به گزارش پایگاه خبری مفاز، مهریه زنان در کتاب احکام بهائیت «گنجينه حدود و احکام» برای زن روستايی 19 مثقال نقره و زن شهری 19 مثقال طلا است! در حالی که ملاک تعيين مهريه سـکونت مـرد اسـت نه زن. يعني با توجه به توانايي مرد شهری يا روستايي مهر انتخاب مي‌شود نه زن روستايی يا شهری.
آیینی که ادعای وحدت عالم انسانی و عدم تفاوت میان انسان‌ها و تساوی بین زنان و مردان دارد، چگونه مساوات میان مهریه زنانی را که در روستا و شهر زندگی می‌کنند، در حالی‌که همجنس هستند، رعایت نکرده است؟
آيا تفاوتي بين روستاهاي آفريقائي با روستاهاي اروپائي نيست؟ يعني هم زنان روستاهاي آفريقائي بايد نقره بگيرند و هم زنـان روسـتاهاي اروپائي؟!
اگر روستائياني بودند کـه مـتمکن‌تر از شهري‌ها بودند تکليف چيست؟ نقره مهريه‌شان باشد يا طلا؟!
چرا زنان روستائي بايد فکر کنند ارزش آنها نقره است و ارزش همتايان شهريشان طلا و بايد اين سرشکستگي را تا پايان عمر تحمل کند؟!
اگر مرد روستائي بود و خواست زن شهري بـگيرد بـايد طلا مهريه کند يا نقره و بالعکس؟! و اين کار چه عواقبي به دنبال دارد؟
چرا خانواده‌ها اجازه ندارند بر اساس شرايط و امکانات و توانائي‌هاي خود مقدار مهريه را تعيين کنند؟!
چرا فرد متمکن نتواند بيش از 95 مـثقال طـلا مهريه براي زنش بدهد و براي او اين عمل حرام باشد؟!
