پایگاه خبری مفاز، محققان بسیاری بر این باورند که مسیحیت نه یک دین اصیل بلکه گردآوری شده از ادیان پاگانی(بت‌پرستی) و فلسفه‌های زمان خود است، یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین این ادیان باستانی، مهرپرستی یا میترائیسم است، میترائیسم دینی است که زمانی جهانی و فراگیر بود و از ایران به امپراطوری روم و ماورای روم گسترش یافت، چنانچه نوشته‌اند در شهر لندن در سال 1954 آثار پرستشگاه مهریان کشف شد و پیش از آن هم در ایتالیا و رومانی و کشورهای دیگر اروپا پرستشگاه‌ها و مجسمه‌های مهر پیدا شده بود.[1]
یکی از این تاثیرات که بعدا مبدل به یکی از موثرترین آداب مسیحیت شد غسل تعمید است، تعمید در مسیحیت مخصوص افرادیست که می‌خواند مسیحی شوند، در پی آن مراسمی به عنوان غسل تعمید برای فرد مذکور گرفته می‌شود و کشیش یا اسقف او را درون آب فرو می‌برد، تعمید به دو منظور صورت می‌گیرد:
۱. زدودن لکه‌ی گناه اصلی از شخص
۲. تولد دوباره و ورود رسمی شخص در سلگ مسیحیت[2]، شخصی که تا قبل از این آلوده به گناه نخستین بوده با این غسل از آن پاک و حیات دوباره به دست می‌آورد.
تعمید در گذشته مورد قبول همه‌ی جهان مسیحی و امروزه نیز در بین اکثریت مورد قبول و لازم است.
اما ریشه‌ی آن همان‌طور که بیان شد از میترائیسم است، در کتاب تریانا می‌خوانیم: «یکی از مقام‌های مهرپرستی آن است که مهرپرست در آب فرو می‌رود و بر می‌آید و بر سر کلاه آزادی می‌نهد… این رسم در مسیحیت نیز هست که عیسوی را تعمید می‌دهند تا آزاد و پاکیزه گردد»[3] و چقدر فلسفه‌ی تعمید مهرپرستی مشابه فلسفه‌ی تعمید در مسیحیت است! البته همان‌طور که بیان شد این شباهت‌ها و تقلیدات تنها در تعمید خلاصه نمی‌شود چنان‌که فرانس کومون در این رابطه می‌گوید: «دانشمندی که می‌خواهد درباره‌ی دین مهرپرستی مطالعه کند، درست وضع کسی را دارد که می‌خواهد در مسیحیت پژوهش کند ولی تنها مدرکش کتاب عهد عتیق و کلیساهای قرون وسطا است»[4].
پی‌نوشت:
[1]. تریانا، مجید یکتایی، ص 109، تهران 1340
[2]. شناخت مسیحیت، عباس رسول زاده_جواد باغبانی، ص 531، انتشارات موسسه امام خمینی(ره)1391
[3]. تریانا، مجید یکتایی، ص111، تهران 1340
[4]. ادیان جهان باستان، وهاب ولی_میترا بصیری، ص 91، انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 1379
