفتار اسرائیل در برابر فلسطین در چند دهه اخیر، مبتنی بر دیدگاه ها و استراتژی های افراطی مذهبی بوده است.
ظهور صهیونیسم مذهبی در اسرائیل با روی کار آمدن دولت افراطی نتانیاهو با روندهای مشابه در اروپا و ایالات متحده همراه بوده است. جایی که شاهد اقداماتی در هتک حرمت به مقدسات اسلامی و قرآن بوده ایم و ایدولوژیک بودن ساختارهای سیاسی در غرب را بیش از گذشته آشکار کرده است.
ذکر این نکته ضروری است که اسرائیل از قدرت نرم مذهبی برای دستیابی به اهداف سیاست خارجی خود و شکل دادن به اولویت های مهم ترین متحد خود، ایالات متحده استفاده می کند. برای دستیابی به این هدف، دولت‌های مختلف اسرائیل دو مخاطب متمایز جامعه مدنی در ایالات متحده را خطاب قرار داده‌اند: جامعه یهودی و مسیحیان انجیلی که در تنظیم دستور کار سیاسی و تعیین چارچوب بحث پیرامون اسرائیل به شیوه‌هایی که سیاست خارجی ایالات متحده را شکل می‌دهند، بسیار تأثیرگذار هستند.
دولت‌های اسرائیل از گردشگری مذهبی برای تأثیرگذاری بر این جوامع با ترویج سنت‌های مذهبی، باورها، تصاویر و امیدهای مرتبط با سرزمین مقدس استفاده می‌کنند، زیرا اسرائیل محل رویدادهای مهمی در یهودیت و مسیحیت بوده است. هدف این تلاش ها، ارائه تصویری از اسرائیل به بازدیدکنندگان است که تجارب مذهبی و فرهنگی را با یک پیام سیاسی کلی برای حمایت از دولت معاصر اسرائیل ترکیب می کند.
در اهمیت این موضوع لازم به ذکر است که جان مرشایمر و استفان والت در کتاب «گروه فشار اسرائیل و سیاست خارجی آمریکا» بر این باورند که علی رغم اینکه هیچ ملاحظات استراتژیکی و اخلاقی نمی‌تواند سطح حمایت فعلی آمریکا از اسرائیل را توجیه کند، اما مدعی هستند که توجیه اصلی برای این وضع غیرعادی، نفوذ لابی یهود در آمریکاست. آنها بر این نظرند که لابی اسرائیل در کشاندن آمریکا به جنگ مصیبت‌بار عراق در سال ۲۰۰۳ و بی ثمر کردن تلاش برای برقراری رابطه با جمهوری اسلامی ایران و سوریه نقش عمده‌ای داشته و دارد؛ بنابراین، نویسندگان کتاب، لابی اسرائیل را که در مرکز آن آیپک قرار دارد، به عنوان جهت دهنده اصلی سیاست خارجی آمریکا در خاورمیانه معرفی می‌کنند.
نکته قابل توجهی که در نفوذ لابی یهود در سیاست خارجی آمریکا قابل ذکر است، اینکه آن ها تلاش می کنند افرادی را در سیاست خارجی آمریکا روی کار آورند که به ایده ها و باورهای یهودی-صهیونی باور داشته باشند و ایدئولوژی یهودی را در دستورکارهای سیاسی خود در نظر گیرند؛ تا جایی که آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا در سفر به تل آویو بدان اشاره کرد و گفت: من در اینجا ابتدا یک یهودی هستم و بعد وزیر خارجه آمریکا!
این مساله آشکارا نقش و جایگاه ایدئولوژی را هم در سیاست خارجی آمریکا و هم اسرائیل را به نمایش می گذارد.
