به گزارش پایگاه خبری مفاز، این شماره دوفصل‌نامه علمی پژوهشی «تاریخ اسلام در آینه پژوهش» حاوی هفت مقاله با عناوین «تطبیق سنت‌های قرآنی بر شکل‌گیری قیام عاشورا»، «علل اجتماعی کاهش فعالیت‌‌های سیاسی حوزه نجف در انقلاب اسلامی در مقایسه با مشروطیت»، «واکاوی چرایی موضع‌گیری دوگانه عالمان اهل‌سنت در مواجهه با هشام بن محمد بن کلبی (م ۲۰۴ق)»، «واکاوی مواضع انجمن یهود در فرایند قدرت‌یابی بنی‌امیه»، «مواجهه امامین صادقین(ع) و اصحاب ایشان با مرجئه»، «هدایت و سیاست‌های رسول خدا(ص) به‌سمت پیشرفت اقتصادی (با تأکید بر زیرساخت‌ها)»، و «سیره علما و اندیشمندان اهل‌سنت در زیارت قبور اهل‌بیت پیامبر(س)» است.
در بخشی از مقاله «تطبیق سنت‌های قرآنی بر شكل‌گیری قیام عاشورا» آمده است: واقعه کربلا تأثیرگذارترین عامل در بازسازی هویت مسلمانان، به‌ویژه شیعیان بوده است. در طول تاریخ درباره واقعه کربلا آثار فرهنگی، هنری و مذهبی بسیاری پدید آمده است. یافته‌های پژوهشی در این میدان، خواننده را با پرسش‌هایی مواجه می‌کند که پاسخ آنها در این نگارش کوتاه تهیه شده است. به‌راستی نهضت کربلا با چه هدفی انجام گرفته و ریشه اصلی قیام چه بوده است؟ دیدگاهها درباره هدف قیام امام حسین(ع) چیست؟ عواملی نظیر «اجبار بر بیعت»، «تشکیل حکومت»، «شهادت‌طلبی»، «امر به معروف و نهی از منکر»، «دعوت کوفیان» و «تکلیف ویژه» تا چه اندازه در حرکت امام(ع) نقش داشته‌اند؟
در این نگارش کوتاه، از زاویه‌ای دیگر به قیام عاشورا نگریسته شده؛ زیرا نگارنده تلاش کرده است براساس آیات قرآن واقعه عاشورا را ریشه‌یابی کند؛ ازاین‌رو وظیفه اصلی نوشتار حاضر «تطبیق سنت‌های قرآنی بر واقعه عاشورا» است و بدین‌وسیله ریشه‌ای‌ترین عامل قیام به‌عنوان مبنای قیام امام حسین(ع) معرفی شده است؛ به‌طوری‌که دیدگاه‌های یادشده در ذیل این مبنا قرار خواهند گرفت.
در بخشی از مقاله «سیره علما و اندیشمندان اهل‌سنت در زیارت قبور اهل‌بیت پیامبر(س)» نیز می‌خوانیم: سیره عملی بزرگان اهل‌سنت افغانستان در زیارت مزار مطهر امام رضا(ع)، مهر بطلانی است بر دیدگاه وهابیت که ضمن تخریب مزارات و اهانت به آنها، مردم مسلمان را از توسل و تبرک به مزارات بزرگان دینی و مذهبی منع و نهی می‌کنند. مسئله این پژوهش بررسی و تحلیل جایگاه زیارت امام رضا(ع) نزد بزرگان اهل‌سنت افغانستان تا ظهور صفویه است. این پژوهش با انگیزه واکاوی سفر بزرگان اهل‌سنت افغانستان برای زیارت امام رضا(ع) و توسل به آن حضرت، با رویکرد نقد دیدگاه وهابیت که زیارت را منافات با توحید می‌دانند، انجام گرفته است. نیل به این مقصد، در سایه توصیف و تبیین جایگاه و اهمیت زیارت امام رضا(ع) نزد بزرگان اهل‌سنت با گردآوری داده‌های کتابخانه‌ای با روش توصیفی ـ تحلیلی است.
برآیند این پژوهش، تبیین حضور بزرگان اهل‌سنت افغانستان برای زیارت حرم امام رضا(ع) است که در قالب تشرف به حرم آن حضرت، زیارت آن امام معصوم(س)، دعا و نیایش در کنار مضجع آن امام همام و توسل به آن حضرت تبلور یافته است. حضور این بزرگان برای زیارت امام رضا(ع) برخلاف دیدگاه وهابیت است که امروزه در کشور‌های اسلامی، ازجمله افغانستان، فعالیت دارند و مانع حضور مردم برای زیارت قبور امام‌زادگان و بزرگان می‌شوند و سفر برای زیارت اهل‌بیت پیامبر(ص) را امری ناروا می‌دانند.
