به گزارش پایگاه خبری مفاز، در میان آشوب‌ها و خرابکاری‌های اخیر در حالی شعار آزادی سرداده می‌شود که کلیه اقدامات بهائیان تحت هدایت و کنترل مستقیم رژیم منحوس صهیونیست است و هیچ‌گونه اختیار و اراده‌ای از خود ندارند.
ستیزی که ریشه در بهائیت دارد
استعمارگران به‌منظور دورکردن زنان از جایگاه پراهمیت خود و خدشه واردکردن به آن، مدت‌ها قبل از کشف حجاب رضاخانی و با استفاده از تشکیلات بابیه، ازلیه و بهائیه و جماعت شبه‌روشنفکر، در جهت ترویج بی‌حجابی به فعالیت پرداختند.
بهائیان در ایران، اولین کسانی بودند که زمزمه‌های برداشتن حجاب و اختلاط بی‌مانع زنان و مردان بیگانه را تحت عنوان «حریت نساء» مطرح کردند.
در دوران مشروطه از سوی عبدالبهاء، پیامبر خود ساخته بهائیت فرمانی صادر شد که زنان بهائی را از به کار بردن حجاب باز می‌داشت از این رو می توان گفت اقدامات اجباری رضاشاه در خصوص کشف حجاب بدون سابقه نبوده است.
زنان بهائی نیز در دوران پس از مشروطه، نقش مهمی را در حیا و حجاب‌زدایی از بانوان ایرانی ایفا کردند. بهائیت برای زمینه‌سازی و شیوع نگرش خود در مورد حریت نساء، از زنان عضو این جریان استفاده ابزاری فراوان کرد.
بعد از طاهره قره‌العین افرادی همچون فرخ‌آفاق پارسای، صدیقه دولت‌آبادی و منیره شهمیرزادی از نمونه‌های بارز به شمار می‌روند.
فخرآفاق نیز در روز تاجگذاری احمدشاه قاجار، برای نخستین بار چادر از سر برداشت و همراه همسر خود، سوار درشکه به تئاتر رفت.
