به گزارش پایگاه خبری مفاز، رهبران فرقه‌های نوظهور ظاهرا تمایلی به جذب افراد نشان نمی‌دهند، حال آنکه فرقه‌ها برای تک تک اعضای خود برنامه دارند. رهبران این فرقه‌ها به‌ندرت رفتاری پذیرنده و مشتاق از خود نشان می‌دهند و غالباً وانمود می‌کنند که ماندن یا رفتن اعضا برایشان مهم نیست؛ اما واقعیت چیز دیگری است.
رهبران فرقه‌ها همه اعضای فرقه را مستقیماً یا به واسطه عناصر نفوذی خود تحت نظر و برای هر حرکت و رفتار آن‌ها برنامه دارند و همواره می‌کوشند تا اعضای فرقه از مسیری که برایشان ترسیم شده است، کوچک‌ترین تخطی‌ای نکنند. بنابراین همین بی‌میلی ظاهری برای پذیرش، افراد را مشتاق‌تر خواهد کرد.
رهبر فرقه یا فردی که از جانب او مسئول جذب افراد است، اگر چه پیشنهاد دهنده نیست اما وقتی اشتیاق افراد را ببیند، با داستان‌پردازی و زبان‌بازی هر چه بیشتر سعی می‌کند آن‌ها را در پذیرش تصمیمی که گرفته‌اند متقاعد سازد و افراد نیز به زودی مجاب می‌شوند که عضو فرقه شوند و زندگی‌شان را با روش‌های مورد نظر فرقه تنظیم کنند.
