به گزارش پایگاه خبری مفاز، سردمداران بهائیت همواره به اعضاء فرقه القا می‌کردند که در مدت اندکی، جمیع جهان به مسلک آنان خواهند پیوست و جملگی به عضویت تشکیلات درخواهند آمد. این در حالی بود که ادعاهای آنان مبنی بر الوهیت و اموری از این قبیل ابتدا در ایران با بی‌اقبالی و انزجار عمومی مواجه شد تا جایی که پس از فرار از کشور نیز نتوانستند توفیقی درزمینه جذب عضو به دست آورند.
بیت العدل در یکی از پیام‌های خود پیرامون این سرخوردگی و عدم اقبال عمومی می‌نویسد: اهل عالم که متجاوز از یک‌صد و سی سال است از اجابت ندای حضرت ذوالجلال(مقصودشان حسینعلی نوری است) محروم و در کابوس اوهام و غرور مستغرق… بعذابی الیم و عقابی عظیم محکوم‌اند. (پیام بیت العدل در کتاب منتخبات پیام‌ها، صفحه72)
در این بخش از پیام، تشکیلات بهائیت به‌وضوح شکست خود را درزمینه اقبال عمومی پذیرفته و رسماً به آن اعتراف کرده است. اینکه می‌بینیم تشکیلات بهائیت مناطق محرومی از آفریقا یا امثال آن را امروزه به‌عنوان جامعه هدف برگزیده به‌این‌علت است که مبانی و مدعیات سردمداران بهائیت با بی‌اقبالی عمومی مواجه است.
یکی از دستورالعمل‌هایی که امروزه مهره‌های فرقه ضاله بهائیت در دستور کار خود قرار داده‌اند این است که به‌گونه‌ای عمل نمایند که افراد اگر بهائی نیز نشدند، حداقل از اسلام دست‌بردارند.
