پایگاه خبری مفاز – اگر کمی به تاریخ استان آذربایجان شرقی نگاه کنید متوجه می‌شوید کلیساهای بسیار زیادی در این استان واقع شده است. از جمله این کلیساها می توان به کلیسای چوپان اشاره کرد؛ این کلیسا که به آن کلیسای آندره ورتی نیز گفته می‌شود یکی از مهم‌ترین کلیساهای ارامنه ایران به شمار می‌آید که در قرن 16 میلادی بنا شده است.
در زبان محلی به آن «ناخیرچی» نیز گفته می‌شود برای بازدید از این کلیسا باید خود به را به میان کوه‌های رسوبی سرخ رنگ برسانید. اما به این فکر کرده‌اید که چرا به این کلیسا، چوپان می‌گویند؟
در وهله اول باید بدانید که برای بازدید از کلیسای چوپان باید خود را به منطقه مرزی شهر جلفا برسانید. درواقع این کلیسا در نزدیکی رود ارس و در میان کوه های رسوبی سرخ رنگ واقع شده است. جایی که چوپانان ارمنی رفت و آمد بسیار زیادی داشته و برای عبادت و راز و نیاز با خدا و البته کمی استراحت به مکانی مقدس روی می‌آوردند. جالب اینجاست که این کلیسا همچون زندگی ساده و بی آلایش چوپانان است. همانطور ساده، دور از تجملات و البته زیبا و دلنشین.
اصلی ترین دلیل ساخت کلیسای چوپان؛ چوپانانی هستند که برای چرای حیوانات خود به مراتع می‌رفتند و از آنجا که راه برای بازگشت به روستاهای دره شام و انجام عبادات زیاد بود، این بنای زیبا و دوست داشتنی و البته ساده ساخته شد. مصالح بکار رفته در ساختمان این کلیسا ملاط و سنگ است و سطح دیوارهای داخلی آن با گچ پوشانده شده و پوسته خارجی کلیسا به وسیله سنگ ساخته شده این بنا دارای حجاری نمی باشد.
ساختار کلیسا چوپان
اگر قصد بازدید از کلیسای چوپان را دارید باید بگوییم که وقتی از بیرون به ساختمان این کلیسا نگاه می‌کنید اولین چیزی که نظر شما را جلب می‌کند پوسته سنگی آن است. مسئله دیگر اندازه کلیساست زیرا شما آن را در ابعادی (7.7 * 5.7) می‌بینید.
هرچند که از داخل به شکل صلیب می‌باشد.قسمت طاق آن نیز همچون کلیساهای دیگر جناغی شکل است. محراب آن در سمت شرق بنا شده و میتوانید در اصلی کلیسا را در سمت غرب بیابید.
طبق مشاهدات؛ آثار و بناهایی را در قسمت غربی وجود داشته که گویی دچار تخریب شده‌اند هر چند که مرمت‌هایی به تازگی بر روی گنبد کوچک آن صورت گرفته است.
این کلیسا به دلیل اینکه در بالای کوه قرار دارد جزء کلیساهای کوچک به حساب می‌آید به‌گونه‌ای که بیشتر از 10 نفر نمیتوانند در آن جای گیرند. با این اوصاف نباید انتظار کلیسایی بزرگ را داشت.
در سال 2008 میلادی این کلیسا به ثبت یونسکو رسید و پس از آن بسیاری از توریست ها و گردشگران خواهان بازدید از آن شدند. به همین دلیل سالانه میزبان بسیاری از علاقمندان به آثار باستانی و تاریخی است.
