به گزارش پایگاه خبری مفاز، در فرخنده آیین سدره‌پوشی نوجوانان مهرنام جمشیدی، مهرنوش ماوندادی، آتریا بهار، فرنیا فلفلی، سپیده داستان یزدی، فراز اختیاری دست در دست موبدان موبد خدامراد گنجی، موبد اردشیر بازاده، موبد پرویز مالی، موبد کیخسرو فرودیان، موبد فریبا مالی و موبد مهربان آفرین پیمان دین را سرودند و دین سپندینه زرتشتی را برگزیدند. سپید جامه سِدره نماد نیک‌اندیشی بر تن کردند پیمان بستند با پیروی از راستی به یکتاپرستی و دین خود پایبند بوده، در پویایی اندیشه، گفتار و کردار نیک بکوشند و در زندگی بکار گیرند.
خجسته آیین سدره‌پوشی با گات‌هاخوانی نیکا افخم و دیانا نجمی آغاز شد. هنرمندان نیکا افخم، مژگان جمشیدی و شیرین خداپرستی در پیشواز نوجوانان دف نواختند. مانترا فرزانه و آناهید شهرت با نشان دادن آیینه و گلاب به مهمانان، به آنان خوشامد گفتند. موبد دکتر مهربان پولادی، فرنشین انجمن موبدان تهران، دکتر اسفندیار اختیاری نماینده ایرانیان زرتشتی در مجلس و موبد مهربان آفرین، فرنشین کمیسیون دینی زرتشتیان استان یزد در این آیین باشنده بودند و سخنرانی کردند.
نیک‌اندیشان به نامگانه روانشادان شیرین‌بایی و پروین مالی، شاه‌بهرام شهریار مژگانی، همایون شاه‌بهرام، شهریار اردشیر ماونداد، اردشیر ماونداد، گوهر سروش، یادرگار ماونداد و پاینده لهراسب، برگزاری آیین را یاریگر بودند. این آیین پنجشنبه 21 مهرماه 1401 خورشیدی در تالار همایش شاهرخ و شیرین برگزار شد. پس از آیین سدره‌پوشی از ساعت 17 سی‌وچهارمین جشنواره آموزشی فرهنگی پیر نارکی آغازبه‌کار کرد.
آیین سِدره‌پوشی جشنی است که خانواده‌های زرتشتی برای فرزندان خود به هنگام رسیدن به سن هوشیاری و مسوولیت‌پذیری برگزار می‌کنند.
هر دختر و پسر در خانواده‌ی زرتشتی، هنگامی که با خرد خود آموزش‌های پیامبرش را درک کند، پس از فراگیری دانش دین و اوستای بایسته برای او جشن سدره‌پوشی برپا می‌شود. او آیین نیاکان خود را برمی‌گزیند و پیمان می‌بندد تا سفارش‌های آیین راستی را در زندگی بکار گیرد.
در برگزاری آیین سدره‌پوشی سفره‌ای سفید گسترده می‌شود و بر روی آن گلدان گل و سرو، شمع و یا چراغ روشن، آتشدان، لُرک (آجیل آمیخته از چند میوه‌ی خشک)، میوه، نقل و شیرینی، قند سبز و بشقابی که مخلوط دانه‌ی برنج و برگ سبز آویشن در آن ریخته شده و کشتی بر روی آن گذاشته است را برسفره می‌چینند. نوجوان در حالی که سر و تن خود را شسته است، سِدره و لباس سراپا سفید بر تن و پوشش سفید بر سر دارد، با همراهی موبد در کنار سفره‌ی سدره‌پوشی در برابر روشنایی می‌نشیند.
با آوای اوستا‌خوانی موبد، کُشتی به گونه‌ای ویژه بر روی سدره بسته می‌شود. همچنین نوجوان با خواندن بخشی از اوستا به پایبندی خود به آیین یکتاپرستی گواهی می‌دهد. در این آیین، نخست با نشان دادن آیینه و گلاب به مهمانان، به آنان خوش‌آمد می‌گویند، سپس با شربت و شیرینی پذیرایی می‌شوند.
گفتنی است، سِدره پیراهنی سفید و گشاد از جنس پنبه است، دارای آستین‌های کوتاه و بدون یقه که آن را در زیر لباس، بر تن می‌کنند تا همواره پاکی و فروتنی را به یاد داشته باشند. کُشتی، بندی سفید رنگ از جنس پشم گوسفند است. آن را سه دور به روی سدره بر کمر می‌بندند.
