به گزارش پایگاه خبری مفاز، یکی از سؤالات و مسائل اصلی بشر، بحث مرگ و زندگی پس از مرگ است. یکی از ویژگی‌های انسان این است که به مرگ خود آگاه است و در مورد ماهیت مرگ، مرگ دیگری و مرگ خویش اندیشه می‌کند.
در این باره دو مکتب فکری وجود دارد؛ یک مکتب می‌گوید: برای اینکه زندگی خوب و بی رنجی داشته باشیم، نباید به مرگ فکر کنیم. اما مکتب دوم معتقد است امکان ندارد انسان به مرگ فکر نکند؛ چون زندگی انسان با مرگ و حیات تبیین و معنی می‌شود؛ همچنین برای داشتن زندگی خوب و با معنا چاره‌ای نیست که توجه به موضوع مرگ داشته باشیم.
آثار و فواید توجه به مرگ هم قابل توجه است. انسان با توجه به مرگ به حیاتش معنا می‌دهد. ادیان ابراهیمی، ادیان شرقی، مکاتب و مذاهب مختلف، حتی فرقه‌های انحرافی و شبه معنویت‌های نوپدید کاذب نیز، دیدگاه دوم را دارند.
قرآن کریم کتاب مقدّس و آسمانی دین اسلام که از بزرگترین ادیان الهی جهان است، در رابطه با مسئله مرگ می‌فرماید: «فَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِي وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ أُعِدَّتْ لِلْكَافِرِينَ [بقره/24] بپرهیزید از آتشی که هیزم آن، مردم بدکار و سنگ‌های خارا است که (از قهر خدا) برای کافران مهیا شده است.»
«وَسَارِعُوا إِلَى مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُ هَا السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ [آل‌عمران/133] بشتابید به سوی مغفرت پروردگار خود و به سوی بهشتی که پهنای آن همه آسمان‌ها و زمین را فرا گرفته و مهیّا برای پرهیزکاران است.»
«وَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ [زلزال/7و8] پس هر کس به قدر ذره‌ای کار نیک کرده باشد (پاداش) آن را خواهد دید و هر کس به قدر ذره‌ای کار زشتی مرتکب شده، آن هم به کیفرش خواهد رسید.»
انسان بعد از مرگ در بهشت و جهنم به حیات خود ادامه خواهد داد، ملاک‌ها هم تصریح شده است. افرادی که پرهیزگار باشند و اعمال خیر داشته باشند، مستحق بهشت هستند؛ افرادی که پرهیزگار نباشند و اعمال ناپسندی داشته باشند، مستحق جهنم هستند.
هر کسی که ادعا می‌کند در هویّت و حیطه اسلام سخن می‌گوید باید بر اصول این مکتب ملتزم باشد؛ کسی‌که اصول بدیهی یک مکتب را رعایت نمی‌کند و مخالف آن صحبت می‌کند، از آن مکتب خارج است.
یکی از شبه معنویت‌هایی که در ایران بسیار رواج دارد، بحث تفکر نوین است. در اندیشه مروجین تفکر نوین و قانون جذب، بهشت و جهنم ساخته و پرداخته اذهان مردم و نتیجه تصورات مثبت یا منفی انسان‌ها در این دنیا است. علیرضا آزمندیان یکی از مروجان اصلی تفکر نوین و قانون جذب در این رابطه می‌گوید: «کسانی به جهنم می‌روند که به قیامت، به جهنم، به نکیر و منکر و فشار قبر فکر می‌کنند و کسانی به بهشت می‌روند که فقط به زیبایی، به گل‌ها فکر کنند؛ … انسانی به بهشت خدا می‌رود که در این دنیا در زیباترین بهشت زندگی کند؛ نه در فقر، نه در جنگ …»[1]
«با این حساب، مأموریت تو این است که بهشتی برای خود در این دنیا بسازی؛ بهشتی مستقل در متن این جهان و در راستای قانونمندی‌های آن، و آن نقطه غایی و دستاورد نهایی که بازگو کننده همت بی‌وقفه تو در دستیابی به کمال است، چیزی نیست جز همان بهشتی که باید در این دنیا بسازی.»[2]
آنچه مروجان قانون جذب بیان می‌کنند، وعده ایجاد بهشت زمینی است و ابزار و تکنیک ساخت بهشت زمینی هم تصورات ذهنی و خیال است و بر این مطلب اضافه می‌کنند که فرجام انسان‌ها در سرای دیگر هم مبتنی بر همین تصورات و تخیلات است. اگر کسی با قدرت ذهن توانست ثروت، سلامتی، رفاه و آرامش را در این کره خاکی به دست بیاورد و بهشتی زمینی ایجاد کند، در آخرت هم فرجامی نیکو خواهد داشت، چون با فکر به بهشت و نعمت و … بهشت اخروی را هم جذب می‌کند.
اما کسانی‌که در این دنیا دچار فقر و بیماری و مشکلات هستند، در سرای دیگر هم نصیبی از بهشت ندارند. آزمندیان می‌گوید: کسانی به جهنم می‌روند که به قیامت، به جهنم، به نکیر و منکر و فشار قبر فکر می‌کنند. با این سخن آزمندیان همه کسانی‌که در قرآن مجید، آیاتی در مورد مرگ و قیامت و حسابرسی می‌خوانند و در مورد آن تفکر و تدبر می‌کنند، باید به جهنم بروند، در حالی‌که خداوند دستور به تدبر در آیات خود داده است و صرف توجه و تصور در مورد آیات عذاب و معاد و مرگ اندیشی اثرات تربیتی و اصلاح امور اخلاقی را در پی دارد. این مبانی فرجام شناسی که آزمندیان بیان می‌کند، کاملاً مخالف با مبانی اسلام است.
پی‌نوشت:
[1]. سخنرانی علیرضا آزمندیان در سمینار راز.
[2]. علیرضا آزمندیان، تکنولوزی فکر2، نشر آریا، چاپ 35، 1395، ص217.
